به گزارش مجله خبری نگاربه نقل از طب لاین شاپ، در فیزیوتراپی زانو از متدهای مختلف مثل اولتراسوند تراپی، الکتروتراپی، لیزرتراپی و مگنت تراپی استفاده میشود، تا ضمن افزایش خونرسانی به بافت زانو از طریق ایجاد تغییرات شیمیایی و فعل و انفعالات سلولی سرعت ترمیم به حداکثر خود برسد.
فیزیوتراپی زانو روشی مبتنی بر حرکت است که فیزیوتراپ در آن با کمک مجموعهای از حرکات فیزیکی و یا دستگاههای مختلف ساطع کننده امواج الکتریکی، مادون قرمز و نور لیزر سبب افزایش خونرسانی و تحریک بافت آسیب دیده میشود. مهمترین مزایای فیزیوتراپی زانو شامل موارد زیر است:
افزایش خونرسانی و اکسیژن رسانی
کاهش تورم
افزایش دامنه حرکت
تسریع روند ترمیم بافت
تقویت عضلات اطراف زانو
رفع بی ثباتی زانو
اولتراسوند تراپی: تکنولوژی اولتراسوند از طریق اثر حرارتی و غیر حرارتی سبب تسکین زانو درد میشود؛ اثر حرارتی که از طریق نفوذ به بافت حرارت بین ۱۰۴ تا ۱۱۳ درجه فارنهایت ایجاد میکند و منجر به افزایش خونرسانی و اکسیژن رسانی میشود. از سوی دیگر اولتراسوند حبابهای گاز اطراف بافت را بزرگتر میکند و از این طریق طبق فرآیند کاویتاسیون سبب افزایش فعالیت سلولی و ترمیم سریعتر بافت میشود.
الکتروتراپی: این رویکرد بتازگی در میان فیزیوتراپیستها مورد توجه قرار گرفته است. الکتروتراپی مبتنی بر انرژی الکتریکی است که از طریق پدهای خاص از طریق پوست جذب بدن میشود. انقباض و انبساط ایجاد شده در نتیجه پالسهای الکتریکی موجبات تحریک عضلات و پیشگیری از اتروفی عضلانی را فراهم میکند.
لیزرتراپی: در این روش انرژی لیزر به بافت نفوذ کرده و با تولید ATP منجر به افزایش گردش خون و بازسازی سلولی میشود.
ماساژ: ماساژ درمانی یا تحریک بافت نرم یک تکنیک مکمل در فیزیوتراپی زانو است که با کاهش هورمون کورتیزول منجر به رفع تنش بافتها میشود.
نور مادون قرمز: انرژی نور مادون قرمز میتواند تا ۹ سانتی متر به داخل بدن نفوذ کند و اکسید نیتریک در خون آزاد کند. این ماده منجر به افزایش گردش خون، اکسیژن و مواد مغذی بیشتری به بافتها و دفع سموم میشود.
مگنت تراپی: با قرار گرفتن بدن در یک شرایط مغناطیسی مانند مگنت تراپی، فعالیت غشای سلولها به سبب جریان الکتریکی ضعیفی که در آنها ایجاد میشود، افزایش مییابد. افزایش تحرک غشای سلولی منجر به بهبود عملکرد سلول، افزایش سوخت و ساز و اکسیژن در سلول میشود.
ورزش و حرکات اصلاحی: مجموعهای از تمرینات فیزیوتراپی زانو با هدف تقویت قدرت عضلات اطراف زانو و درنتیجه کاهش فشار بر زانو توسط فیزیوتراپیست بر روی زانو انجام میشود.
درمان دستی: در کایروپراکتیک فیزیوتراپیست از تکنیکهای منوال تراپی جهت درمان خشکی و درد مفصل زانو استفاده میکند.
دستگاه فیزیوتراپی خانگی
انواع مختلفی از دستگاه فیزیوتراپی خانگی وجود دارد که هر یک میتواند در درمان نوع خاصی از آسیب دیدگی موثر باشد.
دستگاه فیزیوتراپی خانگی تنس (TENSE): جهت ارسال تکانههای عصبی به منظور ایجاد اختلال در پیامهای ورودی به مغز استفاده میشود.
دستگاه فیزیوتراپی خانگی تحریک الکتریکی عضلانی EMS: جهت بازسازی و بازیابی قدرت عضله، درمان آتروفی عضلانی و رفع اسپاسم عضلانی کاربرد دارد.
دستگاه فیزیوتراپی خانگی مادون قرمز/اولتراسوند/الکترومغناطیسی/ لیزری: این نوع دستگاهها خواصی ضعیفتر از نمونههای کلینیکی خود دارند و به همان نسبت اثربخشی کمتری دارند.
دستگاه فیزیوتراپی خانگی همه کاره (فیزیوتراپی زانو در منزل): برخی از انواع دستگاههای فیزیوتراپی خانگی شامل چند ویژگی به طور همزمان هستند. به عنوان مثال زانوبند زاپیامکس دارای امواج اولتراسوند، اینفرارد و تحریک الکتریکی است. خرید زانوبند زاپیامکس؛ به دلیل دارا بودن همزمان ویژگیهای زانوبند کشی، برقی و ارسال پالسهای الکتریکی در درمان انواع زانو درد ساختاری و یا زمینهای به عنوان فیزیوتراپی زانو در منزل توصیه میشود.
تمرینات فیزیوتراپی زانو بخش جدایی ناپذیر از برنامه فیزیوتراپی زانو است. این تمرینات شامل تقویت عضلات چهار سر ران، عضله اداکتور ران، افزایش دامنه حرکت پا و حرکات کششی است که در نهایت منجر به تقویت عضلات پا و توزیع درست فشار وارد بر زانو میشود.
فیزیوتراپی زانو یک روش کم تهاجمی و موثر در تسکین درد زانو است. در جلسات فیزیوتراپی از روشهای مختلفی مثل اولتراسوند تراپی، لیزرتراپی، مگنت تراپی، الکتروتراپی و حرکات اصلاحی زانو با هدف بازیابی توان حرکتی زانو، افزایش انعطاف پذیری، تقویت زانو و افزایش خونرسانی و اکسیژن رسانی به بافتها استفاده میشود. اما اگر غضروف، رباط و تاندونهای زانو دچار آسیب دیدگی جدی باشد فیزیوتراپی زانو به تنهایی موثر نیست. با این حال کمتر از ۱۰ درصد انواع زانو درد نیاز به عمل جراحی دارد.