به گزارش مجله خبری نگار به نقل از سان، پریود امری طبیعی است، اما برای برخی افراد میتوانند بسیار دردناک باشند. مشکلات پریود برای هر زنی ممکن است رخ دهد. بیشتر دورههای قاعدگی بین سه تا هشت روز طول میکشد و بهطور متوسط پنج روز ادامه مییابد. خونریزی در دو روز اول سنگینتر است.
طول یک سیکل از فردی به فرد دیگر متفاوت است و بیشتر خانمها به اندازه ۵ تا ۱۲ قاشق چایخوری خون از دست میدهند، اما برخی خانمها خونریزی شدیدتری دارند.
اما اگر قاعدگیهای دردناکی دارید، پریود نشدید یا هرگز یک قاعدگی هم نداشتهاید، ممکن است به یک بیماری خاص مربوط شود.
اگر مشکلات مداوم دارید، باید همیشه با یک متخصص زنان صحبت کنید. شما نباید این موضوع را سرسری بگیرید، زیرا اختلال در پریود میتواند به سه دلیل اصلی باشد.
اگر با قاعدگیهای دردناک دست و پنجه نرم میکنید و دلیل آن را نمیدانید، ممکن است ناشی از دسیمنوره باشد. دو نوع مختلف از این بیماری وجود دارد.
اولین مورد زمانی است که گرفتگی و درد ناشی از انقباضات واقعاً شدید در رحم است که باعث میشود مناطقی از رحم برای مدت کوتاهی جریان خون کافی نداشته باشند.
مورد دوم زمانی است که درد ناشی از یک بیماری دیگر است، نه فقط انقباضات واقعاً شدید، مانند آندومتریوز، آدنومیوز یا فیبروم.
اگر درد شما با دارو از بین نمیرود یا بر جنبههای دیگر زندگی شما تأثیر میگذارد، باید به پزشک خود مراجعه کنید.
معمولاً دیسمنوره اولیه با افزایش سن بهتر میشود. تا زمانی که به طور کامل پریود نشوید، واقعاً درمانی وجود ندارد.
برای بیماری اولیه، درمانهای آسان میتواند شامل ورزش، بستههای گرما و حمامهای گرم باشد.
گزینههای دیگر عبارتند از داروهای ضد التهابی و نوعی از پیشگیری از بارداری مانند قرص یا Mirena coil.
مشابه دسیمنوره، دو نوع آمنوره وجود دارد.
اولین مورد زمانی است که کسی تا سن ۱۵ سالگی هرگز پریود نشده یا و هیچ نشانهای از رشد جنسی جسمانی (مانند رشد سینه یا رشد موهای عمومی) تا سن ۱۳ سالگی از خود نشان نداده است.
اگر این اتفاق افتاد، باید برای ارزیابی به پزشک عمومی خود مراجعه کنید. او ممکن است به شما پیشنهاد کنند که کمی بیشتر صبر کنید، یا اگر شواهدی از رشد جنسی دیگر وجود نداشته باشد، ممکن است آزمایشهایی توصیه شود.
نوع دوم زمانی است که فردی در مقطعی پریود شده است –، اما از آن زمان متوقف شده است.
اگر قبلاً مشکلات پریود را تجربه نکرده اید، عادت ماهانه منظمی داشتهاید، اما سه ماه است که پریود نشدهاید، یا اگر قبلاً پریودهای نامنظم داشتهاید و به مدت شش ماه پریود نشدهاید، به پزشک خود مراجعه کنید تا علت آن را بیابید.
اولین علت آشکاری که باید آن را رد کنیم (یا در آن) حاملگی است، و این در واقع خیلی بیشتر از آنچه مردم تصور میکنند، علت قطعی است.
علل شایع دیگر کاهش یا افزایش وزن، ورزش بیش از حد، استرس شدید، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، سایر مشکلات هورمونی مانند مشکلات تیروئید است.
فیبرومها تودههای غیر سرطانی عضلانی هستند که در داخل دیواره رحم ایجاد میشوند.
آنها میتوانند در لایههای مختلف دیواره رحم رشد کنند، و برخی ممکن است بسیار کوچک (مانند نخود) باشند، در حالی که برخی دیگر میتوانند بسیار بزرگ شوند، حتی به بزرگی یک طالبی باشند.
تا سن ۵۰ سالگی (در حدود زمان یائسگی)، ۷۰ درصد از زنان فیبروم داشته اند.
از آنجایی که هورمونهای زنانه باعث تحریک فیبرومها برای رشد میشوند، در سالهای باروری که این هورمونها بالاتر هستند، رایج هستند، بهویژه در سالهای آخر باروری قبل از یائسگی.
پس از یائسگی، زمانی که این سطح هورمون کاهش مییابد، فیبرومها تمایل به کوچک شدن یا حتی از بین رفتن کامل دارند.
اگر سابقه خانوادگی این بیماری را داشته اید، چاق هستید، سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید، اولین قاعدگی خود را سن پایین داشته اید و هرگز زایمان نکرده اید، بیشتر در معرض خطر هستید.
وقتی نوبت به درمان مشکلات پریود میرسد، اگر فیبرومها دلیل مشکل نباشند، پزشک متخص زنان شما معمولاً کاری در مورد آنها انجام نمیدهد. اما اگر فیبرومها باعث قاعدگی دردناک شوند، مانند دیسمنوره درمان میشوند.
او افزود که سایر درمانهای هورمونی با استفاده از آگونیست GnRH میتواند برای کوچک کردن فیبرومها مورد استفاده قرار گیرد، این موضوعی است که باید با متخصص زنان خود در میان بگذارید.