فوایدی پنهان در بازی والدین با کودک

فواید بازی با کودکان

مجله خبری-سبک زندگی نگار: هنگامی که والدین به کاری مشغول هستند معمولا می‌خواهند فرزندان، خود را سرگرم کنند. اگرچه بازی کردن کودکان بطور مستقل اهمیت زیادی دارد، اما کودکان عاشق بازی با دیگران، به ویژه والدین خود هستند. آن‌ها اشتیاق زیادی برای بازی با پدر و مادر خود دارند و از آنجا که حس بازی به طور طبیعی به سراغ آن‌ها می‌آید، فرصت خوبی برای شناخت بهتر کودک و آموزش صحیح مهارت‌های جدید ایجاد می‌شود. علاوه بر این وقتی والدین نکته‌ای را در بازی با کودکانشان بیان می‌کنند، مزایای زیادی برای کودک و حتی والدین دارد.

انواع بازی کودکان در سنین مختلف

چنانچه در این بخش هم عنوان شده است، به طور کلی بازی کودکان به سه گروه تقسیم می‌شود که شامل:

بازی فردی:

کودک تا پیش از دو سالگی به تنهایی قادر به بازی است و ساعت‌ها می‌تواند با یکی از اعضای بدن مانند انگشتان دست و یا تنها یک عروس و ماشین کوچک بازی کند. کودک در این سن نیازی به بازی با همسالان یا بزرگ تر‌ها ندارد. تا پیش از دو سالگی کودک معمولا در حال اکتشاف محیط پیرامون خود است و با وسایل مختلف در گوشه و کنار خانه، خود را سرگرم می‌سازد. هرگز کودک را به خاطر کنجکاوی و کشف امحیط اطراف خود، سرزنش نکنید، زیرا حس کنجکاوی او سرکوب می‌شود. فقط باید مراقب باشید تا به وسایل خطرناک نزدیک نشود و این وسایل را از دسترس او دور نگه دارید.

بازی موازی:

کودک پس از دو سالگی تا سال سوم معمول به طور موازی بازی می‌کند. بازی موازی این گونه است که دو کودک در فاصله نیم متری یا کمتر و بیشتر با اسباب بازی مانند ماشین بازی می‌کنند و گاه باید یکدیگر اسباب بازی‌های خود را تعویض می‌نمایند. آن‌ها با نگاه کردن به یکدیگر با هم تعامل دارند، اما با یکدیگر بازی نمی‌کنند.

کودکان در این سن به طور نمادین و ساده بازی می‌کنند مثلا یک خیار را به عنوان تلفن استفاده می‌کند و گاه همان را روی صورت شما می‌گیرد تا با آن صحبت کنید. این نوع بازی‌ها قوه تخیل و خلاقیت کودک را شکل می‌دهد.

بازی اجتماعی:

به طور کلی کودک بعد از سه سالگی به دنبال بازی با همسن و سال‌های خود است. کودکان در این سن دائم در حال تعامل با دیگران است و قادر به انجام بازی‌های مشارکتی و دسته جمعی می‌باشد. کودکان به مروو رعایت نوبت، باخت و پیروزی را می‌آموزند. به همین دلیل جود همبازی برای کودک بسیار مهم است. زیرا کودک نیازمند به همبازی می‌باشد و تفائوتی ندارد که همبازی خواهر یا برادر باشد و یا یک دوستی که در مهد کودک و یا پارک با او آشنا شده است. به همین دلیل باید شرایطی را برای کودک فراهم کرد که کودک بتواند با همسن و سال‌های خود بازی کند.

فواید و اهمیت بازی والدین با کودک

بازی پیوند عاطفی را بهبود می‌بخشد:

کودکان با برقراری رابطه، تعامل و بازی با دیگران، روابط خود را شکل می‌دهند. هنگام بازی با بچه‌ها به والدین فرصتی داده می‌شود تا مسائل را از دیدگاه آن‌ها ببینند. کودکان از بازی برای کاوش در محیط، مهارت حل مسئله و تفریح استفاده می‌کنند. در طول بازی کودکان به والدین خود اعتماد کرده و می‌آموزند که چگونه با دیگران تعامل برقرار کنند و رقابت سالم داشته باشند. همه ما هنگام سپری کردن زمان با یکدیگر پیوند عاطفی ایجاد می‌کنیم.

بازی سرگرم کننده است:

بازی کردن برای کودکان ساده است، اما والدین در طی مسیر فراموش می‌کنند که قوانین بازی را رعایت کنند چرا که در وهله اول باید از آن لذت ببرند. وقتی پدر و مادر چند لحظه کار را رها کرده و فقط برای سرگرمی بازی می‌کنند از گذراندن وقت با کودکانشان لذت می‌برند و احساس شادی و نشاط دارند.

بازی استرس را تسکین می‌دهد:

وقتی زمانی را برای بازی با کودکمان اختصاص دهیم نسبت به ساعات دیگر بیشتر احساس شادی و خوشحالی داریم و کمتر استرس را تجربه می‌کنیم به همین دلیل بخصوص اگر بازی با فعالیت‌های فیزیکی همراه باشد یکی از روش‌های مقابله با استرس و ایجاد پیوند قوی عاطفی بین والدین و کودک است.

