بهبود عملکرد مغز ناشی از ورزش سال‌ها دوام می‌آورد

به گزارش مجله خبری نگار، ارتباط بین ورزش و بهبود سلامت مغز کاملاً شناخته شده است، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این مزایا ممکن است مدت‌ها پس از برخی از انواع ورزش‌ها ادامه داشته باشد و عملکرد مغز را در افراد مسن تا پنج سال بهبود بخشد. این مطالعه در مجله Aging and Disease منتشر شده است.

محققان دانشگاه کوئینزلند در استرالیا تصمیم گرفتند نگاه دقیق‌تری به این موضوع بیندازند که چگونه فعال ماندن می‌تواند از زوال عقل جلوگیری کند، و به طور خاص چه میزان ورزش برای تأثیر بر زوال شناختی لازم است.

کار آنها تحقیقات قبلی را که نشان می‌داد چگونه ورزش می‌تواند با فعال کردن رشد سلول‌های بنیادی، زوال شناختی در موش‌ها را معکوس کند، گسترش می‌دهد. این امر می‌تواند تولید نورون‌های جدید را در بخشی از مغز به نام هیپوکامپ که با یادگیری و حافظه مرتبط است، افزایش دهد.

در این مطالعه، آنها دریافتند که تمرینات اینتروال با شدت بالا (HIIT) که طی شش ماه انجام می‌شوند، به نظر می‌رسد به آستانه‌ای برای بهبود عملکرد مغز و حفظ تیزبینی شناختی در سال‌های بعد می‌رسند.

پری بارتلت، متخصص علوم اعصاب دانشگاه کوئینزلند، می‌گوید: «شش ماه تمرین اینتروال با شدت بالا برای تغییر این وضعیت کافی است.»

در این مطالعه، ۱۵۱ شرکت‌کننده ۶۵ تا ۸۵ ساله به مدت شش ماه به سه گروه ورزشی تقسیم شدند: تمرین با شدت کم (مانند حرکات کششی)، تمرین با شدت متوسط (پیاده‌روی سریع روی تردمیل) و تمرین با شدت بالا (تقریباً با حداکثر تلاش روی دوچرخه‌های ثابت).

محققان با استفاده از ترکیبی از اسکن مغز و نمونه‌های خون، توانستند تغییرات مغز را اندازه‌گیری کنند. تنها گروه HIIT علائم رشد شناختی را بلافاصله پس از برنامه ورزشی - و مدت‌ها پس از آن - نشان داد.

دنیل بلک‌مور، متخصص علوم اعصاب از دانشگاه کوئینزلند، می‌گوید: «ما آنها را پنج سال پس از پایان برنامه پیگیری کردیم و در کمال تعجب، آنها هنوز هم توانایی‌های شناختی بهبود یافته‌ای داشتند، حتی با اینکه به انجام تمرینات ادامه ندادند.»

هنوز کار‌های زیادی برای انجام دادن وجود دارد. در حالی که اسکن‌های مغزی همراه با نشانگر‌های زیستی، ایده خوبی از توانایی شناختی به ما می‌دهند، برای درک بهتر چگونگی بهره‌مندی مغز و مکانیسم‌های بیولوژیکی دخیل در آن، تجزیه و تحلیل دقیق‌تری مورد نیاز است.

این تیم همچنین می‌خواهد بررسی کند که چگونه عوامل ژنتیکی ممکن است بر این ارتباطات در گروه‌های بزرگتری از افراد تأثیر بگذارند. افراد مختلف به ورزش واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند، بنابراین در برخی موارد ممکن است HIIT کمک زیادی نکند.

با این حال، وقتی نتایج مطالعات قبلی را در نظر بگیریم، این شواهد بیشتری است که نشان می‌دهد ورزش می‌تواند برای مقابله با افزایش نرخ زوال عقل که در بین افراد مسن مشاهده می‌کنیم، مورد استفاده قرار گیرد و اثر محافظتی آن ممکن است طولانی‌تر از آنچه فکر می‌کردیم، باشد.

بارتلت می‌گوید: «اگر بتوانیم مسیر پیری را تغییر دهیم و با یک مداخله ساده مانند ورزش، سلامت شناختی افراد را برای مدت طولانی‌تری حفظ کنیم، می‌توانیم به طور بالقوه جامعه خود را از هزینه‌های هنگفت شخصی، اقتصادی و اجتماعی مرتبط با زوال عقل نجات دهیم.»

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.