کد مطلب: ۹۵۷۹۱۴
|
|
۱۹ آذر ۱۴۰۴ - ۰۸:۳۴

سلامت دهان و دندان و ارتباط آن با دیابت

سلامت دهان و دندان و ارتباط آن با دیابت
مراقبت‌های پزشکی برای بیماران دیابتی معمولاً بر قلب، پاها، چشم‌ها، کبد و کلیه‌ها متمرکز است، در حالی که دهان اغلب نادیده گرفته می‌شود، با وجود اینکه بیماران از درد لثه، خشکی دهان و مشکل در جویدن رنج می‌برند.

به گزارش مجله خبری نگار، مطالعات نشان می‌دهد که کنترل سطح قند خون و مراقبت از سلامت دهان و دندان نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری از عوارض سلامتی دارد.

دیابت چه تاثیری بر دهان دارد؟

دیابت سطح قند خون را برای مدت طولانی بالا می‌برد، به رگ‌های خونی و اعصاب آسیب می‌رساند، روند بهبودی را کند می‌کند و توانایی بدن را در مبارزه با عفونت تضعیف می‌کند.

دهان، با بافت‌های نرم و سخت و باکتری‌های طبیعی خود، آسیب‌پذیرتر می‌شود. عوارض رایج عبارتند از:

  • خشکی دهان و کاهش تولید بزاق.
  • افزایش پوسیدگی دندان.
  • بیماری‌های لثه، از جمله التهاب و تحلیل استخوان اطراف دندان‌ها.
  • عفونت‌های دهانی مانند برفک و زخم‌های دهان.
  • مشکل در استفاده از دندان مصنوعی و تغییر در حس چشایی.
  • از دست دادن دندان در موارد پیشرفته.

این مشکلات بر تغذیه، اعتماد به نفس و حتی کنترل قند خون تأثیر می‌گذارند. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که ارتباط قوی بین دیابت نوع ۲ و پوسیدگی شدید دندان وجود دارد که ناشی از افزایش سطح قند خون و تغییر در کمیت و کیفیت بزاق است.

بیماری لثه و دیابت

افراد دیابتی بیشتر مستعد ابتلا به بیماری لثه هستند. قند خون بالا، میزان قند موجود در بزاق را افزایش می‌دهد که توسط باکتری‌هایی تغذیه می‌شود که اسید‌هایی تولید می‌کنند که لثه‌ها را تحریک کرده و به استخوان نگهدارنده دندان‌ها آسیب می‌رسانند و به طور بالقوه منجر به لق شدن دندان‌ها یا از دست دادن آنها می‌شوند.

حفظ سطح قند خون در محدوده سالم، همراه با بهداشت روزانه دهان و دندان، این خطر را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

خشکی دهان و پوسیدگی دندان

تقریباً ۲۰ ٪ از جمعیت عمومی از خشکی دهان رنج می‌برند که این میزان در بین زنان و سالمندان بیشتر است. برخی دارو‌ها مانند دارو‌های فشار خون، دارو‌های ضد افسردگی یا مسکن‌های اعصاب می‌توانند این مشکل را تشدید کنند.

بزاق با شستن ذرات غذا، متعادل کردن اسید‌ها و جلوگیری از عفونت، از دهان محافظت می‌کند. بدون آن، دهان اسیدی‌تر می‌شود، دندان‌ها مواد معدنی خود را از دست می‌دهند و پوسیدگی دندان افزایش می‌یابد. دندانپزشکان می‌توانند برنامه‌های پیشگیرانه شخصی‌سازی‌شده مانند خمیردندان حاوی فلوراید، دهانشویه‌های تخصصی یا لاک فلوراید ارائه دهند.

بزاق برای افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می‌کنند نیز مهم است، زیرا سوزش را تسکین می‌دهد، دندان مصنوعی را در جای خود نگه می‌دارد و التهاب را کاهش می‌دهد. وقتی دهان خشک است، دندان مصنوعی می‌تواند باعث اصطکاک دردناک، زخم و عفونت‌هایی مانند برفک دهان شود.

مراقبت از دندان مصنوعی و ایمپلنت دندان

دندان‌های مصنوعی باید روزانه تمیز شوند، شب‌ها برداشته شوند و لثه‌ها و زبان با استفاده از محلول‌های تمیزکننده مناسب همراه با معاینات دوره‌ای تمیز شوند، که این امر غذا خوردن را آسان‌تر کرده و خطرات سلامتی را کاهش می‌دهد.

ایمپلنت‌های دندانی گزینه مهمی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته هستند، اما دیابت باید از قبل کنترل شود. قند خون بالا روند بهبودی را کند می‌کند، خطر عفونت را افزایش می‌دهد و ادغام استخوان با ایمپلنت را پیچیده می‌کند. لثه‌های سالم، استخوان پایدار و بهداشت دهان و دندان خوب برای موفقیت این روش ضروری است.

این گزارش توسط آیلین پایسان، استاد دندانپزشکی کم‌تهاجمی، دانشگاه کوئین مری، لندن تهیه شده است.

منبع: ساینس آلرت

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر