فشار بی‌حدی برای انحراف رتبه‌بندی معلمان از مسیرش وجود دارد

به گزارش مجله خبری نگار، محسن حاجی میرزایی در اختتامیه سی و پنجمین اجلاس سراسری مدیران و روسای آموزش‌وپرورش که در اردوگاه باهنر برگزار شد گفت: غدیر یکی از برجسته‌ترین نعمات باطنی خداوند است و روز بزرگی است که تبریک می‌گویم.

وی افزود: در این دو روز اجلاس فشرده، اما مفیدی داشتیم؛ مباحث ارزشمندی مطرح شد و ارزیابی ما از استان‌ها نیز مثبت بوده است. مسئولیت‌هایی که ما داریم، امانت‌های خداوند است و بیش از آنکه کارکرد دیگری داشته باشد؛ محک ایمان، باور و شخصیت انسانی ماست و نگاه به مسئولیت نگاه یک فرصت برای کاملتر شدن و یک محک برای سنجیده شدن است.

وزیر آموزش‌وپرورش با بیان اینکه مسئولیت، اسباب سنجیده شدن است گفت: در برخی آیات قرآن کریم نیز به این موضوع اشاره شده است که هر چیزی که روی زمین است و همه تجلیات دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم فقط یک فلسفه دارد و آن هم سنجیده شدن ماست. فلسفه همه هستی، افزوده شدن بر انسان و تکمیل شدن وی است.

حاجی میرزایی ادامه داد: آنچه انسان را از مرتبه انسانی به پایین‌ترین مرتبه حیوانی تنزل می‌دهد غفلت است. ما نباید غافل باشیم.

وی در ادامه با اشاره به راهکار‌های حل مسئله و تأکید بر اینکه بخشی از مسائل با اتکا به ستاد مرکزی حل نخواهند شد اظهار کرد: باید ابتدا مسائل فهم و تبیین شوند و سپس به دنبال یافتن راهکار رفت. تصمیم گیری اختیار می‌خواهد، اما احساس مسئولیت به آگاهی نیاز دارد و هرکسی که آگاه است، مسئول است. باید اهداف را دائماً و هر روز برای خودمان بازگو کنیم. یک مسئول خردمند و خلاق مسئولی است که هر روز اهدافش را با خود مرور کرده و به دنبال شناسایی و حل مشکلات می‌رود.

وزیر آموزش‌وپرورش در این اجلاس درباره شش محور مهم سخن گفتیم و معتقدم اگر عملکرد و بازده کیفی مطلوبی در این شش حوزه داشته باشیم آموزش‌وپرورشِ فردا بهتر از امروز خواهد بود گفت: اولین مسئله، نیروی انسانی است. نیروی انسانی آشفته و به هم ریخته بود و هنوز هم هست. برای ساماندهی این حوزه، از این نقطه شروع کردیم که افرادی که ویژگی افرادی که می‌خواهند وارد سیستم شوند را مشخص کنیم تا روشن شود که در آینده می‌تواند به ورود نیروی باکیفیت کمک کرده و بساط توقعاتی که در بیرون برای استخدام ایجاد شده را جمع کنیم و بگوییم برای پذیرفته شدگان بعد از سال ۹۲ دیگر هیچ مسئولیتی نداریم.

حاجی میرزایی افزود: برای ارتقای صلاحیت‌ها به رتبه بندی فکر کرده‌ایم. فشار بی حد و حصری برای انحراف رتبه بندی از مسیر خودش وجود دارد. مهم‌ترین هدف رتبه بندی، ارتقای صلاحیت‌هاست که چگونگی اندازه‌گیری این صلاحیت‌ها پاشنه آشیل رتبه بندی بوده و ورود به آن پرمخاطره است. در حال کار بر روی چگونگی سنجش این صلاحیت‌ها هستیم.

وی با بیان اینکه حوزه دوم برنامه درسی است گفت: باید یک چرخش اساسی و انتقال به مفهوم تربیت اتفاق بیافتد و شاخص این است که به جای انتقال اطلاعات، افراد را تربیت کنیم. باید این مطالبه همواره از سازمان پژوهش ادامه داشته باشد. اگر این مهم انجام نشود، سند تحول محقق نخواهد شد. باید برای امسال و سال‌های آینده حرف برای گفتن داشته باشیم. به ویژه برای امسال باید حتماً راهگشا باشیم و به عنوان مثال روی یک مفهوم تربیتی در هر دوره تحصیلی کار کنیم و هر چه لازم است انجام دهیم تا بتوانیم وارد این وادی شویم.

وزیر آموزش‌وپرورش با بیان اینکه حوزه سوم ارزشیابی است گفت: ارزشیابی قطب نمای نظام تعلیم و تربیت است. حوزه چهارم سلامت جسمانی و روانی است و هیچ کس به اندازه آموزش و پرروش نمی‌تواند در این عرصه نقش آفرینی کند. امسال طرح کوچ را اجرا کردیم که بسیار مهم بود و باید ادامه یابد.

وی افزود: عدالت را امر فراموش شده‌ای می‌دانم. در سندتحول هم عدالت امر فراموش شده‌ای است و بسیار کوتاه به آن پرداخته شده است. ما مسئول تمام فرزندان این سرزمین هستیم. اگر نتوانیم به این‌ها توجه کنیم مرتکب گناه شده‌ایم. فاصله‌ها، خیلی عمیق و موضوع، بسیار تلخ است. خیلی راحت با این موضوعات زندگی می‌کنیم و دردمان نمی‌آید. حل بخشی از مشکلات منابع نمی‌خواهد، بلکه دلسوزی مدیریتی نیاز دارد.

حاجی میرزایی با تأکید بر اینکه مدارس باید ازلحاظ کیفیت ارتقا پیدا کنند گفت: ارتقای این کیفیت مستلزم آن است که ابتدا این کیفیت اندازه‌گیری شود. وضع ما در ترک تحصیل، افت تحصیلی، کیفیت آموزشی خوب نیست و مسیر آموزشی برابر، بعد از ۴۲ سال هنوز در حد حرف در نظام تعلیم و تربیت باقی مانده است.

وزیر آموزش‌وپرورش با اشاره به تأسیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک که از استراتژیک‌ترین ایده‌ها و تصمیمات سال‌های گذشته است گفت: قبلاً تربیت در این گروه سنی را رها کرده بودیم. حالا بناست سازمان ملی تعلیم و تربیت کار‌ها را به دست بگیرد و امیدواریم اتفاقات خوبی بیافتد.

وی ادامه داد: در کویر تفتیده بی‌اعتنایی و بی‌توجهی به آرمان‌های تعلیم و تربیت می‌خواهیم یک قدمی برداریم و کار را شروع کنیم. باید آستین‌ها را بالا زد تا این حوزه یک تکانی بخورد.