به گزارش مجله خبری نگار به نقل از ایندیپندنت، افرادی که قوز میکنند، میتوانند در مقایسه با آنهایی که حالت بدنی صاف و بدون قوز دارند، حافظه ضعیفتر و خلقوخوی بدتری داشته باشند. به گزارش نیویورکپست، تحقیقی هم انجام شد که نشان میدهد، افرادی که قوز میکنند، خاطرات بد بیشتری را به یاد میآورند.
بنابراین پی بردن به این که چطور قوز کردن «بد» تلقی میشود، چندان دشوار نیست، زیرا از دیرباز، نمایانگر وضعیت و حالت منفی بدن بوده است. اما بهرغم تمامی برداشتهای روان شناختی و شخصیتی که به فرد قوزکرده نسبت میدهند، آیا این خمیدگی پشت برای ستوان فقرات مضر است و آیا برخی وضعیتهای بدنی باید واقعا خوب و برخی دیگر بد در نظر گرفته شوند؟ طی دو دهه گذشته، تحقیقات بالینی زیادی انجام شده است که نشان میدهد قوز کردن بر ستون فقرات تاثیری نمیگذارد. شواهدی هم که اثبات کند افرادی که قوز میکنند، احتمالا درد کمر یا گردن درد میگیرند، در دسترس نیست. مدرک روشنی که نشاندهنده تاثیر منفی قوز کردن هنگام کار پشت میز یا کار با موبایل، بر ستون فقرات باشد، موجود نیست.
در آخرین دستورالعمل بهداشتی بریتانیا هم درباره کار با صفحه نمایشگر به «وضعیت بدنی ایدهآل» کمتر تاکید و در عوض توصیه شده است که «وضعیتهای بدنی راحتی را انتخاب کنید، حالت بدنتان را تغییر دهید، از وضعیت بدنی ناخوشایند (مانند خمیدگی یا قوس دادن به پشت یا گردن) بپرهیزید و در طول روز، هرازچندگاهی وضعیت ثابتی را که در آن قرار دارید، تغییر و به خودتان استراحت دهید. همه این نکات به کاهش خطر ابتلا به درد و خستگی عضلانی کمک میکنند.»
با تمام اینها یک جنبه وجود دارد که ممکن است «قوز کردن» تاثیر منفی بر آن داشته باشد. قوز کردن در مقایسه با صاف نشستن، احتمالا حافظه ضعیفتر و کسلی به همراه خواهد داشت و این دست مشکلات حافظه و خلقوخو میتواند با تغییر وضعیت از حالت قوزکرده به حالت شقورق و صاف بهبود یابد؛ بنابراین شاید پربیراه نیست که قوز کردن حالتی منفی را تداعی میکند.