بارسلونا برای پست شماره ۶ از بوکاجونیورز بازیکن می‌گیرد

به گزارش مجله خبری نگار، انواع نقش‌های پست شماره ۶ را می­‌توان به سه دستهٔ تخریب‌­‌گر، رجیستا و ولانته، تقسیم کرد. سرخیو بوسکتس در بارسلونا، سال‌ها به عنوان یک وُلانته بازی کرد و اکنون، جای خالی او در بازی‌های بزرگ به چشم می‌آید.

ازکیل فرناندز هافبک پست ۶ آرژانتینی باشگاه بوکاجونیورز از آن دست بازیکنانی است که بارسلونا در حال حاضر به او نیاز دارد. با توجه به مشکلات مالی باشگاه و البته نیاز این تیم به یک بازیکن پست ۶، خوان لاپورتا، رئیس باشگاه و دکو به عنوان مدیرورزشی می‌توانند به سراغ ازکیل فرناندز بروند؛ با قیمتی بسیار پایین‌تر از زوبیمندی و با همان کیفیت!

ازکیل اهل بوئنوس آیرس است و از ۱۰ سالگی در یکی از دو باشگاه بزرگ شهر - بوکا جونیورز - بوده است. او فصل گذشته را به‌طور قرضی در تیگره سپری کرد؛ باشگاه دیگری که در پایتخت آرژانتین است. با این حال، در این فصل، او آنقدر درخشان ظاهر شد که یورگ اشماتکه در لیورپول نیز نیم‌فصل او را زیر نظر گرفته بود.

بوکا جونیورز در زمان حضور فرناندز در این باشگاه چند ترکیب مختلف استفاده کرده و البته بیشتر به عنوان یک هافبک سمت چپ در دابل پیوت از او بازی گرفته شده است. ترکیب اصلی بوکا جونیورز ۲-۴-۴ یا ۱-۳-۲-۴ است و این برای فرناندز مناسب است و به او اجازه می‌دهد تا در رویکرد بازی خود کمی تهاجمی‌تر باشد و معمولاً با گیلرمو فرناندزِ باتجربه‌تر در کنار خود بازی می‌کند.

سبک او بیشتر شبیه یک ولانته است تا یک هافبک باکس تو باکس. او به ندرت وارد یک‌سوم حریف می‌شود و در عوض دوست دارد در نیمه خودی توپ را دریافت کند. این هافبک دفاعی چپ‌پا، هنگام دریافت توپ با پای راست نیز احساس راحتی می‌کند و بنابراین می‌توان گفت که این هم یک مزیت در بازی اوست.

چیزی که در بازی فرناندز او را به بازیکن ایده‌آل بارسلونا برای من تبدیل می‌کند، نوع فرار او از پرس حریف و خارج شدن از فشار است. بازی تک‌ضرب او و همچنین جهت‌یابی بدن که یکی از مؤلفه‌های مهم در بازی یک هافبک ولانته است، از ازکیل هافبک پست ۶ آینده‌داری با تنها ۲۱ سال ساخته است. فرناندز به‌عنوان عمقی‌ترین یا یکی از هافبک‌های دفاعی، بازی لینک‌آپ خوبی بین دفاع و حمله ایجاد می‌کند. این بازیکن آرژانتینی اغلب توپ را از یکی از مدافعان میانی خودی دریافت می‌کند و سپس، در یک لحظه، با یک لمس توپ ماهرانه و با استفاده از قطر شانه‌هایش حریف را فریب می‌دهد تا خطوط حریف را می‌شکند.

فرناندز یک هافبک خلاق یا یک پاسور نیست، اما او نیازی هم به این موضوع ندارد. کاری که او انجام می‌دهد این است که پاس‌های دقیق کوتاهی به هم‌تیمی‌هایش می‌دهد و درصد موفقیت این پاس‌ها نیز به طور میانگین ۸۶٪ است. او به سادگی یک هیولای دفاعی است. میانگین ۳.۸ تکل در ۹۰ دقیقه که ۲.۱ از آن‌ها را برنده می‌شود نیز آمار موفق او در این زمینه را نشان می‌دهد. ازکیل با ۱۷۹ سانتی‌متر قد، همانند بوسکتس ۱۸۹ سانتی‌متری خیلی بلند نیست، اما ظاهر کشیده‌ای دارد و پا‌های بلندش به او اجازه می‌دهد تا به خوبی حریف را کنترل کند تا توپ را پس بگیرد.

دفاع کردن کاری است که او از آن لذت می‌برد. فرناندز در بازی خود بسیار منظم است (و نه از نظر کارت زرد، مانند هر هافبک دفاعی خوب، او هم گاهی کارت زرد می‌گیرد). منظور از این حرف این است که او آرام و سنجیده بازی می‌کند و مهم‌تر از آن هنگام دفاع هوشیار است. ازکیل در دفاع در برابر بازیکنانی که با توپ به سمت او می‌دوند بسیار ماهر است و در ۵۲.۸ درصد از دوئل‌ها در برابر دریبل‌زنان پیروز می‌شود. تعهد دفاعی و هوشیاری او نیز در تعداد بلاک‌ها (۱.۸۲ در ۹۰ دقیقه) و قطع توپ (۱.۳۲ در ۹۰ دقیقه) نشان داده می‌شود. فرناندز یک تهدید دائمی برای مهاجمان حریف است. او دقیقاً همان چیزی است که به عنوان یک هافبک ولانته باید باشد.

با تمام این تفاسیر، بزرگ‌ترین علامت سؤال، همان‌طور که همیشه در مورد بازیکنان در سراسر اقیانوس اطلس وجود دارد، این است که آیا بازی او پیشرفت می‌کند یا نمی‌تواند خود را تطبیق دهد. از بسیاری جهات، نگرانی‌هایی نیز دربارهٔ به خدمت گرفتن او وجود دارد. فرناندز خلاف بوسکتس برای تک‌محور بودن مناسب نیست و برای بازی در کنار زوجی که مسئولیت مشترک دارند، مناسب است. ازکیل هنوز در تیم ملی در ردهٔ بزرگسالان بازی نکرده و انتظار می‌رود لیونل اسکالونی برای کوپا امریکا ۲۰۲۴ در ایالات متحده از او دعوت کند.

شاید خرید مستقیم از آمریکای جنوبی ریسک تلقی شود، اما قیمت مناسب و ویژگی‌های بازی او، می‌تواند این دوره انطباق در فوتبال اروپا را هم تسهیل کند. باشگاه‌هایی مانند رئال مادرید، منچسترسیتی و برایتون در چند وقت اخیر این کار را به خوبی انجام داده‌اند. فرناندز می‌تواند مشکل بارسلونا را برای سال‌های آینده حل کند، اگر زمان لازم برای پیشرفت داشته باشد.