به گزارش مجله خبری نگار،دنیای آخرت، بر اساس آموزههای دینی و فلسفی، به دنیای پس از مرگ انسانها اشاره دارد که در آن اعمال و رفتارهای انسانها مورد محاسبه قرار میگیرد و به نتیجهای نهایی، یعنی پاداش یا مجازات، ختم میشود. این دنیای فانی که در آن زندگی میکنیم، نقطه پایان خود را خواهد داشت و برای هر فرد، بعد از مرگ، دنیای دیگری آغاز خواهد شد.
در قرآن بر اهمیت آخرت تأکید شده و ایمان به آن از اصول دعوت همه پیامبران بوده است. تقریبا در بیش از یک سوم آیات قرآن در مورد آخرت یا همان معاد صحبت شده است. به اعتقاد برخی از عالمان آخرت پس از پایان زندگی دنیوی آغاز میشود، اما به نظر گروهی دیگر، آخرت در این دنیا نیز هست و بر دنیا احاطه دارد.
یکی از آیات مورداستناد این گروه آیه ۴۹ سوره توبه است:
«وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَهُ بِالْکَفِرِین»؛ بی تردید جهنَّم بر کافران احاطه دارد. (خراسانی، «آخرت»، ص۹۸و۹۹)
بسیاری از انسانها دوست دارند تا از چگونگی زندگی انسان در برزخ و آخرت و ماهیت آنها آگاه باشند. اینکه آخرت به چه شکلی است و جهان برزخ چگونه است بر انسانها پوشیده است و انسان تا خود وارد برزخ نشود نمیتواند درک کاملی از آن داشته باشد. اما برخی از آیات قرآن تصویری از آخرت را برای انسان ترسیم کرده است که میتوان تا حدودی ویژگیهای آن را بیان کرد.
در قرآن و روایات اسلامی، دنیای آخرت به عنوان جهانی مستقل از دنیای فعلی معرفی شده است که در آن، انسانها با اعمال خود روبهرو میشوند. قرآن کریم بارها به حقیقت آخرت و زندگی پس از مرگ اشاره کرده است. برخی از آیات قرآن که به آخرت اشاره دارند عبارتند از:
آیه ۱۵ سوره الزلزله: «آن روز مردم در برابر پروردگارشان پراکنده خواهند شد تا اعمالشان به آنان نشان داده شود.»
آیه ۳۹ سوره عبس: «و وقتی از قبرها برانگیخته شوند، آنها را به سوی پروردگارشان خواهند راند.»
این آیات نشان دهنده یک وضعیت فیزیکی و معنوی جدید است که انسانها پس از مرگ در آن قرار خواهند گرفت.
زمان دقیق وقوع آخرت در دست انسانها نیست و در قرآن نیز به طور مستقیم تاریخ و زمان آن ذکر نشده است. با این حال، در قرآن به وقوع یک روز قیامت اشاره شده است که در آن تمام انسانها برای محاسبه اعمال خود حاضر خواهند شد. این روز میتواند شامل رویدادهای بزرگی مانند قیامت، هول عظیم و وقوع فاجعهای جهانی باشد که همگان را به تکان خواهد آورد.
در آیات قرآن و احادیث، زمان وقوع قیامت به طور مشخص ذکر نشده است. در حدیثی از پیامبر اسلام آمده است: «از آیات قیامت، غیر از خداوند هیچ کس اطلاعی ندارد.»
آخرت دارای ویژگیها و خصوصیات خاصی است که به طور مفصل در قرآن و روایات آمده است:
زندگی ابدی: پس از مرگ و دنیای فانی، انسانها وارد زندگی ابدی خواهند شد. این زندگی نه تنها به صورت جسمانی بلکه به صورت روحانی و معنوی نیز خواهد بود.
مجازات و پاداش: در آخرت، انسانها به خاطر اعمال نیکو یا بد خود پاداش یا مجازات خواهند دید. این پاداش و مجازات، به گونهای است که هیچ چیزی نمیتواند آن را تغییر دهد.
