کد مطلب: ۴۷۸۷۷۳

این تحقیقات ثابت کرد که واقعا مجرد‌ها خوشحال‌تر و راضی‌تر هستند

در کل، رضایت از زندگی در مقایسه با رضایت از مجردی، پیش‌بینی‌کننده قوی‌تری بود. به ویژه، در مطالعه اول رضایت از زندگی سه‌برابر بیش‌تر توانسته بود رضایت از مجردی را پیش‌بینی کند.

به گزارش مجله خبری نگار،مجردها، آدم‌های خوشحالی هستند؟ آیا سطح خوشحالی آن‌ها با گذر زمان تغییر می‌کند؟ اگر خوشحالند، منبع این خوشحالی چیست؟ آیا خوشحالی آن‌ها ناشی از رضایت از مجردی است یا در کل افراد خوشحالی در زندگی هستند؟

این‌ها پرسش‌هایی بودند که پژوهشی که در سال ۲۰۲۲ در نشریه شخصیت و روان‌شناسی اجتماعی منتشر شد، به آن‌ها پاسخ داد.

بررسی مجردی و رضایت از زندگی

مشارکت‌کنندگان در این پژوهش طولی ۳۴۳۹ آلمانی بودند که در زمان شروع پژوهش بین ۱۴ تا ۳۹ سال سن داشتند و هر سال به مدت ۱۰ سال داده‌های آن‌ها جمع‌آوری شد. گروه بزرگی از مجرد‌ها هرگز ازدواج نکرده بودند، ۵ درصد جدا زندگی می‌کردند یا طلاق گرفته بودند و ۰.۲ درصد نیز همسران خود را از دست داده بودند.

این نمونه‌ها همچنین شامل افرادی می‌شد که در ابتدای پژوهش مجرد نبودند، اما بعداً مجرد شدند. در این پژوهش دو معیار در نظر گرفته شد:

رضایت از مجردی: «به عنوان مجرد چقدر از زندگی‌تان رضایت دارید؟»
رضایت از زندگی: «رویهم رفته، چقدر از زندگی در این لحظه رضایت دارید؟»

ارتباط بین رضایت از مجردی و رضایت از زندگی

نتایج «همبستگی مثبت دوسویه و باتأخیر بین رضایت از مجردی و رضایت از زندگی» را نشان داد.

به طور خاص این تحقیقات نشان داد:

رضایت بالاتر از مجردی، رضایت از زندگی را در یکسال بعد پیش‌بینی می‌کرد.

رضایت بالاتر از زندگی، رضایت از مجردی را در یکسال بعد پیش‌بینی می‌کرد.

در کل، رضایت از زندگی در مقایسه با رضایت از مجردی، پیش‌بینی‌کننده قوی‌تری بود. به ویژه، در مطالعه اول رضایت از زندگی سه‌برابر بیش‌تر توانسته بود رضایت از مجردی را پیش‌بینی کند.

به عبارت دیگر، در اغلب موارد، خوشحالی کلی «با زندگی شاد مجردی همبستگی داشت»، در حالیکه فقط در بعضی موارد، شادی ناشی از مجردی با «شادی کلی در زندگی همبستگی داشت.»

یافته مهم دیگر این بود که رضایت از زندگی در همه مجرد‌ها برابر نبود. به طور خاص این افراد از مجردی‌شان رضایت کم‌تری داشتند «مردان، افراد تحصیل‌کرده‌تر، کسانی که سلامتی ضعیفی داشتند و افرادی که در کل رضایت کم‌تری از زندگی داشتند.»

با اینکه مجرد‌ها به طور کلی هم از مجردی و هم از زندگی در حالت کلی رضایت داشتند، تحلیل داده‌ها نشان داد که هر دو نوع رضایت در طی زمان کاهش یافته بود. علتش چه بود؟

اول به کاهش رضایت از زندگی بپردازیم. از قضا مجرد‌هایی که از زندگی‌شان رضایت بیش‌تری داشتند، بیش‌تر از مجرد‌هایی که در کل رضایت کم‌تری از زندگی داشتند، تمایل داشتند رابطه تشکیل دهند. بنابراین، درحالیکه شادترین آدم‌ها از نمونه‌گیری حذف شده بودند، می‌توان گفت که رضایت از زندگی در کل از ابتدا در نمونه‌های انتخابی پایین بود.

