سنگ کلیه یک بیماری شایع که باید جدی گرفت

به گزارش مجله خبری نگار، در این مطلب ما به بررسی بیماری سنگ کلیه و علائم و درمان ان پرداخته‌ایم.

سنگ کلیه

سنگ کلیه یک جسم سخت است که از مواد شیمیایی موجود در ادرار ساخته می‌شود. چهار نوع سنگ کلیه وجود دارد: اگزالات کلسیم، اسید اوریک، استروویت و سیستین. سنگ کلیه ممکن است با سنگ‌شکنی موج شوک، رحم، نفرولیتومی از راه پوست، یا نفرولیتوتریپسی درمان شود. علائم شایع عبارتند از: درد شدید در ناحیه کمر، خون در ادرار، حالت تهوع، استفراغ، تب و لرز، یا ادراری که بوی بد می‌دهد یا کدر به نظر می‌رسد.

ادرار دارای مواد زائد مختلفی است که در آن حل شده است. هنگامی که مقدار زیادی زباله در مایع کم وجود دارد، کریستال‌ها شروع به تشکیل سنگ می‌کنند. کریستال‌ها عناصر دیگر را جذب می‌کنند و به هم می‌پیوندند تا جامدی را تشکیل دهند که بزرگ‌تر می‌شود مگر این‌که با ادرار از بدن خارج شود. معمولاً این مواد شیمیایی توسط شیمیدان ارشد بدن یعنی کلیه از ادرار دفع می‌شوند. مواد شیمیایی تشکیل‌دهنده سنگ عبارتند از: کلسیم، اگزالات، اورات، سیستین، گزانتین و فسفات.

پس از تشکیل، سنگ ممکن است در کلیه باقی بماند یا از مجرای ادراری به داخل حالب حرکت کند. گاهی اوقات، سنگ‌های ریز بدون ایجاد درد زیاد از بدن در ادرار خارج می‌شوند. اما سنگ‌هایی که حرکت نمی‌کنند ممکن است باعث پشتیبان ادرار در کلیه، حالب، مثانه یا مجرای ادرار شوند. این همان چیزی است که باعث درد می‌شود.

علائم

برخی از سنگ‌های کلیه به اندازه یک دانه شن کوچک هستند. برخی دیگر به بزرگی یک سنگ‌ریزه هستند. تعداد کمی به اندازه یک توپ گلف است! به عنوان یک قاعده کلی، هرچه سنگ بزرگتر باشد، علائم آن بیشتر قابل توجه است.

علائم می‌تواند یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

– درد شدید در دو طرف کمر شما
– درد مبهم‌تر یا درد معده که از بین نمی‌رود.
– خون در ادرار
– حالت تهوع یا استفراغ
– تب و لرز
– ادراری که بوی بد می‌دهد یا کدر به نظر می‌رسد.

سنگ کلیه زمانی شروع به درد می‌کند که باعث تحریک یا انسداد شود. این به سرعت به درد شدید تبدیل می‌شود. در بیشتر موارد، سنگ کلیه بدون ایجاد آسیب عبور می‌کند، اما معمولا بدون ایجاد درد زیاد نیست. مسکن‌ها ممکن است تنها درمان مورد نیاز برای سنگ‌های کوچک باشند. ممکن است به درمان دیگری نیاز باشد، به ویژه برای آن دسته از سنگ‌هایی که باعث علائم پایدار یا سایر عوارض می‌شوند. اما در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی باشد.

علت ایجاد سنگ کلیه

دلایل احتمالی عبارتند از: نوشیدن آب کم، ورزش (زیاد یا کم)، چاقی، جراحی کاهش وزن و خوردن غذای حاوی نمک یا شکر زیاد. عفونت و سابقه خانوادگی ممکن است در برخی افراد مهم باشد. خوردن بیش از حد فروکتوز با افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه مرتبط است. فروکتوز را می‌توان در شکر و شربت ذرت با فروکتوز بالا یافت.

انواع سنگ کلیه

چهار نوع سنگ اصلی وجود دارد:

اگزالات کلسیم: شایع‌ترین نوع سنگ کلیه است که با ترکیب کلسیم با اگزالات در ادرار ایجاد می‌شود. مصرف ناکافی کلسیم و مایعات، و همچنین شرایط دیگر، ممکن است در تشکیل آنها نقش داشته باشد.

اسید اوریک: این یکی دیگر از انواع رایج سنگ کلیه است. غذا‌هایی مانند گوشت اندام و صدف دارای غلظت بالایی از یک ترکیب شیمیایی طبیعی به نام پورین هستند. مصرف زیاد پورین منجر به تولید بیشتر مونوسدیم اورات می‌شود که در شرایط مناسب ممکن است در کلیه‌ها سنگ ایجاد کند.

