به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: حذف تیم ملی ایران از جام جهانی ۲۰۲۲ به شکلی که رقم خورد، اتفاقی تلخ برای فوتبال ایران بود. تصور اینکه مقابل امریکا فقط به یک تساوی نیاز داشتیم و از کسب آن عاجز ماندیم، تلخی این ماجرا را بیشتر میکند. با وجود حذف تیم ملی، عملکرد بعضی بازیکنان تیم، اما قابل توجه بود.
برای تیم بازنده و حذف شده البته نمیتوان عنوان ستاره را به بازیکنی اختصاص داد چرا که در هر شکست و ناکامی همه اعضای یک تیم مقصر هستند، اما در بین بازیکنانی که عملکرد بهتری داشتند میتوان به احمد نوراللهی اشاره کرد. احمد یکی از بازیکنانی بود که جزو شاگردان سابق کارلوس کیروش نبود و این مربی به او اعتماد کرد که این خود اتفاق خیلی عجیبی با توجه به روحیات کیروش بود!
مربی پرتغالی و کادرش با همفکری یکدیگر ترکیبهایی را در جام جهانی به کار گرفتند که هیچ منطقی جز وفاداری و اطمینان کیروش به بازیکنان سابقش در آن دیده نمیشد و نتیجه هم همان چیزی شد که از چنین ترکیبهای عجیبی انتظار میرفت.
بازیکنی مثل احمد نوراللهی، اما خود را به تیم کیروش تحمیل کرد و اتفاقاً یکی از بهترین آمارها در بین بازیکنان همه تیمها را در زمینه بازپسگیری توپ ثبت کرد. نوراللهی که یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی در رقابتهای انتخابی جام جهانی و در زمان دراگان اسکوچیچ بود، در این جام نیز وظایف خود را بخوبی انجام داد و البته قابلیتهای تهاجمی بالایی که دارد در سایه تاکتیکهای تماماً تدافعی کارلوس کیروش باقی ماند و به کار تیم نیامد.
قرار دادن علی کریمی و روزبه چشمی (که بین دفاع و خط میانی سرگردان بود) در کنار نوراللهی در بازی اول تیم ملی اوج بدسلیقگی سرمربی تیم ملی بود که با شکست فاجعهبار مقابل انگلیس به پایان رسید. در بازی بعد، اما زوج نوراللهی و عزتاللهی بهترین عملکرد را به نمایش گذاشتند و در بازی سوم نیز همین زوج عملکرد خوبی داشتند تا اینکه میلاد محمدی مصدوم شد و کیروش دوباره تصمیم به آوردن علی کریمی گرفت و ترکیب عجیب دیگری را رو کرد! نوراللهی بازیکن شایسته ایران در این جام بود که عملکردش کمتر به چشم آمد، اما کلاس بالای فوتبال خود را به رخ کشید.