به گزارش مجله خبری نگار،دکتر شاهین خزعلی گفت: هرچند برخی شباهتها بین آندومتریوز و سرطان وجود دارد که پیش رونده بودن و دست اندازی به اعضای مجاور از جمله آنهاست، اما این بیماری، سرطان نیست و این موضوع نباید سبب نگرانی زنان شود.
وی با اشاره به اینکه اندومتریوز بیماری خوش خیم است، اظهار کرد: در صورتی که بیماری بموقع تشخیص داده شود میتوان آن را کنترل کرد. آندومتریوز بیماری شایع در زنان به ویژه در سنین باروری است. در صورتیکه این بیماری تخمدان را درگیر کند، احتمال ابتلا به نوعی سرطان تخمدان در آنان بیشتر از افراد دیگر است
خزعلی با اشاره به اینکه سرطان تخمدان نسبتا نادر است، گفت: کسانی که بیماری آندومتریوز تخمدان آنان را درگیر کرده نباید تصور کنند که حتما به سرطان تخمدان مبتلا میشوند و این موضوع نباید سبب نگرانی آنها شود
عمل جراحی فقط در مورد بیمارانی انجام میشود که دارای علائم شدید بیماری داشته یا روشهای دیگر درمان در آنها بی تاثیر بوده باشد
وی با اشاره به اینکه این بیماری میتواند به اعضایی مانند حالب، روده و مثانه دست اندازی کند، گفت: دست اندازی به حالب از همه خطرناکتر است و در صورت ایجاد انسداد حالب، طی سالها میتواند عملکرد کلیهها را مختل کند. هرچند این مورد بسیار کم و نادر است، اما متخصصین زنان و همکاران اورولوژیست باید به این موضوع توجه داشته باشند تا خدمات مناسب به این بیماران ارائه شود.
آندومتریوز به معنی رشد بافت داخلی رحم در جایی بیرون از رحم است. لگن شایعترین محل بروز آندومتریوز است.
در این بیماری بافت اندومتر (لایه داخلی رحم) در بیرون از محل اصلی خود (رحم) تشکیل میشود. این بافت میتواند در تمام بافتهای بدن به جز طحال بهوجود آید، ولی رایجترین محل پدیدآمدن آن، لگن است که در این قسمت هم، تخمدانها بیشتر گرفتار اندومتریوز میشوند.
در آندومتریوز، بافتهای اطراف ممکن است تحریک شوند و در نهایت موجب زخمی شدن بافت و چسبندگی شود.
رئیس سازمان نظام پزشکی کشور با بیان اینکه بیماری آندومتریوز در کشور رو به افزایش است، گفت؛ آمار دقیقی در خصوص تعداد مبتلایان وجود ندارد، اما بر اساس بررسیهای صورت گرفته، آمار کشور با آمار جهانی مبتلایان مطابقت دارد.
علیرضا زالی در سومین کنگره آندومتریوز و جراحی کم تهاجمی زنان گفت؛ پیش بینی میشود در کشور حدود دو و نیم میلیون نفر مبتلا به این بیماری باشند. بیشترین مشکلات این بیماری مربوط به گروه سنی ۲۵ تا ۴۰ سالگی است که در سن باروری قرار دارند و باید توجه جدیتر به درمان این بیماری کرد.
این بیماری تنها یک بیماری جسمی و بیولوژیک نیست و مشکلات و عوارض مختلفی همچون اجتماعی، روانی و تغییر در کیفیت زندگی ایجاد میکند.
منبع:اینفو