به گزارش مجله خبری نگار،دکتر کریگ بیلبری به Health گفت: زمستان از نظر آسیبهای فیزیکی، به دلیل تغییرات سریع شرایط محیطی و افزایش نیاز به آماده سازی در برابر شرایط احتمالی، چالش برانگیزتر است.
وی افزود: آب و هوا میتواند در مدت کوتاهی از سرما به هوای معتدل تغییر کند. مناطق مختلف، بسته به دما، ترافیک و قرار گرفتن در معرض نور خورشید میتوانند از خشک، مرطوب، برف، تا یخ زده متفاوت باشند. آماده شدن برای قرار گرفتن در شرایط آب و هوای مختلف، مستلزم سطحی از کوشش و آمادگی در سایر مواقع سال است.
بیشتر افراد در طول ماههای زمستان نیز فعالیت کمتری دارند، که این امر موجب میشود که وقتی به طور ناگهانی در فصل زمستان کارهای بسیار سنگینی مانند پارو کردن حجم زیادی از برف، یا پیاده روی در برف را انجام میدهند، خطر آسیب دیدن در آنها افزایش مییابد.
دکتر مارک کانروی، پزشک اورژانس در مرکز پزشکی وکسنر دانشگاه ایالتی اوهایو، به Health گفت: وقتی بدن شما به آن سطح فعالیت عادت نداشته باشد، ممکن است آسیب ببینید.
در اینجا میتوانید آنچه باید در مورد شایعترین آسیبهای فیزیکی زمستانی بدانید و نحوه جلوگیری از آنها را بخوانید.
یخ، برف و گل ناشی از برف میتوانند به سرعت موقعیتهای خطرناکی را برای پیادهروی ایجاد کنند.
دکتر سدریک دارک، استادیار پزشکی اورژانس در کالج پزشکی بیلور، به Health گفت: در این فصل افراد زمین میخورند، لگن شان میشکند، سرشان ضربه میبیند که منجر به آسیب مغزی میشود. در این فصل ما تقریباً هر گونه آسیب ناشی از زمین خوردن را میبینیم.
ممکن است حتی زمانی که شما محتاط هستید هم زمین بخورید، اما بهتر است هنگام بیرون رفتن در زمستان کفش مناسب بپوشید تا خطر افتادنتان را کاهش دهید. دکتر دارک گفت: مطمئن شوید که کفش هایتان عاج مناسبی دارند.
با توجه به اینکه شرایط یخبندان همیشه واضح نیست، سعی کنید کمی بیشتر به جایی که در آن پیاده روی میکنید، توجه کنید. آنیتا گوروارا، مدیر مراقبتهای فوری در مرکز بهداشت پراویدنس سنت جان در سانتا مونیکا، به Health گفت: مطمئن شوید که وقتی راه میروید و میایستید، کنترل خوبی روی بدن خود دارید.
به گفته دکتر کانروی، نکته دیگری وجود دارد و آن این است که وقتی یخبندان میشود، ماسه، نمک یا خاک را در خارج از خانه پخش کنید تا از لیز خوردن و افتادن جلوگیری کنید. دکتر کانروی میگوید: من به مردم میگویم که سعی کنید در زمستان، زیاد بار نداشته باشید. گاهی اوقات اگر خود را بیش از حد بپوشانید هم این مسئله میتواند بر تعادل شما تأثیر بگذارد.
پارو کردن برف یک کار مهم پس از بارش یک برف سنگین است، اما اگر میزان سنگینی از برف را بلند کنید یا با زاویهای عجیب بچرخید، این کار به راحتی میتواند منجر به آسیب به کمر شما شود. دکتر بیلبری گفت: نسبت آمادگی جسمانی خود و خطراتی که ممکن است شما را تهدید کند، آگاه باشید.
ممکن است قبل از رفتن به بیرون برای پارو کردن برف، کمی کشش یا گرم کردن برای بدنتان خوب باشد، به خصوص اگر عادت به بلند کردن وسایل سنگین ندارید.
وقتی پارو میکنید، یک کار مفید این است که با پاهایتان بلند شوید و از خم شدن در قسمت پایین کمر خودداری کنید و در این کار زیادهروی نکنید، حتی اگر این کارها باعث شود که پارو زدن کمی بیشتر از حالت عادی طول بکشد.
هل دادن برف نیز یک گزینه مناسب است. دکتر کانروی گفت: این کار مطمئناً میتواند خطرات احتمالی برای کمر شما را کاهش دهد.
