کمبود آمپول‌های لاغری به مرز هشدار رسید!

به گزارش مجله خبری نگار/بهار،سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که گرانی، ظرفیت تولید محدود، و محدودیت‌های شبکه توزیع موانع اصلی دسترسی به امپول‌هایی هستند که کمک قابل توجهی به کاهش وزن می‌کنند.

این سازمان پیشتر این دارو‌ها را در فهرست دارو‌های ضروری افزوده بود که معمولا به کشور‌ها توصیه می‌کند تهیه کنند. تدروس آدهانوم گبریسوس، ریٔیس سازمان بهداشت جهانی، گفت: «راهنمای جدید ما نشان می‌دهد که چاقی یک بیماری مزمن است که با مراقبت کامل در هر دوره‌ای از زندگی می‌توان آن را درمان کرد.»

«با اینکه دارو به‌تنهایی نمی‌تواند این بحران جهانی سلامت را حل کند، استفاده از دارو‌های جی‌ال‌پی-۱ می‌تواند به میلیون‌ها نفر کمک کند بر چاقی غلبه کنند و آسیب‌های مرتبط را کاهش دهند.»

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که این دارو‌ها که به آنها آمپول لاغری هم می‌گویند، مفهوم چاقی و نحوه برخورد جامعه با آن را متحول کرده و آن را از «سبک زندگی» به یک بیماری مزمن پیچیده، اما قابل پیشگیری و درمان تبدیل کرده است. سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که این دارو‌ها را می‌توان مدت طولانی، شش ماه یا بیشتر، مصرف کرد، اما باید همراه با توصیه‌هایی در مورد تغذیه و ورزش باشد تا افراد بتوانند وزن خود را کاهش دهند. سازمان بهداشت جهانی می‌گوید تعداد خیلی کمی در سراسر جهان می‌توانند به این دارو‌ها دسترسی داشته باشند.

رئیس سازمان بهداشت جهانی گفت: «بزرگترین نگرانی ما دسترسی عادلانه است.»

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که طبق حتی بهترین پیش‌بینی‌ها، در حال حاضر تولید دارو‌های جی‌ال پی-۱ فقط می‌تواند نیاز ۱۰۰ میلیون نفر را در سراسر دنیا تامین کند یعنی کمتر از ۱۰ درصد کسانی که به این دارو‌ها نیاز دارند. سازمان بهداشت جهانی در دستورالعملش از کشور‌ها و شرکت‌ها خواست از راه‌های مختلف برای دسترسی استفاده کنند، از جمله صدور مجوز‌های موقت که یک شرکت به دیگران اجازه می‌دهد نمونه مقرون به صرفه داروی ثبت شده خود را تولید کنند. حق ثبت داروی سمگلوتاید که بیشتر با نام تجاری اوزمپیک شناخته می‌شود تا سال ۲۰۲۶ میلادی در چندین کشور جهان منقضی خواهد شد و این یعنی تولیدکنندگان بیشتری می‌توانند این دارو را در کشور‌هایی مانند هند، کانادا، چین، برزیل و ترکیه تولید کنند و ارزان‌تر بفروشند.

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که کشور‌ها باید امکانات بیشتری هم برای ارتقا سلامت و جلوگیری از چاقی ایجاد کنند.

این تزریق‌ها که بیشتر با نام‌های تجاری اوزمپیک، وگووی، و مونجارو شناخته می‌شوند، با تقلید از هورمونی که بعد از غذا آزاد می‌شود، به نام پپتید شبه گلوکاگون-۱ (جی‌ال پی-۱) عمل می‌کنند. این هورمون اشتها را تنظیم می‌کند و باعث می‌شود احساس سیری بیشتر طول می‌کشد. اگرچه دستورالعمل‌های تجویز در کشور‌های مختلف متفاوت است، این دارو‌ها معمولا برای بزرگسالانی که چاق هستند، با شاخص توده بدنی (بی‌ام‌آی) بالای ۳۰ یا کسانی با بی‌ام‌آی بین ۲۷ تا ۳۰ که مشکلات مرتبط با وزن دارند، مانند دیابت نوع دو، فشار خون بالا، یا بیماری قلبی تجویز می‌شوند.

با این حال، روزبه‌روز این تزریق‌ها به روشی رایج برای کاهش وزن تبدیل می‌شوند چه نیاز پزشکی وجود داشته باشد و چه نداشته باشد.

در بریتانیا این دارو‌ها در داروخانه‌ها فقط با نسخه پزشک فروخته می‌شود، اما یک بازار سیاه هم وجود دارد و توصیه شده است که افراد از خریدن این دارو از فروشندگان غیرمجاز مثل سالن‌های زیبایی یا از طریق شبکه‌های اجتماعی خودداری کنند.

کاهش وزن معمولا ظرف چند هفته پس از شروع تزریق‌های هفتگی آغاز می‌شود.

تحقیقات نشان می‌دهد که افراد ممکن است حدود یک سال پس از قطع کامل دارو وزنی را که کم کردند، دوباره اضافه کنند، چون اشتهایشان برمی‌گردد.

اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و برخی از انواع سرطان‌ها را افزایش می‌دهد.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، در همه کشور‌های جهان مشکل چاقی وجود دارد و در سال ۲۰۲۴، علت مرگ سه میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در سراسر جهان با چاقی مرتبط بوده است.