ساکت الهامی: اسم و چهره و زبان ندارم، لابی هم نمی‌کنم!

به گزارش مجله خبری نگار، درست یک سال قبل و شامگاه هفتم اردیبهشت ۱۴۰۱، دو تیم نساجی و آلومینیوم اراک در فینال جام حذفی کشور در ورزشگاه آزادی برابر هم قرار گرفتند و نساجی موفق شد با یک گل عنوان قهرمانی را از آن خود کند. این دومین عنوان قهرمانی ساکت الهامی در جام حذفی بود و او پیش از آن هم موفق شده بود با تراکتور به این عنوان دست پیدا کند.

حالا در شرایطی که هوادار دو روز دیگر و در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی برابر استقلال ملاثانی قرار می‌گیرد، ساکت الهامی در گفت وگویی در خصوص افتخاراتش در این جام و همچنین دلایل ترک تیم قهرمان حذفی در دو دوره گذشته صحبت کرده است.

این گفتگو را در ادامه می‌خوانیم:

*یک سال از قهرمانی شما با نساجی در جام حذفی گذشت. درباره این دستاورد صحبت کنید.

اتفاقی که فصل گذشته رخ داد، اتفاق نادری بود. همدلی عجیبی در تیم به وجود آمد و با سختی‌هایی که بابت میزبانی داشتیم و شرایط فصل قبل رخ داده بود، اتحادی به وجود آمد که هم‌قسم شدیم و روز به روز جلو رفتیم و دیدیم که قهرمانی شدنی است و بازی‌ها طوری رقم خورد که توانستیم در دو بازی تماشاگران را هم داشته باشیم و دیدید که در فینال ۴۰ هزار تماشاگر آمدند و این اتفاق بی‌نظیری بود. شاید استقلال و پرسپولیس در شهر‌های دیگر طرفدار داشته باشند، اما هیچوقت از تهران این تعداد هوادار به تبریز نمی‌روند. این اتفاق برای ما رخ داد و روزی تاریخی را رقم زدیم. شاید هم برای بچه‌ها و مسئولان و مدیران و کادرفنی خیلی سخت بود که این اتفاق رخ بدهد و خوشحالم که توانستیم کاری کنیم که مردم شهر خسته دیگر خسته نبودند و دو سه روز در آنجا جشن و پایکوبی بود.

*شما بازیکنان باتجربه‌ای مثل علیرضا حقیقی و مسعود شجاعی را در اختیار داشتید. فکر می‌کنید این بازیکنان چه نقشی در کسب قهرمانی داشتند؟

بازیکنان بزرگ مثل حقیقی، شجاعی، صادقی، ایوب، مهرداد عبدی و… و همچنین کادرفنی و همکاران من، نقش بیشتری از من داشتند. بچه‌های نساجی و همکارانم باعث شدند من مربی بهتری شوم و من کمترین سهم را داشتم و جای تشکر دارد. همچنین هواداران ما که فراتر از هوادار هستند و فوتبال در سفره آنهاست و با این تیم‌ها زندگی می‌کنند و این برای تیمی مثل نساجی که بعد از ۶۳ سال قهرمان شد، اتفاقی بود که الان می‌شود با خاطراتش خوش بود.

*شما با قهرمانی در جام حذفی سهمیه آسیایی کسب کردید، اما شرایط طوری رقم خورد که خودتان همراه با این تیم در آسیا حضور ندارید.

این اتفاق برای من عادی شده و در تراکتور هم برای من این اتفاق افتاد و جدا از بحث آسیا، ما حتی می‌توانستیم در سوپرجام هم برابر استقلال پیروز شویم. ما در نساجی تیم خوبی داشتیم و دستیابی به این هدف ممکن بود.

*حسرت این موضوع را نمی‌خورید؟

طبیعتا وقتی چیزی را می‌کارید، دوست دارید خودتان برداشت کنید. البته من هم در این موضوع اشتباه کردم و جدایی من پس از قهرمانی، اتفاق خوبی نبود. ما در صورت ادامه همکاری می‌توانستیم این مسیر خوب را ادامه بدهیم. البته جا دارد از جواد نکونام تشکر کنم که شروع کننده این مسیر بود و واقعا نقش پررنگی در صعود نساجی به لیگ برتر داشت. نساجی سال‌ها در لیگ‌های پایین‌تر بود و جواد بعد از ۲۶ سال آن را به لیگ برتر آورد. نساجی سه سال بعد از صعود به لیگ برتر قهرمان جام حذفی شد، هر چند من معتقدم قهرمانی در حذفی به مراتب سخت‌تر از لیگ است. جام حذفی مثل بلیت بخت‌آزمایی است و یا به همه چیز می‌رسی یا همه چیز را از دست می‌دهی. از طرفی فکر نمی‌کنم هیچ تیمی توانسته باشد با تنها یک گل خورده قهرمان شود. البته بیشترین نقش را هواداران داشتند که کمک کردند من مربی بهتری شوم.

*موضوعی که خودتان هم به آن اشاره کردید، جدایی از تراکتور بعد از قهرمانی در جام حذفی بود. فکر می‌کنید چقدر بی‌اعتمادی مدیران به شما در این اتفاق دخیل بوده است؟

هم در تراکتور و هم در نساجی اتفاقاتی رخ داد که خودم منشأ آن بودم. من اگر در بازی استقلال اخراج نمی‌شدم و آن محرومیت شش ماهه پیش نمی‌آمد، شاید این جدایی هم رقم نمی‌خورد. من زمانی متوجه محرومیتم شدم که در حال لیست دادن بودم و آقای زنوزی و آقای الیاسی زحمت زیادی کشیدند که آن محرومیت را لغو کنند، اما متاسفانه فدراسیون فوتبال در ۴۸ ساعت رای داد که این اتفاق هم بی‌سابقه بود. در همان ۴۸ ساعت هم برای تیم مربی انتخاب شد و شاید اتفاقی بود که در ادامه راه برای من مفید هم واقع شد. در نساجی هم که سوءتفاهم رخ داد که اگر به عقب برگردیم، مانع این اتفاقات می‌شدم تا هم برای خودم و هم برای باشگاهم افتخارات بیشتری به دست بیاورم.

*با توجه به اینکه سالگرد قهرمانی شماست، موقعیت خودتان را نسبت به سال قبل چطور می‌بینید؟

قطعا مربی باتجربه‌تری شده‌ام. البته جا دارد به این موضوع اشاره کنم که شاید همه فکر کنند دو قهرمانی در جام حذفی، مهم‌ترین دستاورد من در دوران سرمربیگری‌ام است، اما از نظر خودم اینطور نیست و فکر می‌کنم بزرگترین دستاورد من زمانی است که توانستیم نساجی را در لیگ برتر حفظ کنیم. تیمی را که ۹ امتیاز داشت تحویل گرفتیم و در ۱۳ بازی، ۲۳ امتیاز کسب کردیم و توانستیم تیم را در لیگ برتر حفظ کنیم. ما در آن تعداد بازی، بعد از پرسپولیس و در کنار سپاهان بیشترین امتیاز را کسب کردیم و با توجه به حذف پرسپولیس و سپاهان از جام حذفی، بهترین بیلان آن مدت را ما داشتم. قطعا در حال حاضر مربی باتجربه‌تری شده‌ام و اگر به عقب برگردم، اتفاقات سال گذشته در رختکن تراکتور را تکرار نمی‌کنم و یا نمی‌گذارم اتفاقی که منجر به اخراجم از تراکتور شد، رخ بدهد.