به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: در شرایطی که همه منتظر بودند تا آخرین تمرین تیم ملی به خوبی و خوشی برگزار و تیم راهی جام واگنر و سپس قهرمانی جهان شود، سیدمحمد موسوی همه چیز را بهم ریخت. او که چند دقیقه قبل به جای عبادیپور بهعنوان کاپیتان و یکی از اعضای تیم اعزامی نیز انتخاب شده بود، به یکباره از تیم کنارهگیری کرده و حرفهای حاشیهای بسیاری را در آستانه رویداد مهم جهانی مطرح کرده و تیم را به حاشیه برد.
تمرین پایانی تیم ملی والیبال در تهران با حضور اصحاب رسانه برگزار شد. تمرینی که انتظار میرفت مانند نمونههای قبلی خود، همراه با یک فعالیت سبک در ابتدا و صحبتهای امیدوارکننده در انتها همراه باشد، اما صحبتهای محمد موسوی همه چیز را بهم ریخت. سید که پس از یک سال دوری، بر خلاف تمام هم دورهایهایش به تیم ملی بازگشته بود و قرار بود مسافر رقابتهای جهانی شود، به یکباره زیر میز زد و با به حاشیه بردن و از بین بردن آرامش تیم، مسائلی را مطرح کرد که در این مقطع هیچ کمکی به تیم ملی نمیکند.
او همچنین در شرایطی که کاپیتانی را هم بهعنوان تنها عامل ناراحتی منطقیاش از عبادیپور گرفته بود، به یکباره از تیم کنارهگیری کرد تا در آستانه سفر به جام واگنر و رقابتهای قهرمانی جهان، مدیران تیم برای جانشین او دچار مشکل شوند و مجبور شوند شهروز همایونفرمنش را از قونیه بازگردانده و او را به تیم اصلی بفرستند.
محمد موسوی پس از یک سال دوری از تیم ملی، بیش از ده روز در اردوی تیم ملی حاضر بود و پس از اینکه نامش بهعنوان کاپیتان در لیست نهایی قرار گرفت، اعلام کرد که با تیم ملی به سفر نخواهد رفت. او درباره دلایل تصمیمش، جملاتی مبهم را به کار میگیرد که اصلاً مشخص نیست مخاطب آن کادرفنی است یا مدیران فدراسیون و تیم. او میگوید به اصرار مادرش آمده، اما حالا ناصداقتی دیده و تصمیم به رفتن گرفته است: «به خاطر اصرار مادرم قبول کردم که به تیم بیایم، اما صداقت و شفافیت ندیدم و حالا از تصمیمم پشیمانم.»
موسوی در شرایطی که حاشیه بزرگی در آستانه رقابتهای جهانی برای تیم ملی ایجاد کرده، حتی جملات شفاف و واضحی نمیگوید که قابل پیگیری و صحت سنجی باشد. اگر منظور او از بیصداقتی بهروز عطایی بوده که از او دعوت کرده و بعد بازوبند را به او نداده یا به اندازهای که انتظار داشته به او احترام نگذاشته، خیلی شفاف آن را مطرح کند. نه اینکه با جملاتی مبهم تیم را به حاشیه برده و در نهایت هم از رسانهها بخواهد که صحبتهایش را طوری بازتاب دهند که حاشیهسازی نشود: «نمیخواهم این حرفها حاشیه برای تیم ملی ایجاد کند و همه من را میشناسند و حتی شاید حرفها و کنار رفتن من، باعث همدلی بیشتر بازیکنان هم بشود و صدایشان به گوش رسانهها برسد.»
او در پایان صحبتهایش از احترامی صحبت میکند که گویا آن را ندیده است: «برای والیبال و تیم ملی آرزوی موفقیت میکنم. البته این کنار رفتنم به هیچ وجه معنای خداحافظی ندارد. در بهترین شرایطم هستم و فکر میکنم باز هم میتوانم در صورت نیاز به تیم ملی کمک کنم. البته که باید این دعوت توام با احترام باشد. بازیکن ماشین کشاورزی نیست که هر زمان نیاز داشتید استارت بزنید تا زمین را درو کند. آدم مغروری نیستم، اما باید چهارچوب، احترام و شخصیت بازیکن حفظ شود.»
او درباره بازیکنان جوان تیم ملی هم گفت: «استعدادهای بینظیری هستند که وقتی سر تمرین میبینمشان کیف میکنم. شما اسم نسل ما را طلایی گذاشتید، اما این بچهها از ما خیلی بهتر هستند. مهمترین چیز برای این تیم مدیریت، امکانات و رهبری خوب است که بتواند در مسیر رشد کمکشان کند. مطمئن هستم این تیم به جاهای خوبی میرسد.»