بهشت و جهنم: بهشت به عنوان جایگاه پاداش برای پرهیزگاران و جهنم به عنوان محل عذاب برای گناهکاران معرفی شدهاند. در قرآن به ویژگیهای این دو مکان پرداخته شده است و بیان شده که این دو مکان بی پایان و دائمی هستند
برابری و عدل: در آخرت، هیچ گونه تفاوتی میان انسانها وجود نخواهد داشت و همه طبق اعمال خود مورد ارزیابی قرار میگیرند.
دنیای آخرت در پی پایان این دنیا و زمانی که روز قیامت فرا میرسد، آغاز میشود. این زمان شامل چند مرحله است:
مرگ: اولین مرحله انتقال انسان از این دنیا به دنیای آخرت است. در این زمان، روح انسان از بدن جدا میشود و وارد مرحلهای به نام برزخ خواهد شد.
برزخ: برزخ به عنوان مرحلهای میان مرگ و قیامت شناخته میشود. در این زمان، انسانها در دنیایی دیگر از زندگی خود منتظر قیامت خواهند بود و در این مرحله، بسته به اعمالشان در دنیا، در آرامش یا عذاب قرار دارند.
قیامت: قیامت به عنوان روز برپایی حساب و کتاب برای تمامی انسانها است که پس از آن انسانها به بهشت یا جهنم خواهند رفت.
«آن سرای آخرت را برای کسانی قرار میدهیم که اراده برتری جویی در زمین و فساد ندارند.» (سوره قصص، آیه ۸۳)
«زندگی دنیا، چیزی جز بازی و سرگرمی نیست و سرای آخرت، برای آنها که پرهیزگارند، بهتر است. آیا نمی اندیشید؟!» (سوره انعام، آیه ۳۲)
«دنیا مزرعه آخرت است.» (ابن ابی جمهور، عوالی اللیالی، ج۱، ص۲۶۷)
«کسی که آخرت را بسیار یاد کند، گناهش کم میشود.» (آمدی، غررالحکم، ۱۴۶)
«کسی که در طول شبانه روز مهمترین همتش آخرت باشد، خدا بی نیازی را در دلش جای میدهد و کارش را سامان میدهد و از دنیا نمیرود، مگر آنکه روزی اش را کامل دریافت کرده باشد.» (ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ص۴۸)
مفهوم آخرت در بسیاری از ادیان دیگر نیز وجود دارد، هرچند جزئیات و باورهای خاص به این موضوع در هر دین متفاوت است. در ادیان آسمانی مانند یهودیت، مسیحیت و اسلام، آخرت به عنوان دنیایی پس از مرگ و مکانی برای پاداش و مجازات اعمال انسانها شناخته میشود.
مسیحیت: در مسیحیت، باور به زندگی پس از مرگ و دنیای آخرت به شکل بهشت و جهنم مطرح است. مسیحیان به طور کلی اعتقاد دارند که انسانها پس از مرگ در دنیای آخرت در کنار خداوند خواهند بود اگر ایمان به مسیح داشته باشند.
یهودیت: در یهودیت، مفهوم آخرت نیز موجود است و به ویژه در مورد رستاخیز مردگان و زندگی بعد از مرگ توجه دارند. اعتقاد به بهشت و جهنم در یهودیت نیز وجود دارد، هرچند که این مفاهیم در سنتهای یهودی متفاوتاند.
دنیای آخرت دنیایی است که بر اساس اعمال فرد در این دنیا شکل میگیرد و در آن زمان، انسانها در برابر خداوند قرار خواهند گرفت تا پاداش یا مجازات خود را دریافت کنند. این دنیای غیرقابل تغییر و دائمی است که پس از مرگ آغاز میشود. اما برای درک دقیقتر و اطلاعات جامع تر، مطالعه کتب دینی و تفاسیر معتبر ضروری است.
منبع: اینفو