ضرب المثل ” چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است “

به گزارش مجله خبری نگار،ضرب المثل باعث میشه که در کمترین زمان منظور خودمون رو با استفاده از تعداد کمی از کلمات به طرف مقابل برسونیم.

از طرفی خیلی از حرف‌ها رو نمیتونیم به صورت رک و مستقیم بزنیم، ضرب المثل‌ها باعث میشن که بتونیم به راحتی با استفاده از دو پهلو حرف زدن حرف خودمونو بزنیم.

خیلی از ضرب المثل‌ها هم معنی دقیق ندارن و وقتی با یه نفر صحبت می‌کنیم می‌تونیم به عنوان تموم کننده اون بحث از ضرب المثل استفاده کنیم تا طرف مقابل به معنیش فک کنه و از ادامه بحث خودداری کنه.

یه وقتایی هم واقعا برای توصیف یه موضوع هیچ چیزی بهتر از یه ضرب المثل نیست و اون وضعیت و اون حال و هوا رو فقط یه ضرب المثل میتونه توصیف کنه.

یکی از مواردی هم که می‌تونه به جذاب‌تر شدن صحبت‌های شما کمک کنه همین ضرب المثل‌ها و استفاده از اون هاست.

چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است یعنی چه؟

۱- یعنی در انفاق کردن و تامین نیازها، ابتدا باید از نزدیک‌ترین اشخاص که خانواده است شروع کرد.
۲- معمولا این ضرب المثل را استفاده می‌کنند تا بگویند اگر دیدی خانواده ات سختی می‌کشند، ابتدا به حال آن‌ها رسیدگی کن سپس به دیگران.
۳- گاهی در جایی استفاده می‌شود که سرپرست خانواده بجای حل مشکلات خانه به مسائل دیگری می‌پردازد.

۴- یعنی اولویت با خانواده است.

آیا این ضرب المثل درست است؟

باتوجه به توصیه‌های فراوان دین اسلام به حفظ نظام خانواده (در امور مختلف مانند منع کردن از عبادت بیش از حد و دور شدن از خانواده و بی اهمیتی به آنها) و تامین مایحتاج آنها، مشخص است که این مطلب درست است. اگر وسایل اصلی منزل تهیه نشود و به جای آن به بیرون از منزل توجه شود ممکن است اهل منزل محتاج دیگران شوند و عزت نفس خود را خدشه دار کنند.

اما برای آنان که روح بزرگی دارند، این ضرب المثل جواب نمی‌دهد! چرا که مسئله ایثار و از خودگذشتگی مطرح است و ایثار یعنی در عین محتاج بودن خودت، دیگری را بر خود مقدم بدانی.
چنین اشخاصی نه تنها در هنگام سختی‌ها نیز به دیگران می‌بخشند، بلکه خود نیز در همه حال عزت نفس خود را حفظ می‌کنند. قرآن کریم در وصف متقین می‌فرماید:

وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ ﴿١٣٣﴾
و به سوی آمرزشی از پروردگارتان و بهشتی که پهنایش [به وسعتِ]آسمان‌ها و زمین است بشتابید؛ بهشتی که برای پرهیزکاران آماده شده است.
الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿١٣٤﴾
آنان که در گشایش و تنگ دستی انفاق می‌کنند، و خشم خود را فرو می‌برند، و از [خطاهایِ]مردم در می‌گذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد.