به گزارش مجله خبری نگار، بعد از باخت لحظات پایانی پرسپولیس به سپاهان در هفته بیست وسوم لیگ برتر و با توجه به تعداد بازی کمی که باقی مانده بود و فاصله ۴ امتیازی دو تیم، هیچ کس فکرش را نمیکرد در هفته آخر این پرسپولیس باشد که در روند خوب سپاهان، بتواند قهرمانی را تجربه کند. اما این اتفاق با لغزشهای سپاهان مقابل تراکتور و ملوان و فرصت طلبی سرخها رقم خورد تا یک درس بزرگ داشته باشد.
این که تا لحظه پایانی باید جنگید و منتظر فرصت خوب بود. مشکلات فوتبال کشورمان یکی دوتا نیست، هرتیمی میتواند برای نتیجه نگرفتن بهانههای زیادی داشته باشد؛ از مشکلات داوری تا دردسرهای مدیریتی، ضعفهایی که در برنامه ریزی لیگ وجود دارد و خیلی چیزهای دیگر که با بحث درباره هرکدام شان به عنوان مربی، مدیر یا بازیکن میتوان توجه برخی از هواداران پرشوری را که اهل بحث و کری با تیمهای دیگر هستند، جلب کرد و ژست مسئولیت پذیری، حق طلبی و دفاع از تیم خودی را گرفت، اما این رفتارها یک سری نتایج دارد، شاید در فضای مجازی محبوبیت بیاورد، شاید برخی از هواداران را راضی کند، اما باعث نتیجه گرفتن در زمین نمیشود، چون کسی که تمرکزی روی هدف اصلی اش ندارد، از انرژی که باید صرف رسیدن به نتیجه کند، برای پاسخ گویی به این و آن استفاده میکند.
پرسپولیس هم مثل بقیه تیمها از اشتباهات داوری سود و زیان دید. اما از یک جایی به بعد تصمیم گرفت کاری به این چیزها نداشته باشد؛ حتی پاسخ مدیران، مربیان و بازیکنان حریف را ندهد. دو ماه تمرکز کامل باعث شد تیمی که شانس به مراتب کمتری داشت بتواند جام را بالای سر ببرد.
در زمینههای دیگر زندگی هم این ماجرا صدق میکند. برای نتیجه نگرفتن در کنکور میتوان هزاران بهانه ردیف کرد؛ از این که بچههایی که در غیرانتفاعی درس میخوانند آموزش بهتری میبینند، تا این که اساس کنکور به خوبی روند تحصیلی یک نفر را نشان نمیدهد. برای مشکلات شغلی، پیشرفت نکردن، زندگی زناشویی و هر چیزی فهرستی از موانع را میتوان ردیف کرد؛ موانعی که واقعاً هستند، اما آدمهای توانمند در زندگی برای موانع هم برنامه دارند و با درنظر گرفتن آنها پیش میروند.
بهانه جویی حس خوبی دارد، چون مسئولیت را از دوش خود فرد برمی دارد و روی دوش بقیه میگذارد. اما مشکلش این جاست که نتیجه خوب عاید کسی نمیشود که بهانهها را ردیف کرده. شاید آدم بهانه جو در زندگی شغلی، تحصیلی و خانوادگی، خودش را مقصر نداند، اما برنده نیست.
منبع: خراسان