بازی باعث رشد مهارت می‌شود:

تعامل با کودکان مانند خیلی از روش‌های دیگر به آن‌ها می‌آموزد تا مهارت‌های اجتماعی خود را رشد دهند. بازی با کودکان باعث ایجاد هماهنگی چشم، دست و مهارت‌های حرکتی می‌شود. تظاهر والدین به بازی مانند بازی در آشپزخانه یا اجرای نمایش عروسکی، به آگاهی آن‌ها از دنیای اطراف کمک می‌کند. می‌توان از طریق بازی موقعیت‌های استرس زا را به بچه‌ها آموزش داد تا یاد بگیرند که چطور با آن‌ها کنار بیایند.

با رنگ آمیزی، خانه سازی و دوچرخه سواری مهارت‌های حرکتی توسعه می‌یابد. علاوه براین بازی با کودکان باعث افزایش عزت نفس می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند که نقش خود را در جهان درک کنند. والدین می‌توانند حین بازی، سبک زندگی صحیح را به فرزندان خود آموزش دهند.

چرا والدین باید با کودکانشان بازی کنند؟

کودک همبازی ندارد:

ممکن است در جایی زندگی کنید که کودکتان همبازی برای بازی کردن نداشته باشد. در چنین شرایطی چه توقعی از او دارید؟ مطمئن باشید این شرایط موقتی است و ادامه نخواهد داشت، در صورت بازی شما با کودکتان مانع از دوست یابی او نمی‌شوید.

الگوی کودکتان قرار خواهید گرفت:

بچه‌ها در سنین کودکی به شدت از رفتار والدین الگو می‌گیرند. هنگامی بازی با کودک خود، نشان می‌دهید که بازی و فعالیت فیزیکی برایتان اهمیت زیادی دارد. همچنین می‌توانید مهارت‌های ورزشی را در قالب بازی به آن‌ها یاد دهید.

مهارت‌های حرکتی آن‌ها رشد خواهد کرد:

کودکان باید از همان سنین پایین مهارت‌های حرکتی خود را رشد دهند تا از نظر فیزیکی قوی شوند. در مطلب قبلی بخش سبک زندگی نمناک هم گفتیم که رشد مهارت‌ها به معنای سوپر استار شدن نیست بلکه مهارت‌های اساسی در زندگی است که اهمیت آن‌ها به اندازه یادگیری خواندن و نوشتن می‌باشد.

سلامتی کودکان خود را تضمین می‌کنید:

با افزایش فعالیت فیزیکی، کودکان تا حدودی برای زندگی فعال در آینده آماده می‌شوند، به همین دلیل از سلامت جسمی، روحی و عاطفی بیشتری در آینده برخوردار خواهند شد.

کودک در مسیر موفقیت قرار خواهد گرفت:

تحقیقات جدید ارتباط بین فعالیت بدنی و نمرات خوب مدرسه را نشان می‌دهد؛ بنابراین ۴ روز در هفته را به مدت ۳۰ دقیقه به بازی با کودک اختصاص دهید یا هر شب ۳۰ دقیقه به آن‌ها در انجام تکالیف کمک کنید، زیرا بی تحرکی مزمن، مشکل عدم تمرکز در مدرسه را ایجاد می‌کند.

از بازی لذت می‌برید:

در بازی خنده و لذت زیادی وجود دارد. آخرین باری که آن را تجربه کرده اید چه زمانی بوده است؟ هرگز برای بازی کردن دیر نیست و هیچ خجالتی ندارد که با بچه‌ها معاشرت کرده و خودتان مانند یک بچه رفتار کنید. در حین بازی با کودکان کورتیزول خون خود را کاهش داده و سروتونین خود را افزایش می‌دهید.

نکاتی که باید حین بازی با کودکان به آن‌ها توجه داشت:

• قبل از شروع بازی مدت زمانی که در اختیار کودک می‌گذارید را به او گوشزد کنید.
• ممکن است کودک در بازی خود تمام وسایل و کارکرد آن‌ها را تغییر دهد، بنابراین مانع خیالپردازی‌های کودک نشوید.
• هنگام بازی لمس و تماس بدنی مناسب با کودک را فراموش نکنید.
• هنگام بازی به کودک اجازه دهید تا نوع بازی و نقش‌ها را خودش انتخاب کند هرچند که آن‌ها تکراری باشد.
• بازی کردن با کودکان فقط وظیف مادران نیست بلکه پدر‌ها نیز باید از بازی با کودک غافل نشوند.
• هنگام بازی اگر فرزندتان کاری انجام داد که برای خود، شما یا وسایل آسیب رسان بود، قوانینی را وضع کنید و این قوانین را با کمتر از حداقل ۱۰ کلمه بیان کنید.
• ابراز محدودیت‌ها باید عاری از خشونت، اما با اقتدار باشد.
• هنگامی که قوانین را به کودک می‌آموزید و یا به او یادآوری می‌کنید، روبهروی کودک نشسته و به صورت چشم در چشم با او صحبت کنید.
• حین بازی، کلمات «باید و نباید» و «چرا» را به کار نبرید.
• اجازه دهید کار‌هایی را که توانایی انجام آن‌ها را دارد را خودش انجام دهد در غیر اینصورت احساس توانمندی او را سلب خواهید کرد. برای مثال اگر کاری برای کودک سخت بود مانند باز یا بسته کردن یک جعبه، با صبر و حوصله او را تشویق کنید تا تلاش خود را بیشتر کند.
• هنگام بازی با کودکان تلفن همراه و مشکلات دیگر را کنار گذاشته و توجه خود را معطوف کودک و لذت بردن از بازی با او کنید.
• حین بازی فقط روی رابطه خود با کودکتان تمرکز کنید و مشکلات و مسائل مربوط به او را کنار بگذارید.