به گزارش مجله خبری نگار، اکلامپسی، یک اختلال در دوران بارداری است که چندین اندام بدن را درگیر میکند و در ۵ تا ۷درصد از بارداریها رخ میدهد. این بیماری میتواند با عوارض نامطلوبی در جنین همراه باشد. این عارضه معمولا بعد از هفته بیستم بارداری بروز میکند که با افزایش فشار خون مادر مشخص میگردد.
نتایج این تحقیق نشان داد: جنینهایی که مادران آنها در معرض این دو اختلال بارداری قرار دارند، رشد بیولوژیکی کندتری دارند. سن بیولوژیکی یا اپی ژنتیک نوزادان، بر اساس نشانگرهای مولکولی در سلولهای آنها مشخص میشود.
نتایج به دست آمده، سوالاتی را در رابطه با اینکه چگونه عوارض شایع دوران بارداری، ممکن است بر رشد نوزادان و سلامتی آنها در سالهای کودکی تأثیر بگذارند، ایجاد کردند. به گزارش سیناپرس، آیا این اختلالات میتوانند رشد کودکان را به تاخیر بیندازند؟ آیا عوامل استرس زا مانند قرار گرفتن در معرض آلودگیهای محیطی، در این موضوع تاثیر دارند؟
در صورتی که ساعت اپی ژنتیک که نشان دهنده سن بیولوژیکی است بالاتر از سن واقعی باشد، افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری قرار دارند.
با این حال نتایج ما نشان دادند، اختلالات بارداری منجر به تولد نوزادانی با سن بیولوژیکی پایینتر میشود. سوالات بسیار و در عین حال اطلاعات کمی در مورد تأثیرات بعدی این موضوع در سالهای بعدی زندگی وجود دارند.
محققان نمونههای DNA هزار نوزاد را جمع آوری کرده و از این نمونهها برای محاسبه سن اپی ژنتیکی هر نوزاد استفاده کردند.
پس از مقایسه داده ها، پژوهشگران دریافتند: نوزادانی که در هنگام رشد در رحم، در معرض پره اکلامپسی یا دیابت بارداری بودند، از نظر بیولوژیکی جوانتر از نوزادانی بودند که در معرض این اختلالات قرار نداشتند؛ محققان نتیجه گیری کرده اند، این مواجههها ممکن است رشد بیولوژیکی نوزادان را کند کرده باشند. این تفاوت در نوزادان دختر بیشتر از نوزادان پسر قابل مشاهده بود.
دانشمندان قصد دارند در تحقیقات بعدی بررسی کنند که آیا این تغییرات بیولوژیکی شناسایی شده در بدو تولد با پیامدهای سلامتی در دوران کودکی مرتبط است یا خیر. به گزارش سیناپرس، محققان میتوانند در آینده از این یافتهها برای توسعه مداخلات هدفمندی که میتوانند اثرات نامطلوب پره اکلامپسی و دیابت بارداری بر سلامت کودکان را کاهش دهند، استفاده کنند.