به گزارش مجله خبری نگار، شایان ذکر است که اکسیژن اساس حیات روی زمین است. بدون آن، انسانها، حیوانات و گیاهان نمیتوانند زنده بمانند. اما اگر روزی ناپدید شود چه؟ دانشمندان ناسا و دانشگاه توهو ژاپن مطالعه گستردهای را برای تعیین زمان وقوع این اتفاق انجام دادهاند.
جو زمین در حال حاضر تقریباً از ۷۸٪ نیتروژن، ۲۱٪ اکسیژن، حدود ۱٪ آرگون و ۰.۰۴٪ دی اکسید کربن تشکیل شده است. با این حال، همیشه اینطور نبوده است. طبق فرضیههای دانشمندان، ترکیب اولیه آن عمدتاً دی اکسید کربن، سولفید هیدروژن، متان و آمونیاک بوده است، در حالی که اکسیژن عملاً وجود نداشته است. در این شرایط، فقط باکتریهای بیهوازی اولیه - باکتریهایی که برای حیات به اکسیژن نیاز ندارند - میتوانند در سیاره ما زنده بمانند.
بین ۲ تا ۲.۴۵ میلیارد سال پیش، زمانی که اکسیژن به لطف موجودات زنده اقیانوسی به تدریج شروع به انتشار در جو کرد، تغییر بزرگی رخ داد. این گاز محصول جانبی فتوسنتز یا مکانیسمی بود که از طریق آن موجودات زنده کربوهیدراتهای مورد نیاز خود را برای زندگی از آب و دی اکسید کربن به دست میآورند.
دانشمندان از یک برنامه تخصصی که ۴۰۰۰۰۰ بار آزمایش شده بود، برای شبیهسازی آینده سیاره زمین استفاده کردند.
نتایج نشان داد که پس از یک میلیارد سال، به طور خاص در سال ۱,۰۰۰,۰۰۲,۰۲۱، سطح اکسیژن روی زمین به مقادیر بسیار خطرناکی کاهش خواهد یافت که منجر به انقراض تمام اشکال حیات وابسته به اکسیژن (O₂) خواهد شد.
موجودات زنده پیچیده ناپدید خواهند شد و انسانها، حیوانات و گیاهان بدون اکسیژن قادر به زنده ماندن نخواهند بود. جو زمین سرشار از متان و دی اکسید کربن خواهد شد و آن را غیرقابل تنفس میکند.
تنها ارگانیسمهایی که زنده میمانند، باکتریهای بیهوازی هستند که به اکسیژن نیاز ندارند.
دانشمندان معتقدند که پیشرفت فناوری میتواند نقش محوری در بقای بشریت داشته باشد. اگر انسانها تا آن زمان موفق به استعمار سیارات دیگر یا ایجاد سیستمهای پشتیبانی از حیات مصنوعی شوند، ممکن است امیدی به جلوگیری از فاجعه وجود داشته باشد.
اگرچه پیشبینیهای دانشمندان ترسناک به نظر میرسد، اما بشریت زمان کافی برای آماده شدن دارد. یک میلیارد سال، بازه زمانی فوقالعادهای است که در آن فناوری میتواند به ارتفاعات باورنکردنی برسد.
منبع: خبرگزاری تاس