۱۲ قاعده‌ی آداب معاشرت در گذشته که همه موظف به پیروی از آن‌ها بودند

به گزارش مجله خبری نگار، مسائل زیادی از زمان قدیم وجود دارند که ممکن است امروزه برای ما عجیب به نظر برسند، و برخی قواعد معاشرتی تاریخی نیز قطعا در این دسته جای می‌گیرند. اما مردمان پیشین اگر می‌خواستند که درون جامعه‌ی آن دوران پذیرفته شوند، باید این قوانین را جدی می‌گرفتند. به همین دلیل با اینکه این‌ها ممکن است از دیدگاه مدرن عجیب به نظر برسند، می‌توانند فهم وسیع تری از چگونگی زندگی روزمره در دوران گذشته به ما ارائه کنند.

ما در مجله خبری-سبک زنگی نگار برخی از عجیب‌ترین قواعد آداب معاشرت در قرون گذشته را جمع آوری کرده و تصمیم گرفتیم که آن‌ها را با شما به اشتراک بگذاریم:

۱. مرد‌ها در رستوران برای زن‌ها سفارش غذا می‌دادند.

حتی در نیمه‌ی دوم قرن بیستم، برای مرد مرسوم بود که غذای زن را در رستوران سفارش بدهد. البته یک مرد محترم ابتدا از همراه خود می‌پرسید که چه چیزی میل دارد، اما از دیدگاه معاصر این رفتار هنوز می‌تواند کنترلگرانه (احساس کنترل کردن) به نظر برسد.

۲. زن‌ها تنها می‌توانستند هدایای دست ساز به مرد‌ها بدهند.

در عصر ویکتوریایی، آداب معاشرت مناسب اهمیت زیادی داشت. اگر زنی قصد داشت هدیه‌ای به یک مرد بدهد، باید خودش آن را می‌ساخت. توانایی خلق هدایا از هیچ، نشانه‌ی این بود که زن می‌تواند همسر خوبی باشد.

۳. مردم تشویق می‌شدند که هنگام پاسخ دادن به تلفن، لبخند بزنند.

توصیه می‌شد که مردمی که به تلفن پاسخ می‌دادند، لبخند بر لب داشته باشند، حتی اگر شخصی که در آنطرف خط بود نمی‌توانست آن‌ها را ببیند. با این حال، تصور می‌شد که تماس گیرنده قادر است که از تن صدای شخص، لبخند زدن یا نزدن او را تشخیص بدهد.

۴. والدین نباید با فرزند تازه متولد شده‌ی خود بازی می‌کردند.

به والدین توصیه می‌شد که در اولین ماه‌های پس از تولد به کودک خود ابراز عاطفه نکنند. متخصصان در ابتدای قرن بیستم معتقد بودند که بازی کردن با کودکان و در آغوش گرفتن آن‌ها هنگام گریه، تنها آن‌ها را لوس بار می‌آورد.

۵. زنان ویکتوریایی از بادبزن خود برای دلربایی استفاده می‌کردند.

زنان ویکتوریایی اگر نمی‌خواستند ناشایست به نظر برسند، نمی‌توانستند مستقیماً عشوه گری کنند. به همین دلیل بعضی از آن‌ها به روش‌های دیگری برای برقراری ارتباط روی آورده بودند، مثلا برای نشان دادن علاقه‌ی خود از بادبزن استفاده می‌کردند. بستن بادبزن به این معنا بود که خانم مایل است با دریافت کننده‌ی پیامش صحبت کنند، در حالی که کامل باز کردن آن به این معنا بود که «منتظر من بمان.»

۶. آن‌ها همچنین از تمبر برای رساندن پیام‌های محرمانه استفاده می‌کردند.