پارو کردن برف کار دشواری است و تحقیقات نشان داده است که پارو کردن برف برای افراد با و بدون بیماری قلبی، خطراتی برای سلامت قلب و عروق دارد.
دکتر بری فرانکلین، نویسنده اصلی بیانیه علمی انجمن قلب آمریکا در سال ۲۰۲۰ در مورد حوادث حاد قلبی عروقی مرتبط با ورزش، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: پارو کردن برف یک فعالیت بسیار سخت است که با تاثیری که دمای سرد بر بدن شما میگذارد، فشار خون را افزایش میدهد و به طور همزمان عروق کرونر را منقبض میکند.
فرانکلین به مطالعهای اشاره کرد که نشان داد ضربان قلب شرکت کنندگان تنها پس از دو دقیقه پارو کردن برف، از حد بالای تست هوازی با میزان ۸۵٪ حداکثر ضربان قلب، فراتر رفت. حتی تکان دادن یک برف روب خودکار میتواند ضربان قلب و فشار خون را به سرعت افزایش دهد.
سلامت جسمانی در این نقطه خیلی اهمیت دارد. فرانکلین گفت: پارو کردن برف بطور ویژهای برای افرادی که از قبل مبتلا به خطرات قلبی عروقی مانند سبک زندگی کم تحرک یا چاقی، سیگاری بودن، دیابت، کلسترول یا فشار خون بالا و همچنین افرادی که سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی داشته اند، مهم است.
به گفته دکتر کانروی، اگر شما یک فرد نسبتاً ورزشکار هستید و از سلامت خوبی برخوردارید، پارو کردن برف با رعایت احتیاط لازم، مشکلی برای شما بوجود نمیآورد.
دکتر بیلبری گفت: اگر در حین پارو کردن برف دچار تنگی نفس یا درد قفسه سینه شدید، فعالیت خود را متوقف کنید، استراحت کنید و بدن خود را مورد ارزیابی قرار دهید. این امر به ویژه در صورت داشتن عوامل خطر برای بیماری قلبی مهم است.
سرمازدگی یک آسیب بدنی ناشی از یخ زدگی است و معمولاً بیرونیترین اندامها مانند انگشتان دست یا پا، گونه ها، گوش ها، بینی یا چانه را درگیر میکند. سرمازدگی میتواند منجر به آسیب دائمی و در موارد نادر و شدید، قطع عضو شود.
دکتر بیلبری گفت: پوست در بیشترین معرض خطر سرمازدگی قرار دارد. به همین دلیل توصیه میشود از چندین لایه محافظ که هم ضد باد و هم ضد آب هستند استفاده کنید.
پوست یخ زده سفید یا زرد متمایل به خاکستری به نظر میرسد که ممکن است هنگام لمس نیز سفت یا مومی شود. نواحی آسیب دیده نیز بی حس خواهند شد.
اگرچه انجام مراقبتهای پزشکی بهترین راه برای درمان موارد سرمازدگی است، اما گاهی اوقات دسترسی به این نوع مراقبتها ممکن نیست. در این موارد، یافتن گرما در اسرع وقت و استفاده از گرمای بدن یا آب گرم و نه داغ، برای گرم کردن آرام، اما پیوسته اندامها مهم است. استفاده از گرمای بیش از حد در قسمتهای سرمازده بدن، ممکن است منجر به سوختگی شود.
هیپوترمی به معنای پایین بودن خطرناک دمای بدن است که در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در دمای بسیار سرد ایجاد میشود.
هنگامی که در معرض دمای سرد قرار میگیرید، بدن شما سریعتر از تولید گرما، شروع به از دست دادن گرما میکند و دمای بدن شما در این فرآیند کاهش مییابد. در حالی که شما در دماهای بسیار سرد در معرض بیشترین خطر هیپوترمی هستید، اما ممکن است این شرایط حتی در دمای بالای ۴۰ درجه نیز ایجاد شود.
برای ثابت نگه داشتن دمای بدن، حتی زمانی که بیرون هستید، لباس پوشیدن متناسب با آب و هوا بسیار مهم است. این مسئله ممکن است به معنای پوشیدن چندین لایه لباس باشد، در حالت ایده آل، لباسهایی که ضد آب هستند.
دکتر بیلبری میگوید: آب و هوای سرد و مرطوب، خطر هیپوترمی را افزایش میدهد، بنابراین پوشیدن لباسی ضد آب یا دافع، ضروری است. او اضافه کرد که مهم است زمانی که هوا سرد است، خیلی بیرون نمانید و اگر مجبورید برای مدت طولانی بیرون باشید، بر این اساس لباس بپوشید و آماده شوید.