به گزارش مجله خبری نگار، قربانعلی طاهرفر، کارگردان سینما و سازنده فیلم آپاراتچی، که در مراسم تشییع شهدای حملات اخیر رژیم صهیونیستی شرکت کرده بود، در گفتوگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: ما کمترین کاری که میتوانستیم بکنیم، همین حضور در کنار پیکر مطهر این شهداست، اما وظیفه ما خیلی سنگینتر از این حرفهاست. رسالت ما در قبال شهدا، در قبال دفاع مقدس، در قبال مردم فلسطین و مظلومان غزه، رسالتی تاریخی و عمیق است. طی سالهای گذشته باید به این مسئولیت عمل میکردیم؛ اما متأسفانه غافل شدیم و حالا باید جبران کنیم.
وی ادامه داد: ما باید روایتگر اول میبودیم در حوزه غزه؛ باید میداندار جنگ روایتها میشدیم. شهید آوینی در چهار دهه گذشته خط مشی این مسیر را برای ما ترسیم کرده بود. امروز هم در همین امتداد قرار داریم و وظیفه ما نسبت به قبل دوچندان شده است. باید با بصیرت و چشمانی بازتر، مسیر را پیدا کنیم و در این نبرد نابرابر روایت، پیروز میدان باشیم؛ همانطور که در میدان نظامی، ایستادگی کردیم.
طاهرفر افزود: سرزمین کربلا فقط ۱۴۰۰ سال پیش اتفاق نیفتاده؛ امروز هم جاری است. ما امروز هم در یکی از همان مقاطع تاریخی ایستادهایم. ندای مظلوم هرجا که بلند شود، در هر گوشهای از این کره خاکی، ما موظفیم پاسخ دهیم. مکتب ما اجازه نمیدهد خاموش بنشینیم.
این کارگردان در بخش دیگر صحبتهای خود گفت: ما از محل اقامت رهبر عزیزمان، از عمق ایمان و باورمان نیرو میگیریم. کسانی که دنبال گرای ما هستند، بدانند گرای دقیق ما ۸۰ میلیون ایرانیاند. هرگاه توانستند این ۸۰ میلیون قلب را از ضربان بیندازند، شاید بتوانند پیروز میدان باشند؛ اما تا آن روز، این خونها و این پرچم خاموششدنی نیست.
وی تصریح کرد: امروز آمدهام تا از شهدا کمک بگیرم. ما نیازمند یاری آنها هستیم تا بتوانیم آثاری بسازیم که حقیقت مظلومیت را در حوزه فلسطین، تشیع، غزه و تاریخ اسلام به تصویر بکشد.
طاهرفر اظهار کرد: یکی از آرزوهای قلبی من این است که بتوانیم همانطور که غرب و هالیوود با روایتهای اتوپیایی، دروغین و ساختگی، برای صهیونیسم جهانی همدلی و ترحم ساختند، ما هم با زبان هنر، حقیقت را بازگو کنیم. روزی برسد که پرچم اباعبدالله (ع) بر بلندترین نقطه تلآویو به اهتزاز درآید؛ و لوکیشنهای ما برای تولید آثار سینمایی، مقابل دیوار ندبه باشد.
وی با اشاره به نگارش فیلمنامه جدید خود گفت: در حال نگارش فیلمنامهای هستم بر اساس آخرین تصاویری که از غزه دیدهام. داستان فیلم درباره کودکان فلسطینی است که به دنبال یک لقمه نان، میان محاصره، سعی در زندهماندن دارند. میخواهم مظلومیت بیپایان کودکان غزه را بیواسطه به تصویر بکشم؛ همان حقیقت تلخی که امروز در خیابانهای ویرانشده فلسطین فریاد میشود.
این هنرمند در پایان گفت: امیدوارم این فیلمنامه و سایر آثار در مسیر بازتاب واقعیتهای جاری در غزه، لبنان، یمن و دیگر نقاط مظلوم جهان اسلام، قدمی مؤثر باشد. امروز هم در کنار پیکر شهدا، از آنها استمداد گرفتم تا بتوانیم این قدمها را محکمتر برداریم.