به گزارش مجله خبری نگار به نقل از فیس، مقاومت آنتی بیوتیکی تهدیدی فزاینده برای سلامت جهانی است. در سال ۲۰۱۹، بیش از ۱.۲۷ میلیون مرگ و میر در سراسر جهان اتفاق افتاد و پیش بینی میشود که مقاومت آنتی بیوتیکی (که شامل مقاومت باکتریایی به آنتی بیوتیکها میشود) ممکن است تا سال ۲۰۵۰ سالانه منجر به مرگ ۱۰ میلیون نفر شود.
آنتی بیوتیکها برای درمان عفونتهای باکتریایی مانند عفونتهای مجاری ادراری و ذات الریه استفاده میشوند. اما استفاده نادرست و استفاده بیش از حد از آنها به پیدایش باکتریهایی کمک کرده که ژنهای آنها را قادر میسازد تا در برابر قدرت کشنده آنتیبیوتیکها مقاومت کنند. این منجر به عفونتهایی میشود که درمان آنها بسیار سختتر است.
مقاومت آنتی بیوتیکی عمدتاً از طریق غذا یا آب آلوده در انسانها گسترش یافته است. اما مطالعه اخیر نشان میدهد که این تنها راهی نیست که باکتریهای مقاوم میتوانند گسترش یابند. به گفته محققان چینی و بریتانیایی، آلودگی هوا نیز ممکن است باعث گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی شود.
این اولین مطالعهای است که به طور جامع ارتباط بین افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی و آلودگی هوا را در سطح جهان تخمین میزند.
دانشمندان در این بررسی، الگوهای گسترش مقاومت آنتیبیوتیکی از طریق هوا در طی نزدیک به ۲ دهه را تجزیه و تحلیل کرد. آنها ۱۲ مطالعه تحقیقاتی انجام شده در ۱۱۶ کشور از جمله بریتانیا، ایالات متحده، چین، هند و استرالیا را بررسی کردند. این مطالعات ظهور باکتریها یا ژنهای مقاوم به آنتی بیوتیک را در جو تخمین زدند.
این مطالعه به طور خاص خطرناکترین نوع آلودگی هوا (PM۲.۵) را بررسی کرد، قطر این ذرات ریز ۲.۵ میکرومتر است تقریباً ۳ درصد قطر یک رشته موی انسان. PM۲.۵ با چشم غیر مسلح دیده نمیشود و به راحتی قابل استنشاق است.
این مطالعه نشان داد که مقاومت آنتی بیوتیکی همراه با افزایش غلظت PM۲.۵ در هوا افزایش مییابد. هر ۱۰ درصد افزایش در غلظت PM۲.۵ با ۱.۱ درصد افزایش جهانی مقاومت آنتی بیوتیکی و ۴۳۶۵۴ مرگ ناشی از عفونتهای باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک مرتبط بود.
این مطالعه گزارش داد که بالاترین سطوح مقاومت آنتی بیوتیکی در شمال آفریقا و غرب آسیا مشاهده شده است. این مناطق همچنین شدیدترین آلودگی PM۲.۵ را داشتند. در مقابل، اروپا و آمریکای شمالی با کمترین سطح میانگین آلودگی PM۲.۵ سطوح پایین تری از مقاومت آنتی بیوتیکی داشتند.
این مطالعه همچنین گزارش داد که حتی تنها ۱ درصد افزایش در PM۲.۵ در تمام مناطق با افزایش مقاومت باکتری «کلبسیلا پنومونیه» به آنتی بیوتیکهای متعدد مرتبط است. این باکتری معمولاً در بیمارستانها پخش میشود و میتواند باعث ذات الریه، مننژیت و عفونتهای دستگاه ادراری شود.
اگرچه کلبسیلا از طریق هوا پخش نمیشود، اما این نشان میدهد که آلودگی هوا نیز ممکن است رشد و گسترش باکتریهای مقاوم در محیط را آسانتر کند.
