اما و اگر‌های بازسازی غزه

به گزارش مجله خبری نگار، غزه اگرچه اکنون در نتیجه حدود ۴ ماه جنگ و بمباران رژیم صهیونیستی درگیر بحران انسانی است، اما فراتر از جنگی که اکنون در غزه جریان دارد، موضوع اصلی فردای پس از جنگ غزه است. بیش از ۲۷ هزار نفر در جنگ علیه غزه شهید و بیش از ۱.۹ میلیون نفر مجبور به ترک خانه‌های خود شده اند.

به گفته سازمان ملل، ۸۵ درصد از جمعیت غزه در حال حاضر آواره داخلی هستند و در میان کمبود شدید غذا، آب سالم و دارو با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند. همچنین ۶۰ درصد از زیرساخت‌های غزه به شدت آسیب دیده یا به طور کامل ویران شده اند. گزارش‌ها حاکی از آن است که بیش از نیم میلیون نفر در غزه از گرسنگی روزانه رنج می‌برند و از هر ۱۰ فلسطینی ۹ نفر کمتر از یک وعده غذایی در روز می‌خورند و به آب تمیز و آشامیدنی دسترسی ندارند.

حجم ویرانی‌های غزه به روایت آمار

گزارش‌های رسمی به ما می‌گوید که به دلیل حملات بی امان اشغالگران اسرائیل در نوار غزه، زیرساخت‌ها و خدمات اولیه هر روز در حال فروپاشی بیشتر است. طبق گزارش دفتر رسانه‌ای دولت فلسطین در غزه، تا ۳ دسامبر یعنی حدود دو ماه پیش، تقریباً ۶۵ هزار واحد مسکونی در نوار غزه ویران یا غیرقابل سکونت شده اند و ۲۸۰ هزار واحد دیگر نیز آسیب جدی دیده اند. در این یک ماه احتمالا آمار خرابی‌ها چند برابر هم شده است. غزه در حال حاضر فقط ۹ بیمارستان فعال با حداقل ظرفیت دارد و ۲۱ بیمارستان دیگر بر اثر بمباران‌ها به طور کل از کار افتاده اند. تصاویری که توسط ماهواره‌ها گرفته شده و یک مرکز متعلق به سازمان ملل آن‌ها را تجزیه و تحلیل کرده، نشان می‌دهد که ۳۰ درصد از ساختمان‌های نوار غزه به طور کلی یا جزئی در جریان تجاوزات مداوم رژیم صهیونیستی به غزه ویران شده است.

بازسازی غزه چگونه باید باشد؟

ویرانی غزه فقط شامل بنا‌های بتنی و سیمانی نیست. «یارا شریف»، معمار فلسطینی در لندن در گفتگو با ان. پی. آر معتقد است که در نتیجه جنگ غزه، فقط ساختمان‌های مسکونی و مدارس و بیمارستان‌ها تخریب نشده‌اند، بلکه بنا‌های تاریخی بسیاری هم ویران شده‌اند. به اعتقاد این معمار فلسطینی، جنگ غزه باعث شد نوعی رویه‌های اجتماعی فرهنگی در محله‌های تاریخی از دست برود، فرهنگ زندگی در زیر سقف‌های سنتی، فرهنگ کلبه‌های بامبو که غزه به آن معروف بود، بازار سنتی و غیررسمی که در ساحل غزه با ذرت و باربیکیو فعال بود، این‌ها جزئیات بسیار مهمی هستند که از دست رفته‌اند و شاید حتی لازم باشد آن فضا‌هایی که از دست رفته اند علامت گذاری شوند، چون هرگز نخواهیم توانست آن‌ها را دیگر ببینیم و هرگونه بازسازی غزه باید توسط خود مردم غزه براساس فرهنگ و هویت فلسطینی صورت گیرد. کارشناسان دیگری نیز معتقدند که بازسازی غزه نباید برنامه‌ای از بالا به پایین و دیکته شده باشد و دیگران بیایند و بگویند فلان طرح در آینده غزه اجرا شود. شریف نیز تاکید دارد که هر گونه بازسازی در غزه باید توسط فلسطینی‌هایی انجام شود که در آن جا زندگی می‌کنند.

چقدر پول لازم است؟

رئیس صندوق سرمایه گذاری فلسطین درباره هزینه بازسازی غزه گفته است که حداقل ۱۵ میلیارد دلار برای بازسازی خانه‌ها در غزه نیاز است. «محمد مصطفی»، هفته گذشته در این باره اعلام کرد که گزارش‌های بین المللی حاکی از آن است که ۳۵۰ هزار واحد مسکونی در غزه به طور کامل یا جزئی آسیب دیده اند و با فرض این که ۱۵۰ هزار واحد ساختمانی باید با هزینه متوسط ۱۰۰ هزار دلار بازسازی شود، لذا ۱۵ میلیارد دلار هزینه حداقلی بازسازی واحد‌های مسکونی غزه است.

فرصتی برای مداخله گرایی

البته به نظر می‌رسد بازسازی غزه اکنون فرصتی برای دست اندازی و مداخلات برخی کشور‌ها شده است. برخی کشور‌ها مانند امارات متحده عربی از کمک چند میلیون دلاری برای بازسازی غزه خبر می‌دهند، اما اکنون یک سوال اساسی این است که آیا بازسازی غزه باید از خارج به صورت دیکته شده انجام شود؟

بی تردید پاسخ به این پرسش منفی است و همان گونه که کارشناسان بسیاری تاکید دارند، هرگونه بازسازی غزه باید با مدیریت داخلی خود فلسطینی‌ها در داخل غزه صورت گیرد. حتی طرح‌هایی از جانب برخی کشور‌های غربی مانند آلمان برای بازسازی غزه براساس نقشه برلین اعلام شده که در پشت زمینه آن تقسیم غزه به چشم می‌خورد. این طرح‌ها که به طور عمده از جانب کشور‌های غربی و اروپایی ارائه می‌شود، قبل از غزه در تل آویو تایید می‌شود و در این صورت عادلانه نیست که بازسازی غزه از سوی اشغالگران و متجاوزان اسرائیلی تایید شود؛ بنابراین به نظر می‌رسد بهترین روش بازسازی غزه همان است که منابع مالی و پول‌های مورد نیاز در اختیار نهاد‌های فلسطینی در غزه قرار گیرد تا فلسطینی‌ها با درک شرایط و نیاز‌های خود بازسازی غزه را به پیش ببرند.