به گزارش مجله خبری نگار/سیناپرس: تیمی از باستان شناسان در حال مطالعه و کاوش در غار Cueva Des-Cubierta هستند. این غار و سکونتگاه پیش از تاریخی یک سیستم غار چند سطحی در منطقه مادرید اسپانیا است که برای اولین بار در سال ۱۹۷۸ میلادی کشف شد. باستان شناسان چندین دهه این غار را مورد مطالعه قرار داده اند، زیرا این مکان دارای آثاری است که نشان میدهد از آن در مراسم آیینی نئاندرتال استفاده میشد.
طی این مطالعات جدید محققان به سطح سوم غار صعود کرده و ۳۵ جمجمه حیوان بزرگ را در این محل پیدا کردند. نکته جالب توجه این است که تمام جمجمهها متعلق به حیوانات شاخ دار بوده و در میان آنها ۲۸ گونه از خانواده گاوها شامل گاومیش کوهان دار، گاومیش، پنج آهو و دو کرگدن وجود داشت.
وجود دندانها و ابزارهای نئاندرتالها در همان نزدیکی نشان میدهند که این محل سکونتگاه دائمی این انسانهای منقرض شده بود.
در گذشته غارهای نئاندرتال زیادی پیدا شده و بسیاری از آنها استخوانهای حیوانی را درون خود دارند، اما این کشف با سایر کشفیات پیشین کاملا متفاوت است. باستان شناسان استدلال میکنند که وجود این جمجمهها نشان دهنده مراسمی غیر از جشنهای شناخته شده نئاندرتالها است.
یافتن مجموعهای از جمجمه حیوانات بزرگ در یک غار بسیار غیر عادی است و حتی جوامع شکارچی امروزی به ندرت سرهای حیوانات شکار شده را به خانههای خود میبرند.
معمولا جمجمه حیوانات سنگین، دست و پا گیر و غیر قابل استفاده بوده و گوشت اندکی دارند. وجود تعداد بسیار کمی از دندانهای حیوان و استخوانهای دیگر در غار نیز نشان میدهد که این موجودات در جای دیگری قصابی شده اند و فقط سرهای بریده شده و به داخل این غار آورده شده است.
باستان شناسان با بررسی این شواهد معتقدند: به نظر میرسد ورود جمجمه و نه سایر بخشهای لاشهای این حیوانات که از اهمیت تغذیهای بیشتری برخوردار هستند، رفتاری عمدی بوده و به امرار معاش مرتبط نیست. به نظر میرسد این عمل بیشتر به استفاده نمادین از آنها مربوط میشود.
دقیقاً مشخص نیست این جمجمهها برای انسانهای باستان چه معنایی داشته یا چگونه از آنها استفاده میشده است.
این تیم مطالعاتی با تجزیه و تحلیل استخوان ها، توانست تشخیص دهد که سر حیوانات با دقت از بدن جدا شده و به روشهای مختلف شامل استفاده از ابزار و در برخی موارد آتش تمییز شده است.
هدف از ساخت جمجمهها هرچه که باشد، به نظر میرسد نئاندرتالها مدت زیادی این جمجمهها را ذخیره کرده اند. به گفته محققان، جمجمه حیوانی یک لایه رسوب کامل را اشغال میکند که نشان دهنده تداوم این سنت برای سال ها، دهه ها، قرنها یا حتی هزارهها است.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Human Behavior منتشر شده است.