به گزارش مجله خبری نگار/شفاآنلاین: التهاب چشمی یکی از دلایل اصلی نابینایی در سراسر جهان است و قطرههای چشمی کورتیکواستروئید (به عنوان مثال، قطره لوتپردنول اتابونات (LE) درمان اصلی آن به شمار میروند.
با این وجود انتقال پایدار داروهای ضد التهابی به بافتهای چشمی به دلیل موانع آناتومیکی و فیزیولوژیکی چالش برانگیز است. دفعات بالای تجویز قطره چشمی نیز سبب میشود بیمار روند درمان را پیگیری نکند.
در همین راستا گروهی از محققان با همکاری رضا دانا پژوهشگر ایرانی سعی کردند یک قطره چشمی با قابلیت هدف گرفتن موسین و انتقال پایدار دارو با اثر بخشی درمانی بهبود یافته ابداع کنند. موسین یا لیزینه دستهای از پروتئینهای با جرم مولکولی زیاد هستند که در آنها گروه شیمیایی گلیکوزیل فراوانی یافت میشود.
برای این منظور محققان دارو را در میسلهای (LE-MCs) قرار دادند که از گروه اسید فنیل بورونیک خود سامان دهنده حاوی کوپلیمرهای بلوکی با LE تشکیل میشدند. پس از آن قطرههای چشمی چسبنده با ترکیب LE-MCs در ماتریکس مبتنی بر اسید هیالورونیک تشکیل شد که زیست سازگاری آنها با استفاده از سلولهای اپیتلیال قرنیه انسان ارزیابی شد. در داخل بدن اثر LE-MCs ا استفاده از یک موش مدل ارزیابی شد.
تحقیقات نشان داد این قطرههای چشمی ممکن است نیاز به تجویز شدید قطرههای چشمی را از بین ببرد و به عنوان یک راه حل ایمن و کارآمد برای التهاب قرنیه نویدبخش باشند.