به گزارش مجله خبری نگار،دکتر بهنام صفرپور، در گفتگو با برنامه «خونه زندگی»، با بیان اینکه، امکان تشخیص بیماری صرع در دوران وجود ندارد، افزود: علت بیماری صرع، با توجه به سن در افراد میتواند متفاوت باشد. به طور نمونه، در نوزادی که روز اول دچار تشنج میشود ممکن است علت آن، افت قند خون یا افت کلسیم باشد.
او ادامه داد: بعضی از تشنج ها، به دوران کودکی اختصاص دارد، به ویژه علت ژنتیک یا اختلالات تکاملی مغز؛ در دوران جوانی نیز علت ژنتیک یا حوادث مغزی میتواند عامل تشنج باشد. در افرادی بالای ۵۰ سال نیز حوادث عروقی مغز همچون سکته مغزی شایعترین علت تشنج است.
صفرپور، بیماری صرع را یک بیماری مزمن دانست و گفت: همیشه به بیمار میگوییم که دستورات پزشک معالج را دربارهی داروها رعایت کند. ریزفاکتورهایی از قبیل بی خوابی، استرس، خستگی، گشنگی، استفاده طولانی مدت از گوشی و موبایل، الکل، سیگار و قلیون که باعث تشنج میشود را حتما رعایت کنند.
این فلوشیپ صرع و نوار مغزی با تاکید بر اینکه، معمولا ۷۰ درصد از بیماران با داروی ضدتشنج، حملاتشان کنترل میشود، افزود: امکان دارد بعضی از بیماران، به مدت دو تا چهار سال حمله تشنجی نداشته باشند و پزشک با توجه به نوار مغزی و تغییراتی که رخ داده است تصمیم بگیرد، داروی ضد تشنج را برای بیمار، قطع کند.
او ادامه داد: ۳۰ درصد از بیماران ما علی رغم استفاده از داروی ضدتشنج، تسنج شان خوب نمیشود و صرع آن مقاوم است، که این افراد کاندیدای جراحی مغزی هستند و جراحی صرع در بعضی ضایعات مغزی تا ۷۰ درصد میتواند بیمار را از تشنج رها کند.
صفرپور با بیان اینکه اگر با فردی مواجه شدیم که دچار حمله صرع و تشنج شده است باید آگاه باشیم تا چه کارهایی انجام دهیم، گفت: با توجه به اینکه فردی که دچار حمله صرع و تسنج میشود، فک و دهان او، قفل میشود، متاسفانه همراهان بیمار تلاش میکنند تا دهان بیمار را باز کنند که این اقدام را به هیچ وجه توصیه نمیکنیم؛ چون آنقدر شدتِ قفل شدن فک زیاد است که امکان دارد بیمار آسیب ببیند.
او ادامه داد: دور بیمار، شلوغ نباشد. برای اینکه ترشحات معده وارد ریه نشود و بیمار مشکل عفونت ریه و تنفسی برایش پیش نیاید، او را به پهلوی سمت چپ بخوابانید.
این فلوشیپ صرع و نوار مغزی در پایان با بیان اینکه اکثرا تشنجها یک تا دو دقیقه طول میکشد، اظهارداشت: بعد از ۲ دقیقه، کاهش سطح هوشیاری به مدت ۵ الی ۱۰ دقیقه داریم و فرد سپس به هوش میآید. مهمترین مساله این است که همراهان بیمار حواسشان باشد که بیمار دچار آسیب نشود و سریعا با اورژانس تماس بگیرند تا اقدامات اولیه برای بیمار انجام شود.