به دنیای ویران منچستــــر یونـــــایتد خوش آمدید

به گزارش مجله خبری نگار/ایران: خیلی خوب شروع شد. وقتی در مرداد گذشته، کریستیانو رونالدو بعد از ۱۲ سال به منچستریونایتد برگشت، تیم در لیگ برتر بدون شکست بود و تصور می‌شد مدعی قهرمانی است، اما بعد از ۹ ماه یونایتد بدترین فصل خود در تاریخ لیگ برتر را به پایان رساند و با ۵۸ امتیاز و ۳۵ امتیاز اختلاف نسبت به منچسترسیتی قهرمان در رده ششم قرار گرفت. به دنیای ویران منچستریونایتد خوش آمدید.

کجای کار اشتباه بود

رالف رانگنیک که در آبان بعد از اخراج اوله گونار سولشر به‌عنوان مربی موقت برگزیده شد، هفته گذشته از نبود روحیه تیمی و اتحاد در میان بازیکنان گله کرد، اما مشکل تیم فراتر از این‌ها است. یونایتد در این فصل سه مربی داشت -سولشر، مایکل کریک و رانگنیک-، اما از هر جهت عملکرد شرم‌آوری داشت. باخت خانگی ۵ بر صفر مقابل لیورپول، حذف از سه جام در خانه (لیگ قهرمانان، اتلتیکومادرید؛ جام حذفی، میدلزبورو؛ جام اتحادیه، وستهام)، رکورد‌های نامطلوب مثل ۵۷ گل خورده، روند باخت‌های متوالی و جمع امتیازات.

مشکلات با سولشر شروع شد که کم اثر، ضعیف و فاقد هوش تاکتیکی بود. او پیش‌فصل گفته بود با سیستم ۳-۳-۴ هجومی‌تر بازی می‌کنند، اما با آغاز فصل به ۱-۳-۲-۴ رو آورد و نتوانست جای مناسبی برای کریستیانو رونالدو پیدا کند.

ثبات لازم در تصمیم‌گیری‌ها هم وجود نداشت. قبل از شروع فصل به ادینسون کاوانی اجازه داد به خاطر سختی‌هایی که در دوران قرنطینه متحمل شده، دو هفته بیشتر در کنار خانواده‌اش در اروگوئه باشد. این تصمیم برای بالابردن تعهد و وفاداری کاوانی خیلی زود رنگ باخت وقتی به او گفتند پیراهن شماره ۷ خود را به رونالدو بدهد و برای همین کاوانی در همان تابستان گذشته می‌خواست پیشنهاد بارسلونا را بپذیرد که با مخالفت یونایتد مواجه شد. در نهایت در هشت بازی در ترکیب اصلی بود و تنها دو گل زد.

آنتونی مارسیال دیگر بازیکنی بود که با آمدن رونالدو شرایطش عوض شد. او که در ژانویه به سویا قرض داده شد، در فصلی که مارکوس رشفورد افت عجیبی داشت، مورد بی‌توجهی سولشر و رانگنیک قرار گرفت. رشفورد هم که جراحی شانه خود را تا مرداد یعنی یک ماه بعد از یورو ۲۰۲۰ به تأخیر انداخته بود، تا اواخر مهر نتوانست بازی کند و در نهایت با ۵ گل در ۳۲ بازی بدترین فصل خود را در یونایتد سپری کرد و جایگاهش در تیم ملی انگلیس را نیز از دست داد هرچند او تنها مسئول افت یونایتد نبود.

اخراج سولشر و ناکامی رانگنیک

نتایج وحشتناک بود و از سولشر کاری بر نمی‌آمد تا اینکه مهاجم سابق تیم را اخراج کردند و از نظر بسیاری در باشگاه، اوضاع بدتر شد. در سه بازی با مربیگری کریک دو برد و یک تساوی به دست آمد و ثبات و آرامش بر تیم حاکم شد، اما با وجود آنکه آنتونیو کونته در دسترس بود، مقامات باشگاه گفتند مربی سابق چلسی و اینترمیلان انتظار زیادی از تیم دارد، او را نادیده گرفتند و خیلی زود توسط تاتنهام جذب شد که با ۱۳ امتیاز اختلاف نسبت به یونایتد سهمیه لیگ قهرمانان را گرفت.

