مدال برای گذران زندگی کافی نیست؟! مبتلایان به سندرم «واکنش بی‌قرار مجازی» بخوانند

به گزارش مجله خبری نگار، درست وسط شادی و احساس غرور بابت پیروزی و مدال‌های دو سه روز گذشته ورزشکاران المپیکی ایران و بعد از اینکه چند دانشگاه از جمله دانشگاه تهران اعلام کردند مدال‌آور المپیک پاریس می‌تواند بدون کنکور در دانشگاه تحصیل کند، وسط خوشحالی و شور و شعف مردم و فضای مجازی بابت افتخارآفرینی ورزشکاران المپیکی‌مان، بعضی‌ها هم پیدا شدند که برای تخصص، کنکور، دانشگاه و مدرک تحصیلی دل بسوزانند! کسانی که معمولاً به سندرم «واکنش بی‌قرارمجازی» مبتلایند و برای هر ماجرایی باید حتماً در فضای مجازی از خودشان «واکنش» ساطع کنند، اینجا و آنجا پست گذاشتند که: «پذیرش بدون کنکور مدال‌آور المپیک در دانشگاه مصداق رانت است... تحصیل و رشته تحصیلی مقوله‌ای تخصصی است و نمی‌شود به خاطر مدال ورزشی اجازه داد کسی بدون کنکور وارد دانشگاه شود... مگر می‌شود به کسی که تخصصی در تکواندو ندارد از طرف دانشگاه کمربند مشکی داد...!»

معافیت از سربازی

حالا بماند که رئیس دانشگاه تهران پس از درخواست «مبینا نعمت‌زاده» از رئیس‌جمهور مبنی بر اینکه به خاطر تمرینات ورزشی و تلاش برای حضور در المپیک موفق به دادن کنکور نشده، اعلام کرده بود: «بررسی لازم از نظر مقررات آموزشی وزارت علوم برای پذیرش بدون کنکور مدال‌آوران صورت گرفت و قوانین اجازه پذیرش بدون کنکور این افتخار تکواندو ایران را می‌دهد»، اما مبتلایان به سندرم «واکنش بی‌قرار مجازی» گویا فراموش کرده بودند که اولاً ادامه تحصیل بدون کنکور مدال‌آوران آسیایی و جهانی در دانشگاه ماجرای بدون سابقه یا رانت نیست. ثانیاً خبر نداشتند در سایر کشور‌های جهان رسم است که علاوه بر پاداش‌های نقدی مختلف، معافیت‌های خاصی را هم برای قهرمانان المپیکی در نظر می‌گیرند. این اهالی فضای مجازی حتی به خودشان زحمت یک جست‌وجوی مختصر در اینترنت و در این باره را نداده بودند وگرنه می‌دیدند در کره جنوبی که مثلاً ازجمله سختگیرترین کشور‌ها در دادن معافیت از خدمت سربازی است، قهرمانان المپیک علاوه بر مستمری مادام‌العمر و جایزه نقدی به ارزش ۴۵ هزار دلار، از خدمت سربازی هم معاف می‌شوند.

همان‌طور که می‌دانید امسال و برای المپیک پاریس، خدا را شکر وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک دست به دست هم دادند و با تعیین جایزه ۱۸ میلیارد تومانی (۳۰۰ هزار دلار) برای برندگان طلای المپیک، ۸ میلیارد تومانی برای نقره و ۴ میلیاردی برای برنز کاری کردند که حداقل در میان ۲۳ کشوری که میزان جوایز مدال‌آوران را اعلام کرده بودند، ایران در صدر قرار بگیرد. به همین مناسبت بد نیست نگاهی بیندازیم به آمار و اخباری که طی یکی دو هفته اخیر درباره میزان و نوع جوایز، کیفیت مدال‌ها، معافیت‌های در نظر گرفته شده برای مدال‌آوران المپیک و... در سراسر جهان منتشر شد.

