به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: بعد از دو هفته پر کش و قوس، درنهایت تکلیف مدیریتهای کلیدی سازمان غذا و دارو مشخص شد تا بحران دارویی کشور، احتمالا با اجرای کامل طرح دارویار ساماندهی شود؛ دلیل این تحلیل هم اینکه دو مسئول جدید سازمان غذا و دارو، از طراحان و ایدهپردازان اصلی طرح دارویار هستند که حالا از خط ایدهپردازی به خط اجرا هم فراخوانده شدهاند.
وزیر بهداشت دوشنبه شب حکم «دکتر سید حیدر محمدی» را برای ریاست سازمان غذا و دارو صادر کرد و محمدی نیز در اولین روز مسئولیت خود، دکتر «محمد پیکانپور» را روی صندلی مدیریت اداره کل امور دارو و مواد تحت کنترل نشاند. دو چهرهای که سایتها و کانالهای تخصصی، هر دو را از طراحان و ایده پردازان اصلی طرح «دارویار» معرفی کردند.
البته تصمیمات حلقه مدیریتی وزارت بهداشت طی دو هفته گذشته هم کم حاشیه نبود؛ استعفا یا برکناری بهرام دارایی رئیس سابق سازمان غذا و دارو، حضور دو هفتهای دکتر محمود بیگلر به عنوان سرپرست، کنار گذاشتن یا برکناری مدیر کل امور دارو با حکم سرپرست، تغییر مشاور رئیس سازمان و چندین و چند اتفاق دیگر، حاشیههای روزهای اخیر بود که با وجود برخی ابهامات و سوالات درباره آنها، از آن عبور میکنیم؛ چرا که متن ماجرا، مشکلات مردم در تهیه دارو است.
حالا دکتر محمدی که در گذشته مسئولیت اداره کل امور دارو را برعهده داشته، با ۳۹ سال سن، جوانترین رئیس سازمان غذا و دارو است و طبق گزارش خبرگزاری دارو و سلامت (فانا)، از دستاندرکاران و طراحان اصلی طرح دارویار هم بوده است؛ طرحی که در خوب بودنش تردیدی نیست، اما اجرای فاجعهبار آن طی ۴ ماه گذشته، اوضاع نگرانکننده امروز را ایجاد کرده است؛ به طوری که طبق گزارش دیروز روزنامه هممیهن و به گفته مجتبی بوربور، نایبرئیس اتحادیه واردکنندگان دارو، هماکنون حدود ۷۰۰ قلم دارو با مشکل تامین مواجه است و اگر وزارت بهداشت به درستی عمل نکند، کمبودها دوبرابر هم خواهد شد. البته وزارت بهداشت هفته گذشته، ادعای کمبود ۲۰۰ قلم دارو را هم تکذیب کرد، اما به گفته بوربور، تفاوت در این است که مسئولان دولتی وجود داروی مشابه با برند و دوز متفاوت را به معنی رفع کمبود میدانند، اما فعالان صنعت دارو آن را جزو کمبودها حساب میکنند.
به هر حال، اکنون باید به تغییر ساز و کار مدیریت دارو امیدوار بود و مرور ماموریتهایی که محمدی به پیکانپور (مدیر کل جدید امور دارو) داده است هم نشان میدهد که لااقل روی کاغذ قرار است تحقق همین امید، دنبال شود:
مدیریت سریع و دقیق زنجیره تامین داروهای اساسی و جلوگیری از کمبودهای دارویی
مبارزه با هر گونه فساد درون و برون سازمانی
کمک به توسعه صنعت تولید دارو
حمایت از شرکتهای تولیدکننده مواد اولیه
ارائه و پیشبرد راهکارهای توسعه اقتصادی و خدمات محوری داروخانهها
برگزاری جلسات مستمر با خبرگان، نخبگان و ذینفعان حوزه دارو و توجه به نظرات آنها
درباره تغییر و تحولات صورت گرفته در سازمان غذا و دارو، با دکتر علی فاطمی نایب رئیس اتحادیه داروسازان ایران هم گفتگو میکنم و او میگوید: «امیدواریم این تغییرات منجر به حل مشکلات صنعت دارویی کشور شود». دکتر فاطمی نیز با تایید اینکه رئیس و مدیرکل جدید این سازمان، جزو ایدهپردازان اصلی طرح دارویار بودهاند، اظهار میکند: «دارویار از نظر کاهش هزینههای دارو برای مردم خروجی مناسبی داشت، اما برخلاف انتظار، به دلیل اجرای نامناسب نتوانست مشکل کمبود اقلام دارویی را رفع کند و حالا باید منتظر اقدامات جدید و اجرای درست این طرح خوب بود».
«احمد مهری» کارشناس حوزه بهداشت و درمان و پژوهشگر مرکز مطالعات راهبردی ژرفا هم تحلیل خود را درباره تغییر و تحولات انجام شده در سازمان غذا و دارو، ارائه کرده است:
*مشکلات دارویی حاصل یک شب و یک روز نیست، بلکه خروجی اقدامات چهار تا شش ماه است و ما هم اکنون شاهد نتیجه تصمیمات شش ماه قبل هستیم.
*حل این مشکلات، یک تحول و اقدام جدی مدیریتی میخواهد، اما به شخصه هیچ اتفاق جدیدی در این حوزه نمیبینم و صرفا افراد در پستهای خود جابهجا شده اند.
*مشخص بود حذف ارز ترجیحی تبعاتی دارد و شرکتها باید ۶ برابر قبل برای خرید مواد اولیه هزینه کنند، اما این تفاوت دیده و جبران نشد.
*اختلافات و دعواهای بین سازمان غذا و دارو با شرکتها و انجمن ها، نباید به فضای جامعه کشیده شود و مردم تاوان آن را بدهند. مردم از مسئولان دارو میخواهند و آنها هم باید خودشان اختلافات داخلی شان را حل کنند.
*شرایط فعلی دارو نگرانکننده است و خیلی از متخصصان فاقد تعارض منافع، راه حل آن را میدانند، اما برخی مدیران نمیخواهند قبول کنند. اول باید سازمان غذا و دارو و شرکتهای تولیدکننده، نسبت به هم تعهداتی داشته باشند. موضوع دیگر اینکه، نباید شرکتهای دارویی را انحصارطلب نامید در حالی که حق دارند سود و ضرر فعالیت اقتصادیشان را بسنجند و حقوقشان را مطالبه کنند؛ و مهمتر اینکه، وزارت بهداشت باید به فکر تدوین یک برنامه جامع در حوزه دارویی باشد که نظرات همه کارشناسان را دربرگیرد، نه فقط نظرات یک گروه خاص.