غذا‌هایی که باعث پرخوری می‌شوند، شناسایی شده‌اند.

به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان آمریکایی دریافته‌اند که نوجوانان و جوانان در اوایل بزرگسالی واکنش‌های متفاوتی به غذا‌های فوق فرآوری‌شده نشان می‌دهند. شرکت‌کنندگان در این مطالعه که ۱۸ تا ۲۱ سال سن داشتند، پس از یک رژیم غذایی دو هفته‌ای سرشار از غذا‌های فوق فرآوری‌شده، کالری به‌طور قابل‌توجهی بیشتری مصرف کردند، در حالی که چنین تأثیری در افراد ۲۲ ​​تا ۲۵ ساله مشاهده نشد. این مطالعه در مجله چاقی منتشر شده است.

این تحلیل بر اساس داده‌های مجله لنست انجام شده است که تخمین می‌زند تا سال ۲۰۵۰، از هر سه آمریکایی ۱۵ تا ۲۴ ساله، یک نفر معیار‌های چاقی را خواهد داشت. در حالی که تصور می‌شود قد با سبک زندگی، ژنتیک و سایر عوامل مرتبط است، رژیم غذایی نقش کلیدی ایفا می‌کند. غذا‌های فوق فرآوری شده که ۵۵ تا ۶۵ درصد از رژیم غذایی جوانان آمریکایی را تشکیل می‌دهند، قبلاً با اختلالات متابولیک، سلامت ضعیف قلب و عروق و سایر مشکلات مرتبط بوده‌اند.

محققان دانشگاه ویرجینیا تک تصمیم گرفتند تا مشخص کنند که چگونه الگو‌های غذایی مختلف بر رفتار غذا خوردن در بوفه‌ها تأثیر می‌گذارند. برای انجام این کار، آنها یک مطالعه کنترل‌شده شامل ۲۷ مرد و زن ۱۸ تا ۲۵ ساله که وزن بدن آنها حداقل به مدت شش ماه ثابت مانده بود، انجام دادند.

داوطلبان به مدت دو هفته یکی از دو رژیم غذایی زیر را مصرف کردند: رژیم اول شامل ۸۱٪ غذا‌های فوق فرآوری شده بود، در حالی که رژیم دوم هیچ غذایی نداشت. رژیم غذایی به شدت کنترل شده بود: شرکت‌کنندگان صبحانه را در آزمایشگاه می‌خوردند و بقیه وعده‌های غذایی آنها در یک آشپزخانه متابولیک تهیه می‌شد. هر دو رژیم غذایی با دقت از نظر ۲۲ پارامتر، از درشت مغذی‌ها و فیبر گرفته تا محتوای مواد معدنی، کالیبره شده بودند.

سپس شرکت‌کنندگان به یک صبحانه‌ی سلف سرویس دعوت شدند که می‌توانستند هر چقدر که می‌خواهند بخورند. به هر کدام یک سینی حاوی تقریباً ۱۸۰۰ کیلوکالری داده شد - چهار برابر میزان یک صبحانه‌ی استاندارد. پس از آن، تمایل آنها به غذا خوردن بدون احساس گرسنگی ارزیابی شد: به داوطلبان یک سینی تنقلات داده شد و از آنها خواسته شد هر کدام را امتحان کنند، سپس اجازه داده شد تا به دلخواه خود به خوردن ادامه دهند.

در مجموع، نوع رژیم غذایی بر تعداد کالری مصرفی تأثیری نداشت. با این حال، وقتی محققان شرکت‌کنندگان را بر اساس سن جدا کردند، تفاوت‌های آماری معناداری پدیدار شد. افراد ۱۸ تا ۲۱ ساله پس از یک رژیم غذایی سرشار از غذا‌های فوق فرآوری‌شده، شاهد افزایش کالری در بوفه بودند و احتمال بیشتری داشت که حتی بدون احساس گرسنگی، به خوردن ادامه دهند. این روند در افراد ۲۲ ​​تا ۲۵ ساله وجود نداشت.

در آینده، محققان قصد دارند نمونه را گسترش دهند و از تصویربرداری عصبی و نشانگر‌های زیستی برای درک بهتر مکانیسم‌هایی که غذا‌های فوق فرآوری شده از طریق آنها بر رفتار غذایی در جوانان تأثیر می‌گذارند، استفاده کنند.