جنیفر لارنس از تجربه همکاری با کارگردان جنجالی "دیوید او. " می‌گوید!

به گزارش مجله خبری نگار،جنیفر لارنس در گفت‌وگویی تازه با پادکست “The Interview” نیویورک تایمز، درباره تجربه همکاری با کارگردان جنجالی دیوید او. راسل صحبت کرد و تأکید کرد که هرگز احساس تحقیر از سوی او نداشته است — حتی با وجود شهرت راسل به سبک کارگردانی پرتنش و گاه تند.

لارنس که ستاره سه فیلم بزرگ راسل بوده (Silver Linings Playbook – ۲۰۱۲، American Hustle – ۲۰۱۳ و Joy – ۲۰۱۵)، سه بار نامزد اسکار شد و در ۲۲ سالگی با Silver Linings Playbook جایزه بهترین بازیگر زن را گرفت.

لارنس گفت:

«واقعاً احساس می‌کردم این شیوه گفت‌وگوی بدون حاشیه اوست. هرگز حس نکردم دارد مرا تحقیر می‌کند یا سرم داد می‌زند. اگر چیزی را دوست نداشت، می‌گفت: “افتضاح بود، مثل آشغال بود، بهتر انجام بده. ” و این به نظرم گفت‌وگوی مفیدی بود. شاید بگوید: “آهسته‌تر! اینقدر بلند نه! ” من آدم حساسی نیستم… یا حداقل فکر می‌کنم نمی‌توانی در این صنعت خیلی حساس باشی.»

او افزود که ممکن است راسل با امی آدامز سخت‌گیرتر بوده:

«شاید برای امی سخت‌تر گرفته بود تا برای من، نمی‌دانم… البته که من هم حساس هستم، خیلی هم حساس.»

امی آدامز پیش‌تر در مصاحبه‌ای با GQ در سال ۲۰۱۶ فاش کرده بود که راسل باعث گریه او سر صحنه American Hustle شده است:

«جنیفر هیچ‌کدام از اینها را به دل نمی‌گیرد، مثل تفلون است. ولی من نیستم… و دوست ندارم ببینم با دیگران بدرفتاری می‌شود. برایم زندگی مهم‌تر از فیلم است.»

آدامز گفته بود که بیشتر روز‌های فیلم‌برداری حالش خراب بوده و مجبور شد یاد بگیرد کار و زندگی شخصی را جدا نگه دارد تا تجربه را با خود به خانه و نزد دخترش نبرد.

کریستین بیل نیز در مصاحبه با GQ در سال ۲۰۲۲ تأیید کرد که میان راسل و آدامز میانجی‌گری کرده است:

«با دو نفر فوق‌العاده با استعداد طرف هستید… چنین سطحی از خلاقیت دیوانه‌وار گاهی منجر به تنش می‌شود؛ و البته شخصیت‌های داستان هم کسانی نبودند که عقب‌نشینی کنند.»

لارنس گفت که بیل او را «خیلی تغییر داد»؛ او در ۲۳ سالگی از این که جلوی عوامل «بازی کند» حس شرمندگی داشت و تا لحظه گفتن «اکشن» نقش را شروع نمی‌کرد. اما دید که بیل با نزدیک شدن زمان فیلمبرداری آرام‌آرام وارد نقش می‌شود، و دریافت که این رویکرد می‌تواند با بلوغ حرفه‌ای بیشتر، شیوه بهتری برای آماده شدن باشد.

در حالی که دیوید او. راسل به خاطر سبک کارگردانی تند و بی‌پرده‌اش در گذشته با انتقاد‌های زیادی روبه‌رو بوده، تجربه جنیفر لارنس از کار با او متفاوت بوده است. این در تضاد با روایت امی آدامز و موقعیت‌هایی است که حتی کریستین بیل را وادار به دخالت کرده بود. لارنس، با نگاه عمل‌گرایانه به نقد‌های تند راسل، آنها را بخشی از فرایند خلاقیت دانسته و از این همکاری‌ها برای رشد شخصی در حرفه بازیگری یاد کرده است.