به گزارش مجله خبری نگار، برج آرامگاهی لاجیم که با شماره ۱۸۵ ثبت ملی شده است در سال ۴۱۳ هجری قمری بنا شد و محل دفن شاه شهریار بن عباس در دوره آلزیار در مازندران و باوندیان در منطقه است.
این برج دارای کتیبه کوفی و پهلوی است و مصالح به کار رفته در آن هم ساروج، آجر، کچ و چوب است و ارتفاع آن ۱۸ متر است.
پس از انتخاب شورا و دهیار روستای لاجیم به عنوان برتر شهرستانی بهانه حضور در روستا و اطلاع از مشکلات روستا بود.
دهیار روستای لاجیم به توانمندیها و مشکلات روستا اشاره کرد و برج لاجیم را از مهمترین داشتههای میراثی وگردشگری روستا ذکر کرد، ولی مشکلات مرتبط با حریم این برج تاریخی برای روستا همراه با دردسرهای مختلفی است.
*افزایش حریم برج لاجیم از ۵۴ متر به ۵ و نیم هکتار
علی احمدی با اشاره به اینکه میراث فرهنگی اواسط دهه ۸۰ حریم درجه یک و ۲ برای برج لاجیم تعریف کرد که حریم درجه یک شامل پنج و نیم هکتار از روستای لاحیم را شامل میشود، گفت: وقتی در اواسط دهه ۹۰ تقاضای افزایش بافت توسط دهیار و شورای روستا داده شد متوجه شدیم که بخشی از روستا در حریم درجه یک قرار دارد و امکان هیچ ساخت و سازی وجود ندارد.
وی افزود: بخشهایی از زمینهای آبا و اجدادی ما که سالها از برج لاجیم محافظت کردند و این محافظت در مقطعی بود که نه موسسه دولتی و نه میراث فرهنگی برای حفاظت آن وجود داشتند.
یکی از پیگیریکنندگان حل مشکل حریم برج لاجیم برای زمینهای اطراف، خاطرنشان کرد: از سال ۱۳۹۷ پیگیر ریشه مشکل شدیم که مشخص شد سازمان میراث فرهنگی که در حال حاضر تبدیل به وزارتخانه شد در سال ۱۳۸۵ که روستا فاقد شورا بود و هیچ هماندیشی با اهالی انجام نشد، شاهد تعیین حریم بودیم و شکوائیه تهیه شد و به میراث فرهنگی، نمایندگان مجلس، مدیران مرتبط و در سفر رئیس جمهور به مازندران تقدیم کردیم، ولی هنوز به نتیجه نرسیدیم.
احمدی با بیان اینکه ۵۰ خانوار درگیر تعریف جدید حریم برج لاجیم هستند، اظهار کرد: حریم جدید برج لاجیم مساحت یکهفتم روستا را شامل میشود و قبل از تعیین حریم، بخشی از این زمینها در داخل بافت روستا بود.
احمدی، افزود: ابتدا مطرح کردند که ساخت و سازها مشکل منظری ایجاد میکند، ولی بیشتر زمینهای ما در پایین دست برج هستند و ساخت ۵ تا ۷ طبقه به کف برج میرسد و موضوع دومی که میراث فرهنگی بیان کردند آن است که ضرورت کاوش وجود دارد.
وی با اشاره به اینکه کنار برج به عنوان مزار روستای ما است تا سه و نیم متر پایینتر را حفر میکردیم و هیچ آثاری ندیدیم، ولی میراث فرهنگی به موضوع ضرورت کاوش اشاره میکند.
وی اظهار کرد: میراث فرهنگی معتقد است که گمانه بزنیم و اگر آسیب منظری ایجاد نکرد تفاهمنامه نوشته شود و هزینه گمانهزنی را ما پرداخت کنیم و ۵ سال در میراث فرهنگی اذیت شدیم و ابتدا موضوع آسیبمنظری را مطرح کردند و سپس موضوع کاوش و همچنین پرداخت هزینه کاوش را مطرح کردند و البته دیدارهای ما با مدیر کل جدید میراث فرهنگی مثبت بود، ولی مشکل ما همچنان وجود دارد.
*تغییر نگاه به برج لاجیم
حسین اردشیری یکی از اهالی لاجیم، گفت: بیان نظرات مختلف و بررسی موضوع و فعالیت توسط میراث فرهنگی و موضوع کاوش و پرداخت هزینه بیانگر تصمیم غیرکارشناسی حریم برج لاجیم است.
وی با بیان اینکه مردم زمین دیگری ندارند و اگر موردی وجود دارد میراث فرهنگی زمین را بخرد یا معادل زمین را به مردم بدهد، افزود: نیاکان ما از این برج، هزار سال محافظت کردیم، ولی امروز نگاه ما به برج در حال تغییر است و ما علاقمند به نگاه نامناسب مردم و معضلی به نام برج نیستیم و متاسفانه سازمان با اقدامات خود در حال الغای آن است.
وی با اشاره به اینکه حریم برج را در ابتدا معادل سه برابر ارتفاع برج اعلام کردند و برج ۱۸ متر است و سه برابر آن ۵۴ متر است که با کاجکاری مشخص است و اهالی زمین دادند، ولی متاسفانه روی حرفشان نبودند و دیدگاه اهالی نسبت به برج در حال تغییر است.