به گزارش مجله خبری نگار/الوقت: «جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا به تازگی از ارائه ۳۴۵ میلیون دلار کمک نظامی به تایوان با استفاده از اختیارات خود برای برداشت از بودجه نظامی آمریکا خبر داده است. اگرچه این نشان دهنده تغییر در سیاست کلی ایالات متحده نیست، اما نشان دهنده یک تغییر عمده در رویه ایالات متحده برای تهیه تسلیحات تایوان است و دلالت بر یک رابطه نظامی نزدیکتر دارد. قبلاً تمام تسلیحات مورد درخواست تایوان از طریق فروش شرکتهای آمریکایی ارائه میشد، اما این بار این تسلیحات از طریق برداشت از ذخایر مالی ایالات متحده تامین شده است. احتمالا این تغییر به دلیل ادعای نگرانی دولت بایدن در مورد تهدید نظامی چین برای تایوان و کندی فروش منظم تسلیحات رخ داده و بایدن خواسته است تا تسلیحات زودتر بدست تایوانیها برسد. این اقدام تا حدودی با ارائه کمک تسلیحاتی به اوکراین مشابه است.
براساس گزارش مرکز مطالعات استراتژیک آمریکا، جزئیات کمک تسلیحاتی جدید آمریکا به تایوان اندک است، اما گفته شده که تجهیزات نظامی شامل «سیستمهای دفاع هوایی قابل حمل انسان یا MANPADS، سیستمهای اطلاعاتی و نظارتی، سلاحهای گرم و موشکهاست» این بسته میتواند شامل ارائه فعالیتهای خدماتی مانند آموزش نظامی به نیروها نیز باشد.
فقدان جزئیات کمک تسلیحاتی آمریکا به تایوان غیرعادی است، چون برخلاف تایوان، اعلامیههای کمک آمریکا به اوکراین با وجود آن که اوکراین در وضعیت جنگی به سر میبرد و نیاز به امنیت اطلاعاتی دارد، اما در بیشتر موارد انواع و گاه مقدار تجهیزات نظامی ارسالی غرب به اوکراین مشخص میشود، اما تا کنون درباره تایوان مشخص نشده که به طور دقیق بستههای تسلیحاتی شامل چه کمکهایی خواهد بود. به احتمال زیاد جزئیات کمک نظامی به تایوان از سوی آمریکا پنهان مانده است، زیرا این کمکها یک موضوع بسیار حساس برای چین است و واشنگتن تمایل دارد که در این مورد اطلاعات زیادی درز نشود تا حساسیت و واکنش چین کمتر باشد. با این حال از آنجایی که انتقال این کمکهای تسلیحاتی شامل حمل و نقل بسیاری از اشیاء فیزیکی خواهد بود، برخی جزئیات این کمکها احتمالاً، اگر نه به طور رسمی، پس از آن حمل و نقل از بنادر اوکراین از طریق رسانهها و مطبوعات و مشاهدات محلی مشخص خواهد شد.
به نظر نمیرسد که سیاستهای آمریکا در برابر تایوان تغییر کرده باشد، اما شیوه کمک نظامی آمریکا به تایوان این بار متقاوت از قبل است. قانون روابط آمریکا با تایوان (TRA) در سال ۱۹۷۹ تعیین شد و سیاست ایالات متحده را در مورد ارائه تسلیحات به تایوان تعیین میکند. براساس این قانون، ایالات متحده باید کمکهای دفاعی و خدمات نظامی را به مقدار لازم در اختیار تایوان قرار دهد تا تایوان را قادر سازد برای دفاع در برابر چین ظرفیت لازم را داشته باشد. TRA مشخص نمیکند که ایالات متحده چگونه باید اقلام و خدمات نظامی و دفاعی را در اختیار تایوان قرار دهد، و به روسای جمهور آمریکا این اجازه را میدهد تا در مورد نحوه انجام این کار خودشان تصمیم گیری کنند. پیش از این، آمریکا تسلیحات و خدمات را از طریق فروش به تایوان ارائه میکرد، اما این یک روش، یک انتخاب بود، نه یک الزام قانونی یا معاهده. اگرچه سیاست کلی ایالات متحده در قبال تایوان یکسان است، اما تغییر روش دولت بایدن در نحوه ارائه کمکهای نظامی به تایوان از سه جهت قابل توجه است:
ابتدا، قانون مجوز دفاع ملی ۲۰۲۳ (NDAA) به رئیس جمهور آمریکا این اختیار را برای برداشت مالی از سهام وزارت دفاع، خدمات دفاعی وزارت دفاع و آموزش و آموزش نظامی میدهد. قابل ذکر است، NDAA همچنین سالانه ۲ میلیارد دلار وام به مدت پنج سال و ۱۰۰ میلیون دلار برای ذخیره تجهیزات در تایوان ارائه میدهد. دوم، از آنجایی که تجهیزات از انبارهای موجود در آمریکا میآیند، باید به سرعت به تایوان برسد. لزومی ندارد که فرآیند فروش نظامی خارجی را طی کند و کنگره نیز نیازی به تایید آن ندارد. کنگره قبلاً به رئیس جمهور اختیار انتقال تجهیزات نظامی به تایوان را داده است. در نهایت، این انتقال نشان دهنده افزایش حمایت ایالات متحده از تایوان است که تواناییهای دفاع خود را گسترش دهد. بنابراین، این بسته کمک نظامی را میتوان مستقیمترین مداخله آمریکا در تایوان از طریق ارسال مستقیم سلاح بدون قرارداد فروش ارزیابی کرد.
به نظر میرسد سیستمهای گزارش شده در بسته کمک نظامی آمریکا به تایوان شامل «سیستمهای دفاع هوایی قابل حمل انسان، قابلیتهای اطلاعاتی و نظارتی، سلاحهای گرم و موشکها» همان سامانههایی هستند که به اوکراین ارائه شدهاند.
جنگ در اوکراین عمدتاً یک جنگ زمینی بوده است و در نتیجه بیشتر تجهیزات ارسالی به سمت نبرد زمینی بوده است. اما تجهیزات ارسال شده برای اوکراین شامل تجهیزات جنگ هوایی (بالگردهای Mi-۱۷، مهمات هوا به زمین مانند موشکهای ضد تشعشع پرسرعت، یا راکتهای HARM و زونی) و جنگ دریایی (موشکهای هارپون، قایقهای کوچک، شناورهای دفاع ساحلی بدون سرنشین) بوده است؛ لذا تایوان بیشتر تسلیحات هوایی و دریایی از آمریکا در اختیار خواهد داشت.
با این حال، حجم زیاد کمکهای نظامی آمریکا به تایوان، برخی گروههای آمریکایی در هر دو حزب را نسبت به هزینه و خطر کشاندن ایالات متحده به جنگی دیگر نگران کرده است. اما به نظر میرسد اکنون آمریکا پس از آن که اوکراین را وارد یک جنگ تمام عیار فرسایشی کرد، خوابهای پریشانی برای تایوانیها دارد و چه بسا حجم زیاد کمکهای نظامی آمریکا به تایوان، چین را نیز حساستر از گذشته در برابر تحولات تایوان سازد. برخی نیز گفتهاند که شاید این نگرانیها پیش زمینه یک درگیری و تنش جدید در شرق آسیا شود.