وقتی رفیق نصیری اشک خسروی‌وفا را درآورد!

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: ۶۱ مدال‌آور المپیکی؛ ۶۱ چهره ماندگار ورزش ایران؛ ۶۱ مرد و زنی که هریک برگ زرینی به تاریخ ورزش این آب و خاک اضافه کردند. چهره‌های افتخارآفرینی که برخی از آن‌ها دیگر در قید حیات نبودند، اما کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در اقدامی ارزنده برای نخستین بار از تمامی مدال‌آوران ایران از المپیک ۱۹۴۸ لندن تا ۲۰۲۰ توکیو با اهدای نشان لیاقت تقدیر کردند.

مراسمی که روز گذشته با حضور کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان، محمود خسروی‌وفا رئیس کمیته ملی المپیک و سیدمناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک و نامداران و روسای فدراسیون‌های ورزشی برگزار شد. محور اصلی این مراسم، اما ابرمرد تاریخ ورزش ایران بود؛ غلامرضا تختی. اسطوره نامیرایی که روز گذشته از تنها صدای باقی‌مانده از او (یادگاری و امانت نزد استاد بهمنش) رونمایی شد.

رونمایی از موسیقی المپیک ساخته استاد انتظامی نیز بخش دیگری از این مراسم بود. محمود خسروی‌وفا رئیس کمیته ملی المپیک در این مراسم با تاکید بر این که در مراسم جشن سده از چهره‌های غیرورزشی برای حضور، دعوت به عمل نیامد، گفت: «رونمایی از صدای تختی بهانه‌ای شد تا دور هم باشیم. این صدا به صورت موزه‌ای نگهداری خواهد شد تا باعث شود از یک مرد بزرگ یک خاطره باقی بماند. حدودا ۶ ماه برای برگزاری مراسم کار شد. تاریخ ۱۰۰ ساله کمیته را امروز نگاه می‌کنید، اما ۶ ماه برای آن زحمت کشیده شده است. عکس‌ها و فیلم‌هایی که امروز در این مراسم رونمایی و منتشر می‌شود، همگی واقعی است.» خسروی‌وفا با اشاره به انتخاب ۵ چهره ورزشی به‌عنوان چهره‌های ماندگار فرهنگی بیان کرد: «۵ نفر از ورزشکاران از جمله پهلوان رزاز، غلامرضا تختی، امامعلی حبیبی، عبدا... موحد و محمد نصیری به عنوان چهره ماندگار فرهنگی انتخاب شده‌اند که توسط انجمن آثار و مفاخر فرهنگی مورد تقدیر قرار گرفتند.»

رئیس کمیته ملی المپیک با تاکید بر این که قهرمانان معمولا از طبقه مرفه جامعه نیستند، ادامه داد: «عموما قهرمانان دنیا و ایران بالای ۹۰ درصد از سفره‌های خالی و در شرایط سخت قهرمان شده‌اند و آن زاویه‌ای که کمتر دیده می‌شود، مادرانی هستند که از سفره خانه زدند تا فرزندانشان قهرمان شوند و پدرانی که از جیبشان زدند تا فرزندانشان به قهرمانی برسند. مربیانی که این قهرمانان را پرورش دادند، هیچ‌گاه دیده نشدند.» مراسم جشن سده درحالی با زنگ زورخانه و نوای مرشد پر شد که در اثنای آن پیام توماس باخ رئیس کمیته بین‌المللی المپیک خطاب به کمیته ملی المپیک ایران و محمود خسروی‌وفا رئیس کمیته منتشر شد.

نصیری: من در پرورشگاه بزرگ شدم

مراسم جشن سده المپیک یک حاشیه بسیار جالب داشت. در جریان برگزاری این مراسم، مجری به وسط سالن رفت و در حالی که کسی انتظارش را نداشت به یک باره میکروفن را دست محمد نصیری اسطوره وزنه‌برداری سبک وزن ایران داد و از او سوال کرد: «واژه آجر خشتی چه چیزی را برایت تداعی می‌کند؟» نصیری که حسابی غافلگیر شده بود، در پاسخ گفت: «وای خدای من رفتی به هزار سال پیش.»

وی سپس خاطره آجر خشتی را این‌طور تعریف کرد: «من در پرورشگاه بزرگ شدم. در پرورشگاه خانمی بود به نام بهار که دختر ملک الشعرای بهار بود. او به ورزش خیلی علاقه‌مند بود. من آن موقع ژیمناستیک‌کار بودم و هیچ چیز از وزنه‌برداری نمی‌دانستم. این خانم به عنوان مادر من بود. در پرورشگاه آجر زیاد بود من با کمک بچه‌ها آجر‌ها را از وسط سوراخ می‌کردم و با رد کردن یک چوب از وسط آن برای خودم وزنه درست می‌کردم. اصلا نمی‌دانستم هالتر چیست، ولی اولین وزنه را خانم بهار دست من داد و من دستش را می‌بوسم و امیدوارم روحش شاد باشد.»

اشک‌های هاشمی در حمایت از رفیق قدیمی

امیر هاشمی رئیس اسبق فدراسیون دوچرخه‌سواری و از دوستان قدیمی محمد نصیری در جریان برگزاری مراسم در سالن بلند شد و با صدای بلند محمود خسروی‌وفا را صدا کرد. خسروی‌وفا به سوی او رفت و دقایقی با هم صحبت کردند و درحالی که هر دو گریه می‌کردند، یکدیگر را در آغوش کشیدند و حرف‌های پایانی را رد و بدل کردند. موضوع این صحبت وضعیت نابسامان اقتصادی محمد نصیری بود که خسروی‌وفا با تاکید بر این که از مدت‌ها قبل حمایت‌ها از نصیری شروع شده، قول مساعدت بیشتر داد. هاشمی گفت: «محمد نصیری از تخت بیمارستان به این مراسم آمده؛ از ریاست کمیته ملی المپیک خواستم به او کمک کنند. نیاز است که حداقل ماهی ۳۰ میلیون تومان به او بدهند. دلم برایش می‌سوزد و از دوستان من هست. خسروی وفا هم دوست من است و به من گفت که از ماه گذشته به او کمک شده است.»

جهان پهلوان تختی: به مردم تعظیم می‌کنم

زینت ضیافت سده المپیک مربوط به رونمایی از صدای مرحوم غلامرضا تختی بود. این صدا مربوط به حضور مرحوم تختی در المپیک ١٩٦٤ توکیو و گفت‌وگوی استاد بهمنش با وی بود. تختی در این گفتگو که بین کشتی‌های تختی صورت گرفته بود، تنها به این جمله بسنده کرد: «به مردم تعظیم می‌کنم».