به گزارش مجله خبری نگار، نتایج یک مطالعه اخیر، با استفاده از یک مدل حیوانی، نشان داد که مقاومت به انسولین در مغز ممکن است عامل مشترک بین این دو بیماری عصبی باشد.
آزمایشها روی مدلهای حیوانی نشان دادهاند که اختلال در مسیر انسولین مغز منجر به مجموعهای از تغییرات پاتولوژیک میشود که هم بر عملکردهای شناختی و هم بر فعالیت الکتریکی مغز تأثیر میگذارند. وقتی محققان به موشها استرپتوزوتوسین تزریق کردند، که باعث مقاومت به انسولین میشود، علائمی مشابه آلزایمر و صرع مشاهده کردند. حیوانات از اختلال حافظه و افزایش تشنج رنج میبردند.
این یافتهها توضیحی علمی برای ارتباط بالینی مشاهدهشده بین این دو بیماری ارائه میدهند. آمارها نشان میدهد که بیماران مبتلا به صرع با افزایش سن، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر قرار دارند و تشنجهای صرعی در بیماران آلزایمر شایع است.
محققان معتقدند که این رابطه به این دلیل است که مقاومت به انسولین در مغز منجر به یک سری تغییرات پاتولوژیک میشود، از جمله:
التهاب مزمن بافت عصبی که به سلولهای مغزی آسیب میرساند.
- عدم تعادل انتقالدهندههای عصبی.
- تجمع پروتئینهای مضر مانند آمیلوئید بتا و تاو فسفریله شده.
- آسیب به سلولهای عصبی در هیپوکامپ، ناحیهای که مسئول حافظه است.
جالب اینجاست که این مطالعه نشان داد که این رابطه دو طرفه است. همانطور که مقاومت به انسولین باعث تغییراتی مشابه آلزایمر و صرع میشود، موشهای اصلاح ژنتیکی شده که برای مطالعه صرع طراحی شده بودند، تغییرات مولکولی مشخصه بیماری آلزایمر را نیز نشان دادند.
این یافتهها راههای جدیدی را برای درک بیماریهای عصبی باز میکنند و نشان میدهند که درمانهای آینده باید این همپوشانی پاتولوژیک پیچیده را در نظر بگیرند. این تیم تحقیقاتی در حال حاضر با همکاری محققان دانشگاه هاروارد، دامنه مطالعه را گسترش میدهد تا شامل تجزیه و تحلیل نمونههای انسانی از بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان نیز باشد تا تغییرات ژنتیکی و پروتئینی مرتبط با این بیماریها را بررسی کند.
محققان معتقدند نتایج این مطالعه ممکن است راه را برای توسعه درمانهای مؤثرتری که مکانیسمهای اساسی مشترک هر دو بیماری را هدف قرار میدهند، هموار کند، نه اینکه صرفاً بر درمان علائم تمرکز کنند.
منبع: نیوز مدیکال