روش دیگر ارتباط مخفیانه، شامل پاکت نامه‌ها و تمبر‌های پستی بود. محل قرارگیری تمبر و زاویه‌ی قرارگیری آن برروی پاکت نامه می‌توانست معانی زیادی داشته باشد. توسط تمبر پستی‌ای که با زاویه‌ی قائمه در گوشه‌ی سمت راست قرار می‌گرفت، زن یا مرد ویکتوریایی می‌توانست از گیرنده بپرسد که آیا او را دوست دارد یا خیر. اما اگر تمبر بصورت برعکس در گوشه‌ی سمت راست نصب می‌شد، به این معنا بود که نویسنده‌ی نامه مایل به دریافت جواب نیست.

۷. مردم در دربار ورسای، باید بجای در زدن، در را می‌خراشیدند.

پادشاه فرانسوی، لویی چهاردهم، مجموعه‌ی مفصلی از قوانین معاشرت داشت که تمام درباریان او ملزم به رعایت آن‌ها بودند. عجیب‌ترین آنها، هنگامی که کسی می‌خواست با پادشاه صحبت کند خراشیدن در بجای در زدن بود. به همین دلیل است که بیشتر درباریان ناخن انگشتان کوچک خود را بلند می‌کردند.

۸. افراد خاندان سلطنتی می‌توانستند از روی تخت خود پذیرای ملاقات کنندگان باشند.

در ورسای، کاملاً برای پادشاه و ملکه قابل قبول بود که در حالی که هنوز در تختِ خوابشان بودند، پذیرای ملاقات کنندگان خود باشند. به همین علت، آن‌ها حتی چیزی به نام «تخت نمایش» داشتند؛ وسیله‌ای با ظرافت تزئین شده که نشان دهنده‌ی قدرت و جایگاه آن‌ها بود.

۹. مردم در مراسمی مفصل، غذاخوردن لویی چهاردهم را تماشا می‌کردند.

وقتی پادشاه با خانواده اش شام می‌خورد، مردم دربار درحالی که ایستاده و یا برروی چهارپایه‌ای نشسته بودند، آن‌ها را تماشا می‌کردند. اگر بازدیدکنندگان به دربار می‌آمدند، آن‌ها نیز می‌توانستند شام خوردن خانواده سلطنتی را تماشا کنند. هرچه شخصی نزدیک‌تر به میز سلطنتی ایستاده و یا نشسته بود، ممتازتر تلقی می‌شد.

۱۰. هنری هشتم به ملازمان و درباریان دستور می‌داد که هر روز صبح ملافه‌های تختش را ببوسند تا وجود سم در آن‌ها را بررسی کنند.

در گذشته برای پادشاه و یا نجیب زادگان مرسوم بود که مزه کننده‌ای داشته باشند که وعده‌های غذایی شان را برای نبود سم امتحان کند. اما هنری هشتم این اقدام احتیاطی را کافی نمی‌دانست و به افرادی که تختش را مرتب می‌کردند دستور می‌داد که تمام نقاط آن را ببوسند، تا او مطمئن شود که آن‌ها سعی در مسموم کردن او ندارند.

۱۱. مردم هرروز صبح لباس پوشیدن پادشاه و ملکه را تماشا می‌کردند.

در دربار شاه فرانسوی، هنری دوم، همه از درباریان تا خدمتکاران، موظف بودند که آماده شدن او برای روز پیش رو را تماشا کنند. فرض بر این بود که این امر نظر آن‌ها نسبت به پادشاه را بهبود می‌بخشد. بعدها، لویی چهاردهم تصمیم گرفت که این رسم را نیز به قوانین معاشرتی مفصل خود اضافه کند.

۱۲. زیاد لبخند زدن در ملا عام ناشایست تلقی می‌شد.

در قرن نوزدهم، مردم داشتن چهره‌ی جدی را به غم و ناراحتی نسبت نمی‌دادند. شایسته‌تر تلقی می‌شد که فرد هنگام مواجهه با دیگران، چهره‌ای خنثی به خود بگیرد. احتمالاً این یکی از دلایلی باشد که چرا مردم آن روزگار، در بیشتر عکس‌ها نیز لبخند نمی‌زدند.

کدام یک از این قوانین آداب معاشرت بالا شما را شگفت زده کرد؟ آیا می‌خواهید قوانین دیگری به لیست اضافه کنید؟