ضرورت مراقبت بیشتر از زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک

به گزارش مجله خبری نگار، یائسگی یک دوره گذار مهم زندگی در زنان است که یک سری تغییرات هورمونی و با اثر دومینو، تغییرات متابولیک، فیزیکی و روانی را با خود به همراه دارد. در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، یائسگی آن‌ها را در معرض خطر ناشناخته دیگری برای سلامتی قرار می‌دهد و آن هم ابتلا به سرطان تخمدان است.

این پیامد غیرمنتظره به تازگی در پایان یک مطالعه بزرگ، منتشرشده در مجله بین المللی سرطان، اعلان عمومی شده است. نتیجه این پژوهش که در سی و نهمین نشست سالانه انجمن اروپایی تولید مثل انسانی و جنین شناسی ارائه شد، باید پیامد‌های مهمی بر حمایت از زنان مبتلا به PCOS داشته باشد. یک سری دلایل قوی و محکم وجود دارد که افزایش دو برابری خطر ابتلا به سرطان تخمدان را در زنان مبتلا به PCOS در دوران یائسگی نشان می‌دهند.

اگر بخواهیم با جزئیات بگوییم، زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) نسبت به کسانی که به این اختلال شایع هورمونی مبتلا نیستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان تخمدان قرار ندارند. اما در مقابل، پس از یائسگی، افراد مبتلا به PCOS دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان تخمدان هستند.

سندروم تخمدان پلی کیستیک یکی از اصلی‌ترین دلایل ناباروری
یک موسسه تحقیقاتی فرانسوی که مسئولیت برگزاری این مطالعه را بر عهده داشته، در بخشی از گزارش خود یادآور می‌شود که سندروم تخمدان پلی کیستیک یک بیماری هورمونی است و در بسیاری از کشور‌های جهان از هر ۱۰ زن، یک نفر را مبتلا می‌سازد. این بیماری با «عدم تعادل هورمونی منشا تخمدانی و/یا مرکزی (در مغز)» مرتبط است.

این اختلال باعث تولید بیش از حد آندروژن‌ها، به ویژه تستوسترون می‌شود. در حالی که این هورمون‌های مردانه معمولاً در مقادیر کمی در بدن زنان تولید می‌شوند، در صورت وجود PCOS، «افزایش سطح تستوسترون در خون زنان مبتلا» مشاهده می‌شود. از سوی دیگر، باید به این نکته اشاره کرد که سندروم تخمدان پلی کیستیک، یکی از اصلی‌ترین دلایل ناباروری است.

از سوی دیگر مرکز تحقیقات سرطان دانمارک و بیمارستان در مطالعه خود، بر روی سرطان تخمدان اپیتلیال تمرکز کردند. این بیماری در سطح تخمدان ایجاد می‌شود و ۹۰ درصد تومور‌های تخمدان را تشکیل می‌دهد. به گزارش سیناپرس، محققان داده‌های ۱.۷ میلیون زن متولدشده در دانمارک بین ۱ ژانویه ۱۹۴۰ تا ۳۱ دسامبر ۱۹۹۳ را بررسی کردند.

تیم دانمارکی تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک و سرطان را از طریق ثبت ملی و مهاجرت بررسی کردند. آن‌ها داده‌های زنانی را که به ۵۱ سالگی رسیده بودند، که به عنوان میانگین سن یائسگی در دانمارک تعریف می‌شود، بررسی کردند.

در طول دوره مطالعه ۲۶ ساله، ۶۴۹۰ زن مبتلا به سرطان تخمدان اپیتلیال و ۲۹۹۰ زن با تومور مرزی تخمدان (تومور نادری که در سلول‌های اپیتلیال تخمدان قرار دارد) تشخیص داده شد.

ضرورت مراقبت بیشتر از زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک
افزایش خطر سرطان تخمدان و تومور‌های مرزی تخمدان در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در مقایسه با زنانی که مبتلا به آن نبودند، از نظر آماری معنی‌دار نبود. اما خطر ابتلا به سرطان تخمدان در زنان یائسه دو برابر بیشتر از زنانی بود که مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک نشده بودند.

محققان این پژوهش نمی‌توانند این پدیده را توضیح دهند، زیرا سندروم تخمدان پلی کیستیک همچنان یک بیماری پیچیده است و اطلاعات زیادی درباره آن وجود ندارد. در میان مسیر‌های ذکرشده، ممکن است قرار گرفتن طولانی مدت در معرض عوامل بالقوه سرطان‌زا باشد، مانند تولید بیش از حد هورمون‌های جنسی مردانه.

محققان با توجه به اهمیت نتیجه پژوهششان درخواست کردند که کار آن‌ها منجر به افزایش آگاهی در مورد مدیریت بهتر سلامت زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شود. در حال حاضر درمانی قطعی برای این بیماری وجود ندارد.