به گزارش مجله خبری نگار،در واقع گوجهفرنگی میوهای با سطح بالای اسیدیته است که میتواند در اطراف دهان یا حتی محل دفع نوزادان ناراحتی یا راشهای پوستی ایجاد کند. البته این عکسالعمل بیشتر در پاسخ به خورده شدن گوجهفرنگی خام ایجاد میشود تا گوجهفرنگی پخته شده (مانند سُس گوجه فرنگی).
از طرفی قابل ذکر است که برخی از نوزادان خوردن گوجهفرنگی را زودتر از موعدِ توصیه شده (۱۰ تا ۱۲ ماهگی) شروع کردهاند و مشکلی نیز نداشتهاند؛ بنابراین تعدادی از والدین معرفی این میوه را به نوزاد از ۸ ماهگی نیز توصیه میکنند.
چه میخواهید از هم اکنون گوجهفرنگی به نوزاد بدهید و چه آن را به تعویق بیاندازید، باید این توصیه را به کار بگیرید: حتماً از گوجهفرنگیهای تازه استفاده کنید و حتماً آنها را به صورت پخته شده به نوزاد بدهید (فرقی ندارد که میخواهید آن را به صورت سس استفاده کرده یا در ترکیب با سایر سبزیجات به نوزاد بدهید). پختن میتواند از خاصیت اسیدی گوجهفرنگی کم کرده و آن را برای معده کوچک و ضعیف نوزادان مناسبتر کند.
لطفاً با پزشک نیز در مورد میوهها و سبزیجاتی که ممکن است موجب واکنش آلرژیک شوند و همینطور مواد غذایی سنگین برای معده کوچک نوزاد مشورت کنید. اگر دانهها، جوشها یا قرمزی را در اطراف دهان یا در پشت نوزاد مشاهده کردید، این ممکن است به دلیل واکنش نوزاد به اسیدیته بالای این ماده غذایی باشد. در این صورت مصرف ماده غذایی را فعلاً متوقف کرده و حتماً قبل از معرفی هر غذای جامدی با پزشک مشورت کنید.
آیا میدانستید که یک گوجهفرنگی با اندازه متوسط ۴۷ درصد از نیاز روزانه را به ویتامین C و ۲۲ درصد از نیاز روزانه به ویتامین A را تأمین میکند؟ به علت میزان بالای ویتامین C این ماده غذایی همچنین جذب آهن را در بدن افزایش میدهد!
ویتامینها (در یک فنجان گوجهفرنگی پخته شده)
ویتامین A: IU ۱۱۷۴.
ویتامین C: ۵۴ میلیگرم.
ویتامین K: ۶. ۷ میکروگرم.
فولات (مهم در دوران بارداری): ۳۱ میکروگرم.
نیاسین: ۱. ۲۷ میلی گرم.
همچنین شامل برخی دیگر از ویتامینها در مقادیر کم است.
مواد معدنی (در یک فنجان گوجه فرنگی پخته شده)
پتاسیم: ۵۲۳ میلی گرم.
فسفر: ۶۷ میلی گرم.
منیزیم: ۲۲ میلی گرم.
کلسیم: ۲۶ میلی گرم.
سدیم: ۲۵ میلی گرم.
آهن: ۱. ۶۳ میلی گرم.
همچنین حاوی مقدار بسیار کم از روی، منگنز و مس است.
منبع:قند پهلو