این مطالعه نشان میدهد که بین آلودگی هوا و مقاومت آنتی بیوتیکی رابطه معناداری وجود دارد. اگرچه نویسندگان شواهدی از علت موجود بین این دو عامل را منتشر نکردند. این نشان میدهد که PM۲.۵ میتواند گسترش باکتریها و ژنهای مقاوم به آنتی بیوتیک را از طریق هوا تسهیل کند.
این اولین مطالعهای نیست که ارتباط بین آلودگی هوا و مقاومت آنتی بیوتیکی را نشان میدهد. همچنین نشان داده شده که آلودگی هوا یک عامل خطر برای سل ناشی از باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است. این باکتری به چندین آنتی بیوتیک مقاومت نشان داده است.
همچنین یک مطالعه در هنگ کنگ ارتباط بین قرار گرفتن در معرض PM۲.۵ در فضای باز و سل را نشان داد. این مطالعه نشان داد که افزایش غلظت PM۲.۵ در طول زمستان با افزایش ۳ درصدی تعداد موارد سل در بهار و تابستان بعد همراه بود.
با این حال، هنوز مشخص نیست که چه مکانیسمهای زمینهای ممکن است به گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی در آلودگی هوا دامن بزند. بررسی این موضوع برای مطالعات آتی مهم خواهد بود.
ما از این مطالعه و سایر مطالعات متوجه شدیم که PM۲.۵ میتواند حاوی باکتریها یا ژنهای مقاوم به آنتیبیوتیک باشد که میتوانند هنگام تنفس از طریق سیستم تنفسی وارد بدن انسان شوند.
ما همچنین از مطالعات قبلی میدانیم که باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک و ژنهای آنها میتوانند از طریق هوا و قطرات تنفسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. عطسه، سرفه و حتی صحبت کردن همگی میتوانند قطرات تنفسی را منتشر کنند. همچنین ممکن است فردی که باکتریهای مقاوم به آنتی بیوتیک ناشی از آلودگی هوا را استنشاق کرده است، هنگام سرفه یا عطسه آن را به فرد دیگری منتقل کند.
تغییرات محیطی ناشی از آلودگی هوا (مانند افزایش دما و رطوبت) نیز ممکن است رشد باکتریهای مقاوم را آسانتر کند.
همچنین مهم است که محققان نقش عوامل دیگری (به غیر از PM۲.۵) که در مقاومت آنتی بیوتیکی نقش دارند را بررسی کنند. به عنوان مثال، قرار گرفتن در معرض آلاینده ها، غذاهایی که میخوریم، استفاده از آنتی بیوتیکها برای حیوانات و بلایای طبیعی.
آلودگی هوا همچنین با طیف وسیعی از بیماریهای دیگر از جمله بیماریهای قلبی عروقی، آسم، عملکرد ضعیفتر ریه و خطر بیشتر افسردگی مرتبط است. با توجه به مضرات فراوانی که آلودگی هوا برای سلامتی ما دارد، این مطالعه لزوم واکنش سریع برای بهبود فوری کیفیت هوا و کاهش آلودگی در سطح جهان تقویت میکند.
این درحالی است که پیش از این دانشمندان دانشمندان فرانسه و کانادا اعلام کردند که ابرهای تیره حمل کننده باکتریهای مقاوم به دارو هستند و این باکتریها معمولاً روی سطح پوشش گیاهی مانند برگها یا در خاک زندگی میکنند. آنها دریافتند که باکتریها توسط باد به جو منتقل شده و میتوانند مسافتهای طولانی در سراسر جهان و ارتفاعات بالا روی ابرها طی کنند.
کاهش جمعیت باکتری در بدن راهی برای کاهش خطر ابتلا به عفونتهای جدی است، اما انجام این کار با استفاده از آنتی بیوتیکها ایده آل نیست، زیرا میتواند مقاومت دارویی را تقویت کند و همچنین باکتریهای خوب روده را از بین ببرد.
مقامات بهداشتی بارها هشدار دادهاند که سازگاری باکتریها درمان برخی عفونتهای باکتریایی را دشوارتر و در برخی موارد غیرممکن میکند، زیرا استفاده از آنتیبیوتیکها در مراقبتهای بهداشتی و کشاورزی همچنان در حال افزایش است.