مطالعه: لحظات شادی مشترک، هورمون‌های استرس را در زوج‌ها کاهش می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار-دیویس: لحظات شادی مشترک می‌تواند فواید ملموسی برای سلامتی زوج‌ها داشته باشد، زیرا یک مطالعه نشان داد زوج‌های مسن‌تری که با هم احساسات مثبت را تجربه می‌کنند، سطح هورمون استرس کورتیزول پایین‌تری دارند.

یک تیم تحقیقاتی به رهبری روانشناس تومیکو یوندا از دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، در مجله روانشناسی شخصیت و اجتماعی گزارش داد که این یافته‌ها تأثیر مستقیم احساسات مثبت مشترک بر سلامت را تأیید می‌کند.

یوندا در بیانیه مطبوعاتی منتشر شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا گفت: «ما از مطالعات متعدد می‌دانیم که احساسات مثبت مانند شادی، لذت، عشق و اشتیاق برای سلامتی ما مفید هستند و حتی با طول عمر بیشتر مرتبط هستند. اما در زندگی واقعی، قوی‌ترین احساسات مثبت ما اغلب زمانی بروز می‌کنند که با شخص دیگری در تماس هستیم.»

تیم تحقیقاتی می‌خواست بفهمد که چنین لحظات مشترکی چگونه بر بدن تأثیر می‌گذارند. برای این منظور، محققان داده‌های ۶۴۲ فرد مسن (۳۲۱ زوج) را از سه مطالعه انجام شده در کانادا و آلمان قبل از همه‌گیری کووید-۱۹، که از سال ۲۰۱۹ آغاز شد، تجزیه و تحلیل کردند. شرکت‌کنندگان در محدوده سنی ۵۶ تا ۸۹ سال بودند.

در طول یک هفته، شرکت‌کنندگان روزانه پنج تا هفت بار به پرسشنامه‌های آنلاین پاسخ دادند تا احساسات شادی، آرامش و علاقه‌شان بررسی شود و سپس نمونه‌های بزاق خود را برای اندازه‌گیری سطح کورتیزول ارائه دادند. تعداد کل اندازه‌گیری‌ها تقریباً ۲۴۰۰۰ بود.

نتایج نشان داد که سطح کورتیزول زمانی که هر دو طرف به طور همزمان احساسات مثبت خود را گزارش می‌کردند، پایین‌تر بود. این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن عواملی مانند سن، جنس، مصرف دارو و نوسانات روزانه کورتیزول، همچنان پابرجا بود.

یوندا گفت: «به اشتراک گذاشتن این احساسات مثبت تأثیر منحصر‌به‌فرد و قدرتمندی داشت.» او افزود که نکته قابل توجه این است که این تأثیر حتی پس از پایان روز نیز ادامه داشت. «وقتی زوج‌ها با هم احساس خوبی داشتند، سطح کورتیزول آنها حتی در ادامه روز نیز پایین ماند. این نشان می‌دهد که تجربیات مشترک از احساسات مثبت می‌تواند به بدن کمک کند تا در طول زمان آرام‌تر بماند.»

یونیدا اظهار داشت که این تأثیر صرف نظر از سطح کلی رضایت از رابطه رخ می‌دهد، زیرا نتایج نشان داد که حتی زوج‌هایی که از نظر جسمی کمترین رضایت را داشتند، از لحظات شادی مشترک بهره‌مند شدند.

یوندا قصد دارد در مطالعات آینده بررسی کند که آیا این تأثیرات در سایر روابط اجتماعی، مانند بین دوستان، اعضای خانواده یا همکاران نیز ظاهر می‌شود یا خیر. او گفت: «طبق این نظریه، چنین لحظاتی می‌تواند بین هر دو نفر، نه فقط شرکای عاشقانه، رخ دهد. این موضوع راه‌های کاملاً جدیدی را برای تحقیقات علمی آینده باز می‌کند.»

(دی پی‌ای)