کاهش رضایت از مجردی در طی زمان توضیح ساده‌ای ندارد. اما ضروری است تأکید شود که رضایت از روابط عاشقانه و خوشحالی دوران متأهلی نیز اغلب با گذر زمان کاهش پیدا می‌کند.

منبع رضایت مجرد‌ها از زندگی چیست؟

همان‌طور که اشاره شد، داده‌ها نشان می‌دهند که برخلاف باور رایج، مجرد‌ها نیز خوشحالند و از زندگی‌شان رضایت دارند. اما آیا واقعاً مجرد‌ها دلیلی برای خوشحال نبودن ندارند؟ آیا مجردی با بیماری‌های جسمی مثل احساس درد یا زوال نیروی ذهنی مرتبط نیست؟

تحقیقات نشان می‌دهند با اینکه همه ما نیاز داریم احساس تعلق کنیم، روابط عاشقانه تنها راه برای برطرف کردن احساس تعلق نیستند. مثلاً مجرد‌ها بیش‌تر از متأهل‌ها امکان دارد که از سوی دوستان، همسایگان، والدین و خواهر و برادرهای‌شان حمایت شوند.

در تحقیق فعلی مشخص شد در مورد افرادی که «مدام به رابطه وارد و از آن خارج می‌شدند»، «روابط با دوستان و خانواده بود که می‌توانست رضایت کلی آن‌ها از زندگی را تعیین کند، نه مجردی.» و در مورد کسانی که اغلب مجرد بودند، «روابط‌شان دقیقاً به اندازه رضایت از مجردی‌شان می‌توانست رضایت کلی از زندگی را پیش‌بینی کند.»

نتیجه‌گیری

این یافته‌ها مفروضات رایج درباره مجرد‌هایی که رابطه‌ای ندارند را به چالش می‌کشد. این مطالعه، نشان داد:

«مجرد‌ها به‌طور میانگین، هم از زندگی مجردی و هم از زندگی‌شان به طور کلی رضایت دارند؛ بنابراین مجرد‌های خوشحال واقعیت دارند و تعدادشان هم کم نیست.»

این مطالعه هم‌چنین نشان داد که سطح رضایت از مجردی به عوامل متنوعی بستگی دارد. بر اساس این مطالعه این گروه‌ها رضایت بیش‌تری از مجردی داشتند: «زنان، جوان‌ترها، افراد کم‌تر تحصیل‌کرده و کسانی که از سلامتی بهتری برخوردارند.»

مهم است تأکید کنیم که مجرد‌ها به‌هیچ‌وجه گروه همگنی نیستند. مثلاً برخی هرگز رابطه عاشقانه نداشته‌اند؛ بقیه قبلاً یکی دو مورد رابطه عاشقانه را تجربه کرده، اما هرگز ازدواج نکرده‌اند.

علاوه‌برآن، بین انتخاب مجرد بودن و ناموفق بودن در پیدا کردن شریک مناسب یا تجرد ناشی از طلاق یا از دست دادن همسر تفاوت وجود دارد.

خلاصه‌اش کنیم؛ اینکه بدانیم فردی مجرد است، همه چیز را درباره او (مثلاً اینکه از زندگی رضایت دارد یا نه) یا اینکه چطور حس تعلق‌اش را ارضا می‌کند، به ما نمی‌گوید.

مطالعات بعدی باید علل متفاوت تجرد را بررسی کنند تا بتوان فهمید چرا برخی مجرد‌ها رضایت بالاتری از زندگی و تجرد را گزارش می‌دهند، اما بقیه این طور نیستند.

منبع: راهنماتو

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر