به گزارش مجله خبری نگار،داشتن یک حیوان خانگی در نزدیکی میتواند احساسات مثبت را در طول تعامل با عزیزان افزایش دهد. این نتیجهای است که روانشناسان بریتانیایی به آن رسیدهاند. محققان دریافتند که در حضور یک حیوان خانگی، افراد بیشتر لبخند میزنند و میخندند - به خصوص در روابط عاشقانه. علاوه بر این، این اثر حتی پس از ترک اتاق توسط حیوان خانگی نیز ادامه داشت. این مطالعه در مجله روابط اجتماعی و شخصی (JSPR) منتشر شده است.
مطالعات قبلی در مورد تأثیر حیوانات خانگی بر سلامت روان نتایج متناقضی به همراه داشته است: برخی بهبود خلق و خو و افزایش رضایت از زندگی را ثبت کردهاند، در حالی که برخی دیگر هیچ تأثیری نیافتهاند. نویسندگان مطالعه جدید اظهار میکنند که مسئله ممکن است نه در خودِ مالکیت حیوان خانگی، بلکه در نحوه ادغام حیوان خانگی در تعاملات اجتماعی باشد.
تیمی به رهبری اِجه برن بارکلام از دانشگاه کوئینز لندن، ۱۶۴ داوطلب را استخدام کرد: ۳۷ زوج و ۴۵ دوست دونفره. برخی از شرکتکنندگان سگ یا گربه داشتند، در حالی که برخی دیگر نداشتند. در طول آزمایش، برخی حیوانات خانگی خود را آوردند، در حالی که برخی دیگر با یک اسباببازی بزرگ سگ عروسکی تعامل داشتند - این به آنها اجازه داد تا تأثیر یک حیوان واقعی را از واکنش به جسمی که توهم حیوان خانگی را ایجاد میکرد، جدا کنند.
هر جفت سه جلسه کوتاه را به پایان رساندند: تعامل آزاد بدون حیوان، سپس تعامل با حیوان خانگی یا اسباببازی، و سپس دوباره تعامل بدون هیچ شیء. دوربینهای مخفی در اتاق نصب شده بودند و تجزیه و تحلیل ویدیویی با استفاده از یک روش استاندارد برای ارزیابی رفتارهای مثبت - لبخند، خنده و سایر ابراز احساسات - انجام شد.
دانشمندان دریافتند که حیوان واقعی شدت احساسات مثبت را به طور قابل توجهی افزایش میدهد. علاوه بر این، برای زوجهای رمانتیک، این اثر حتی پس از رفتن حیوان خانگی نیز ادامه داشت - در جلسه سوم، آنها بیشتر از زوجهایی که با یک اسباببازی تعامل داشتند، لبخند میزدند. دوستان این "اثر پس از عمل" را تجربه نکردند: سطح احساسات آنها پس از رفتن حیوان خانگی به حالت اولیه بازگشت.
این ممکن است به این معنی باشد که حیوانات خانگی به عنوان یک کاتالیزور عاطفی ملایم عمل میکنند - شرکا را به هم نزدیکتر میکنند، فضای گرمتری برای ارتباط ایجاد میکنند و تنش را کاهش میدهند.
بارکلام خاطرنشان کرد: «ما میبینیم که حیوانات میتوانند به طور مثبت بر تعاملات اجتماعی انسان تأثیر بگذارند و این تأثیر حتی بدون حضور فیزیکی حیوان خانگی - از طریق افکار و احساسات مرتبط با آن - میتواند ادامه یابد.»
نویسندگان معتقدند که این یافتهها میتواند زوجها را تشویق کند تا زمان بیشتری را در حضور حیوانات خانگی با هم بگذرانند - البته به شرطی که طرفین مایل و قادر به مراقبت از حیوان خانگی باشند.