به گزارش مجله خبری نگار،جزیره کوچک و دژ مانند هاشیما که به نام جزیره گونکانجیما یا جزیره کشتی جنگی نیز شناخته میشود در نزدیکی سواحل ناکازاکی، ژاپن قرار دارد. این جزیره توسط یک دیوار دریایی احاطه شده و با ساختمانهای فشرده در هم پوشیده شده است. نزدیک به ۵۰ سال است که جزیره هاشیما به یک شهر ارواح تبدیل شده و خالی از سکنه است.
در اوایل دهه ۱۹۰۰، هاشیما توسط شرکت میتسوبیشی توسعه یافت که به درستی معتقد بود این جزیره روی ذخایر غنی زغال سنگ زیردریایی قرار دارد. تقریبا برای یک قرن بعد، معدن عمیقتر و طولانیتر شد و در زیر بستر دریا امتداد یافت تا زغال سنگی که به توسعه صنعتی ژاپن کمک میکرد، استخراج شود.
حتی قابل توجهتر از معدن، شهری بود که اطراف آن رشد کرده بود. برای اسکان معدنچیان، مجمتعهای آپارتمانی ۱۰ طبقه روی جزیره ساخته شده بودند. مسیرهایی پیچ در پیچ این ساختمانها را به هم متصل میکرد. مدارس، رستوران ها، و سالنهای بازی نیز در جزیره هاشیما ساخته شده بودند.
جزیره هاشیما به نام “میدوری ناشی شیما” (Midori nashi Shima) شناخته میشد که به معنای جزیرهای بدون سبزی است. در اواسط دهه ۱۹۵۰، تقریبا شش هزار نفر در گونکاجیما ساکن بودند. اما سرانجام ذخیره زغال سنگ به پایان رسید.
شرکت میتسوبیشی معدن را تعطیل کرد و این شهر جزیرهای به حال خود رها شد تا طبیعت آن را پس بگیرد. آپارتمانها شروع به فرو ریختن کردند و برای نخستین بار رشد گیاهان سبز در جزیره صورت گرفت.
از سال ۱۹۴۷ تا ۲۰۰۹، جزیره هاشیما به طور رسمی به روی همه بازدیدکنندگان بسته بود، اما پس از آن، امکان برگزاری تورهای سازمان یافته فراهم شد. این جزیره در ۵ ژوییه ۲۰۱۵ وارد فهرست میراث جهانی یونسکو شد.