یونایتد به‌دنبال کسی می‌گشت که در بلندمدت تیم را هدایت کند، رانگنیک را انتخاب کردند، اما تیم نسبت به او گمان خوبی نداشت و او هم با آوردن کریس آرماس و اوان شارپ، صرفاً به خاطر آشنایی در زمان کار در سالزبورگ و لایپزیگ نشان داد چنته‌اش خالی است.

دو ماه بعد از آمدن رانگنیک، رونالدو آشکارا گفت در تیم نمی‌ماند اگر مربی ۶۳ ساله آلمانی دائمی شود و فوق‌ستاره پرتغالی تنها بازیکن ناراضی تیم از رانگنیک و دستیارانش نبود.

تنش در تیم

خیلی از بازیکنان تیم از انتقادات صریح رانگنیک در کنفرانس‌های خبری ناراحت بودند و تنش در تیم بالا گرفت، علاوه بر رونالدو، کاپیتان تیم، هری مگوایر، رشفورد و کاوانی هم از طرز صحبت‌های رانگنیک به ستوه آمده بودند. بازیکنان بریتانیایی از یک سو و خارجی‌ها به رهبری رونالدو از سوی دیگر از مدیریت تیم رضایت نداشتند.

این حس بد به خانواده‌ها و ایجنت‌ها هم کشیده شد و منابع خبری گفتند قبل از بازی با اتلتیکومادرید در یک‌هشتم‌نهایی لیگ قهرمانان در اسپانیا درگیری‌های شدیدی صورت گرفته بود. رختکن تیم دسته‌بندی شده بود و هر یک دیگری را به انتشار اخبار محرمانه تیم متهم می‌کردند.

بین دو نیمه بازی فروردین با لیورپول که با شکست ۴ بر صفر یونایتد همراه شد، بین دو نیمه درگیری‌هایی در رختکن صورت گرفت. رانگنیک در نیمه اول از سه دفاع استفاده کرد و برای نخستین بار بعد از سه ماه فیل جونز را در ترکیب اصلی گذاشت. بین دو نیمه جونز تعویض شد و مگوایر اگرچه شب بدی در آنفیلد داشت، اما رانگنیک جرأت تعویضش را نداشت.

۱۰ روز بعد رانگنیک اعلام کرد مربی اتریش می‌شود با آنکه موافقت کرده بود بعد از پایان دوران مربیگری موقت، دو سال مشاور یونایتد باشد. یکی از منابع داخل باشگاه گفت: «رانگنیک با قبول مربیگری اتریش به یونایتد لطف کرد. حالا می‌توانند در تابستان کنارش بگذارند و پست مشاوره را فراموش کنند تا دوران فاجعه‌بار شش‌ماهه او به پایان برسد.»

آینده چه می‌شود؟

اریک تن هاخ موافقت کرده مربی یونایتد شود و مربی سابق آژاکس می‌خواهد قبل از شروع قرارداد کارش را شروع کند. پل پوگبا، کاوانی، جسی لینگارد و خوان ماتا به‌عنوان بازیکن آزاد از تیم می‌روند، نمانیا ماتیچ هم تصمیم گرفته از تیم جدا شود. ریچارد آرنولد سه ماه است که جای اد وودوارد به‌عنوان مدیر اجرایی باشگاه را گرفته و در پشت پرده تغییراتی در سیستم استعدادیابی و شبکه رسانه‌ای باشگاه ایجاد کرده. او همچنین در روند اداره باشگاه تحولاتی ایجاد کرده و نشان داده صاحب ایده است. مثلاً از اسطوره‌های باشگاه مثل برایان رابسون، دنیس اروین و گری نویل دعوت کرده تا نظراتشان را درباره باشگاه بداند.

البته حل مشکلات به این راحتی نخواهد بود، اما با عزم تن هاخ برای اینکه تصمیم‌های بزرگ بگیرد و حال و هوای اولدترافورد را عوض کند شاید بدترین فصل یونایتد در ۳۰ سال اخیر به فراموشی سپرده شود، اوضاع از این بدتر که نمی‌شود.