استروویت: این سنگ‌ها کمتر شایع هستند و در اثر عفونت در دستگاه ادراری فوقانی ایجاد می‌شوند.

سیستین: این سنگ‌ها نادر هستند و معمولا در بیشتر خانواده‌ها دیده می‌شوند.

درمان

درمان سنگ کلیه در کودکان و بزرگسالان مشابه است. ممکن است از شما خواسته شود که مقدار زیادی آب بنوشید. پزشکان سعی می‌کنند سنگ را بدون جراحی عبور دهند. همچنین ممکن است دارویی برای کمک به کاهش اسید ادرار خود دریافت کنید. اما اگر بیش از حد بزرگ باشد یا جریان ادرار را مسدود کند یا نشانه عفونت وجود داشته باشد با جراحی خارج می‌شود.

سنگ‌شکنی

سنگ‌شکنی موج شوک یک روش غیر تهاجمی است که از امواج صوتی پرانرژی برای انفجار سنگ‌ها به قطعاتی استفاده می‌کند که به راحتی در ادرار دفع می‌شوند. در یورتروسکوپی، یک آندوسکوپ از طریق حالب برای بازیابی یا محو سنگ وارد می‌شود. به ندرت، برای سنگ‌های بسیار بزرگ یا پیچیده، پزشکان از نفرولیتوتومی/نفرولیتوتریپسی از راه پوست استفاده می‌کنند.

چرا پزشکان محتویات سنگ را بررسی می‌کنند؟

چهار نوع سنگ وجود دارد. مطالعه سنگ می‌تواند به درک دلیل ابتلا به آن و چگونگی کاهش خطر ابتلا به سنگ‌های بیشتر کمک کند. رایج‌ترین نوع سنگ حاوی کلسیم است. کلسیم بخشی طبیعی از یک رژیم غذایی سالم است. کلیه معمولا کلسیم اضافی را که بدن به آن نیاز ندارد، خارج می‌کند. اغلب افراد مبتلا به سنگ، کلسیم زیادی نگه می‌دارند. این کلسیم با مواد زائد مانند اگزالات ترکیب می‌شود و سنگ تشکیل می‌دهد. رایج‌ترین ترکیب اگزالات کلسیم نام دارد.

انواع کم‌تر رایج سنگ‌ها عبارتند از: سنگ‌های مرتبط با عفونت، حاوی منیزیم و آمونیاک به نام سنگ‌های استروویت و سنگ‌های تشکیل شده از کریستال‌های اورات مونوسدیم، به نام سنگ‌های اسید اوریک، که ممکن است با چاقی و عوامل غذایی مرتبط باشند.

جلوگیری از ایجاد سنگ کلیه

نوشیدن مایعات کافی کمک می‌کند ادرار شما با مواد زائد کمتر متمرکز شود. ادرار شما باید به رنگ زرد بسیار روشن ظاهر شود. بیشتر مایعی که می‌نوشید باید آب باشد. اکثر مردم باید بیش از ۱۲ لیوان آب در روز بنوشند. آب بهتر از نوشابه، نوشیدنی‌های ورزشی یا قهوه/چای است. اگر ورزش می‌کنید یا هوای بیرون گرم است، باید بیشتر آب بنوشید. شکر و شربت ذرت با فروکتوز بالا باید به مقادیر کم محدود شود.

میوه‌ها و سبزیجات بیشتری بخورید که باعث کاهش اسید ادرار می‌شود. هنگامی که ادرار اسید کمتری داشته باشد، ممکن است سنگ‌ها کمتر بتوانند تشکیل شوند. پروتئین حیوانی ادراری تولید می‌کند که دارای اسید بیشتری است که می‌تواند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد.

می‌توانید نمک اضافی را در رژیم غذایی خود کاهش دهید. چه غذا‌هایی سرشار از نمک هستند؟ همه به چیپس، سیب زمینی شور و سیب زمینی سرخ کرده فکر می‌کنند. اینها به ندرت باید خورده شوند.

محصولات دیگری نیز وجود دارند که شور هستند: گوشت ساندویچی، سوپ‌های کنسرو شده، وعده‌های غذایی بسته‌بندی شده و حتی نوشیدنی‌های ورزشی.

اگر اضافه وزن دارید سعی کنید به وزن طبیعی برسید. اما، رژیم‌های کاهش وزن با پروتئین بالا که شامل مقادیر بالایی از پروتئین حیوانی است، همچنین رژیم‌های سخت می‌تواند خطر تشکیل سنگ را افزایش دهد. شما به پروتئین کافی نیاز دارید، اما باید بخشی از یک رژیم غذایی متعادل باشد.

منبع:روزساز