به گزارش مجله خبری نگار، با وجود امکانات درمانی ارائه شده توسط این عصاره، استفاده از آنها به دلیل نگرانی در مورد عوارض جانبی و تداخلات دارویی محدود باقی میماند.
در گامی مهم در جهت افزایش درک ما از این زمینه، محقق متئو آنگویرا تجیدور یک مطالعه علمی را در پروژه نهایی خود برای مدرک زیست شناسی در دانشگاه خودمختار بارسلونا (UAB) ارائه داد که مزایای بالقوه ترکیبات فعال استخراج شده از طیف وسیعی از گیاهان مدیترانهای را بررسی کرد.
این مطالعه که اخیرا در مجله Food Bioscience منتشر شده است، یک نمای کلی از مکانیسم عملکرد ترکیبات فعال زیستی و شواهد پیش بالینی و بالینی و همچنین عوارض جانبی ترکیبات فعال مشتق شده از طیف وسیعی از گیاهان مدیترانهای که بخشی از رژیم غذایی مدیترانهای هستند، ارائه میدهد.
در میان گونههای مورد تجزیه و تحلیل، شش گونه برجستهترین گیاهان مدیترانهای برجسته شدند و مواد فعال اصلی آنها را برجسته کردند: سیر (Allium sativum) حاوی تری سولفید دیالیز، آلیسین و سیستئین؛ و زالزالک درختچهای (Crataegus monogyna) حاوی کوئرستین، آپیژنین و اسید کلروژنیک؛ و زعفران (Crocus sativus)، که با کاروتن و ایمن متمایز میشود؛ و زیتون (Olea europaea) حاوی اسید اولئیک، اولئوروپئین، هیدروکسی تیروزول و اولیاسین؛ و رزماری (مریم گلی)، که حاوی اسید رزماریک و اسید کارنوستیک است. در نهایت انگور (انگور انگور) که حاوی رسوراترول.
این مرور بر مکانیسمهای کلیدی دارویی، از جمله اثرات آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و گشاد کننده عروق آنها، هم چنین تنظیم متابولیسم لیپید، که ممکن است با شرایطی مانند آترواسکلروز و هیپرتانسیون مرتبط باشد، متمرکز بود.
نتایج نشان داد که این مواد فعال امیدوارکننده در درمان بالقوه آترواسکلروز هستند و ممکن است به کاهش خطر حملات قلبی و سکته مغزی کمک کنند.
تیم تحقیقاتی معتقد است که استفاده از این عصارههای طبیعی امیدوار کننده است، اما مصرف آنها با هم ممکن است بر نتایج درمان به دلیل "اثر ماتریس" یا اثر ماتریس تأثیر بگذارد، به این معنی که مواد تشکیل دهنده رژیم غذایی میتوانند اثربخشی هر عصاره را تغییر دهند، چه با افزایش یا کاهش مزایای فردی آن.
درک این تعامل برای بهبود کاربرد درمانی این عصارههای گیاهی در زمینه تغذیهای ضروری است.
منبع: Medical Express