مدال رنگ پریده

پرداختن به مقوله جایزه‌های ویژه مدال‌آوران المپیک، ویژه امسال و المپیک پاریس نیست. مثلاً در کش و قوس برگزاری المپیک توکیو هم اعلام شد دو بدمینتون‌باز اندونزیایی پس از بازگشت به کشورشان علاوه بر دریافت جایزه نقدی ۳۵۰هزار دلاری، در شهر و روستای زادگاهشان پنج گاو به اضافه یک منزل مسکونی دریافت می‌کنند! کسی آن زمان چه در کره جنوبی و چه در اندونزی اعتراض نکرد که معافیت از خدمت سربازی یا دریافت خانه رایگان، رانت به حساب می‌آید. آنهایی هم که اهل بررسی تاریخچه المپیک هستند معتقدند اگرچه بنیان‌گذاران این رویداد ورزشی هیچ جایزه نقدی و مادی باارزشی برای قهرمانان در نظر نگرفته بودند و فقط تاجی ساخته شده از برگ زیتون را روی سر آنها قرار می‌دادند، اما در همان دوره‌های تاریخی هم گویا ورزشکاران پس از بازگشت به سرزمینشان از جوایز و امکانات و معافیت‌هایی برخوردار می‌شدند. البته گویا همان تاج ساده برگ زیتونی و پرهیز بنیان‌گذاران المپیک از دادن جایزه و مدال و... سبب شده فرانسوی‌های زبل، امسال هم در پذیرایی و میزبانی از ورزشکاران خساست به خرج دهند و هم اینکه مدال‌هایشان برخلاف عنوان طلا، نقره و برنز بسیار بی‌کیفیت باشند. دو روز پیش «نیا هیوستون» یکی از اعضای تیم اسکیت‌بورد آمریکا از کیفیت مدال‌های المپیک پاریس انتقاد کرد و با انتشار تصویر مدال برنزی که رنگش رفته بود، گفت: «این مدال‌های المپیک وقتی کاملاً نو هستند، عالی به نظر می‌رسند، اما وقتی آن را به گردنم آویزان کردم و در پی تماس با پوست عرق کرده‌ام متوجه آسیب دیده شدنش (رنگ پریدگی‌اش) شدم... به نظر می‌رسد این مدال از جنگ برگشته است». البته فکر نکنید این ورزشکار آمریکایی مدال ندیده است، چون در ۶ دوره مسابقات جهانی ۱۳مدال نقره و برنز گرفته است.

یک توالت کامل!

«دویچه وله» فارسی چند روز قبل نوشت: «میزان پاداش برای مدال‌آوران المپیک پاریس در میان کشور‌های شرکت‌کننده متفاوت است. در حالی که برنده اتریشی مدال برنز جودو یک توالت و نیز ۱۴ هزار یورو از کشورش می‌گیرد، پاداش مدال طلا برای ورزشکاران هنگ‌کنگ ۷۶۸ هزار دلار است. در آلمان، «بنیاد کمک به ورزش» در این کشور ۲۰ هزار یورو به عنوان جایزه بابت کسب مدال طلای المپیک ۲۰۲۴ پاریس به ورزشکاران کشورش می‌پردازد. اتریش برای کسب مدال طلا ۲۰ هزار یورو و برای دستیابی به نشان نقره نیز ۱۷ هزار یورو به عنوان پاداش برای ورزشکاران کشورش، در نظر گرفته است. براساس گزارش مجله آمریکایی «فوربس»، ۱۵ کشور بیش از ۱۰۰ هزار دلار آمریکا به قهرمانان المپیک خود اهدا می‌کنند (البته دویچه وله شاید یادش می‌رود نام ایران را هم در فهرست کشور‌هایی که بالای ۱۰۰ هزار دلار جایزه می‌دهند ذکر کند). صربستان نیز ۲۱۸ هزار دلار پاداش برای مدال طلای المپیک به ورزشکاران خود اختصاص می‌دهد. این قهرمانان قرار است علاوه بر آن همچنین حقوق بازنشستگی ویژه‌ای از سن چهل سالگی به بعد دریافت کنند». در خبر‌ها هیچ‌وقت به جزئیات ماجرای توالتی که یک شرکت حامی مالی به جودوکار اتریشی جایزه داده اشاره نشد! همچنان که کسی چهار سال قبل از سرنوشت پنج گاو اهدایی به ورزشکاران اندونزیایی خبری نداد و یا جایی ننوشتند که چرا در ژاپن به بانوی تنیسور مدال‌آور المپیک هشت کیسه برنج جایزه داده شد! البته و حتماً پس از المپیک شرکت‌های حامی مالی ایرانی اعلام خواهند کرد که به مدال‌آوران کشورمان چقدر و چطور جایزه خواهند داد!

منبع: قدس