گفته شد که کدام پارچه‌ها می‌توانند باعث آلرژی شوند

به گزارش مجله خبری نگار، پارچه‌های طبیعی اغلب کاملاً بی‌خطر در نظر گرفته می‌شوند، اما حتی آنها هم می‌توانند باعث تحریک شوند. طراح و بنیانگذار برند لباس سایز بزرگ، لیدی ماریا ماریا کوشکارووا، در این مورد به Gazeta گفت.

این متخصص گفت: «دلیل آن در فناوری‌های فرآوری نهفته است - پنبه و کتان می‌توانند حاوی بقایای آفت‌کش‌ها باشند و پشم لانولین طبیعی را حفظ می‌کند که در برخی افراد باعث درماتیت تماسی می‌شود. ابریشم، با وجود طبیعی بودنش، گاهی اوقات با فلزات سنگین فرآوری می‌شود تا براق شود. درک این نکته مهم است که واکنش آلرژیک نه توسط خود پارچه، بلکه توسط مواد شیمیایی مورد استفاده در تولید آن ایجاد می‌شود.»

کوشکارووا تأکید کرد که آلرژی‌های نساجی به روش‌های مختلفی بروز می‌کنند.

او افزود: «این واکنش می‌تواند از قرمزی و خارش خفیف تا اگزما و تاول خود را نشان دهد. اغلب، این واکنش در مکان‌های اصطکاک رخ می‌دهد - روی گردن زیر یقه، زیر بغل، روی چین‌های داخلی آرنج. واکنش‌های تأخیری که چند ساعت پس از تماس با پارچه ظاهر می‌شوند، به ویژه موذیانه هستند. افرادی که پوست حساسی دارند باید به بثورات ناگهانی در مکان‌های تماس با لباس توجه کنند - این اولین علامت خطر است.»

این طراح گفت که صنعت نساجی مدرن از صد‌ها ترکیب شیمیایی استفاده می‌کند که می‌توانند به مواد حساسیت‌زا تبدیل شوند.

بنیانگذار این برند توضیح داد: «رزین‌های فرمالدئید برای مقاومت در برابر چین و چروک، رنگ‌های آزو برای سایه‌های روشن، ترکیبات پرفلورینه برای خواص دفع آب - همه آنها به طور بالقوه خطرناک هستند. باید توجه ویژه‌ای به عناصر متالیزه شده داشت - نیکل موجود در اتصالات در بین آلرژن‌های تماسی رتبه اول را دارد. حتی رنگ‌های «طبیعی» مانند حنا نیز می‌توانند باعث واکنش‌های شدید در افراد مستعد شوند.»

از بین بدترین پارچه‌ها، او پارچه‌های مصنوعی را انتخاب کرد - پلی‌استر، اکریلیک، نایلون.

کوشکارووا گفت: «آن‌ها یک «اثر گلخانه‌ای» ایجاد می‌کنند، تعریق را افزایش می‌دهند و ترشحات پوست را جذب می‌کنند که باعث سوزش می‌شود. با این حال، پشم طبیعی نیز می‌تواند مشکل‌ساز باشد - ساختار فلس‌دار آن به صورت مکانیکی پوست را تحریک می‌کند. ویسکوز که به طور مشروط طبیعی در نظر گرفته می‌شود، اغلب با دی‌سولفید کربن فرآوری می‌شود که حذف کامل آن در طول تولید دشوار است.»

به نظر او، مراقبت مناسب از لباس می‌تواند به کاهش خطر واکنش‌های آلرژیک کمک کند.

او توصیه کرد: «لباس‌های نو باید قبل از اولین استفاده شسته شوند - این کار تا ۶۰٪ از مواد شیمیایی سطحی را از بین می‌برد. دمای مطلوب ۴۰ تا ۶۰ درجه و دوبار آبکشی است. بهتر است از نرم‌کننده‌های پارچه استفاده نکنید - آنها لایه‌ای روی پارچه باقی می‌گذارند که می‌تواند پوست را تحریک کند. برای افراد حساس، شوینده‌های ضد حساسیت بدون عطر و فسفات ایده‌آل هستند.»

کوشکارووا خاطرنشان کرد که لباس‌هایی با آغشته‌سازی ضدعفونی‌کننده که در سال‌های اخیر رواج پیدا کرده‌اند، خطر خاصی برای مبتلایان به آلرژی دارند.

این طراح گفت: «نخ‌های نقره، تریکلوزان و سایر افزودنی‌های ضدمیکروبی نه تنها باکتری‌های مضر، بلکه باکتری‌های مفید را نیز از بین می‌برند و میکروفلور طبیعی پوست را مختل می‌کنند. چنین موادی به ویژه در لباس زیر و لباس‌های ورزشی خطرناک هستند - وقتی گرم و مالش داده می‌شوند، به طور فعال‌تری روی سطح پارچه آزاد می‌شوند.»

در پایان، او توصیه‌هایی برای لباس‌های مناسب پوست‌های حساس ارائه داد.

بنیانگذار این برند گفت: «اساس شامل اقلامی است که از پنبه، کتان یا تنسل سفید نشده و بدون عملیات شیمیایی ساخته شده‌اند. درز‌ها فقط خارجی هستند، اتصالات پلاستیکی یا پوشیده شده با ترکیب ضد حساسیت هستند. طرح رنگ سایه‌های طبیعی روشن است. لباس‌های بیرونی از پارچه‌های غشایی بدون آغشته‌سازی ساخته شده‌اند. لباس زیر از ۱۰۰٪ پنبه با حداقل پرداخت ساخته شده است.»