به گزارش مجله خبری نگار، در این مطالعه که بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ انجام شد، پروفسور کریستین لیدر، از مرکز علوم قطبی و آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه واشنگتن، و استفان اتکینسون، دامپزشک حیات وحش، دو گروه از خرسهای قطبی را در شرق گرینلند و حوضه کن بین کانادا و گرینلند مورد مطالعه قرار دادند.
در گروه حوضه کین، ۳۱ خرس از ۶۱ خرس شواهدی از آسیبهای ناشی از ذوب شدن یخ، از جمله لکههای بدون مو، بریدگیها و زخمها را نشان دادند. پانزده خرس از ۱۲۴ خرس در گروه گرینلند شرقی دچار آسیبهای مشابهی شدند.
علاوه بر این، بلوکهای یخی به قطر ۳۰ سانتی متر به پای خرسها در گرینلند چسبیده و باعث بریدگیهای عمیق و مشکل در راه رفتن میشود.
دانشمندان میگویند یخهای ذوب شده به گل تبدیل میشود که بعدا یخ میزند و گوشههای تیز و پر پیچ و خم را تشکیل میدهد و باعث ایجاد زخم در خرسهایی میشود که قبلا روی برف نرم راه میرفتند.
اگرچه خرسهای قطبی دارای برجستگیهای کوچکی در کف پاهای خود هستند که به آنها کمک میکند روی سطوح لغزنده حرکت کنند، اما موهای ضخیم اطراف انگشتان پا باعث میشود که برف مرطوب روی آنها یخ بزند.
شواهد فعلی نشان میدهد که سطح یخ دریای قطب شمال در اواخر بهار و تابستان کمبود یخ را تجربه میکند، به این معنی که این آسیبها ممکن است ادامه یابد و حتی افزایش یابد.
این مطالعه که در مجله اکولوژی منتشر شده است، شواهد بیشتری از نیاز به کاهش انتشار گازهای گلخانهای ارائه میدهد.
این تیم نتیجه گرفت: «تغییرات آب و هوایی تأثیرات زیست محیطی گستردهای بر حیات وحش، به ویژه برای گونههایی که به زیستگاههای حساس به دما وابسته هستند، دارد و این آسیبها در تحقیقات قبلی مشاهده یا ثبت نشده است.»
منبع: دیلی میل