پسماند منطقه ۱۹ تهران ۳ تا ۴ هزار میلیارد ارزش دارد!

به گزارش مجله خبری نگار/همشهری:پسماند خشک خاصیت تجدیدپذیری دارد و به همین دلیل عبارت طلای کثیف، برای آن استفاده می‌شود. پسماند‌های خشک بنا به نوعی که دارند اعم از بطری، پت، فلز و ... از ارزش مالی متفاوتی برخورداند و آن طور که عطاالله رفیعی آتانی عنوان کرده: «یکی از این پروژه‌های مهم مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، مدیریت پسماند است. این مسئله به جهت مدیریتی و زیست محیطی اهمیت ویژه‌ای دارد. تا اینجا مهم‌ترین پروژه ما در مرکز مطالعات این مسئله بود و به حسب اقدامات متفاوتی که صورت گرفته است مسیر خود را در شهرداری و شورای شهر طی کرده است.»

او در خصوص مهم‌ترین اقدام مطالعاتی در شهرداری تهران هم گفت: «مرکز مطالعات بر حسب رسالت ذاتی خود در مورد تمام موضوعاتی که در شهرداری تهران مطرح است کار مطالعاتی و مشاوره‌ای انجام می‌دهد؛ اما به صورت طبیعی برخی موضوعات برای مرکز برجسته هستند.»

آتانی با بیان این که پسماند همچنان موضوع مهم شهرداری تهران است؛ تاکید کرد: «برای مثال پسماند در منطقه ۱۹ اهمیت ویژه تری دارد. صحبت این است که ارزش اعتباری پسماند منطقه ۱۹ حدود ۳ تا ۴ هزار میلیارد تومان است.»

به گفته رییس مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، فضای سبز را به عنوان موضوع مهم دیگری است که طرح آن در حال نهایی شدن است و خروجی این پروژه نگاه جامعی به این ماجرا داشت تا کم و کسر‌ها را دیده و کمبود‌ها را بررسی کنیم.

رفیعی آتانی گفت: «در موضوعات اجتماعی‌تر طرح «من شهردارم» قرار دارد که عقبه فکری آن به مرکز بر می‌گردد. ما با این طرح به دنبال حکمرانی مشارکتی هستیم تا تصمیمات شهر تهران توسط مردم گرفته بشود. ما می‌خواهیم این طرح را ادامه بدهیم تا بودجه ریزی با رای و نظر مردم انجام بگیرد. سال گذشته نیز بودجه ریزی با این نگاه انجام شد.»

مشارکت ۳ برابری در طرح من شهردارم

رییس مرکز مطالعات شهر تهران با تاکید بر اینکه مشارکت مردم امسال در طرح من شهردارم بیش از ۳ برابر پارسال بود، عنوان کرد: «طرح «من شهردارم» نوعی بسط شورای شهر است. مردم با شورا هم جهت می‌شوند و شهرداری مجری نظر مردم و منتخبان مردم می‌شود. به لحاظ فکری و پژوهشی ما می‌خواهیم در سال آینده این موضوع را به علاوه یک کنفرانس بین المللی، دنبال کنیم.»

وی همچنین تاکید کرد: «پژوهش قرار است به تصمیم گیری کمک کند، اما بخش زیادی از تصمیم گیری با گفتمان سازی صورت می‌گیرد؛ بنابراین اگر پژوهش‌های ما از طریق رسانه مطرح بشوند، گفتمان موثرتری خواهند داشت.»