به گزارش مجله خبری نگار،پزشک شما ممکن است آزمایش بیلی روبین را برای بررسی عملکرد کبد تجویز کند. آزمایشهای بررسی عملکرد کبدی ممکن است شامل تستهای عملکرد کبد و تستهای پروتئین کل باشد. در صورت داشتن علائم خاصی پزشک ممکن است آزمایش بیلی روبین را نیز تجویز کند.
معمولا سطح بیلی روبین بین ۰.۳ تا ۱.۲ میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) است.
در ادامه قصد داریم درباره کاهش بیلی روبین خون و علل، علائم و روشهای درمان آن صحبت کنیم.
اگر به نتایج آزمایش خود نگاه میکنید احتمالا متوجه چند نوع بیلی روبین خواهید شد از جمله:
بیلی روبین غیرمستقیم: این نوع بیلی روبین زمانی ایجاد میشود که هموگلوبین گلبولهای قرمز شکسته شده به پروتئینی در خون به نام آلبومین متصل میشود و به کبد منتقل میشود
بیلی روبین مستقیم: این نوع بیلی روبین زمانی ایجاد میشود که بیلی روبین قبل از دفع به گلوکورونیک اسید در کبد متصل میشود (با آن ترکیب میشود). این نوع بیلی روبین همان چیزی است که ادرار شما را زرد میکند
بیلی روبین کل: این نوع بیلی روبین به تمام بیلی روبین موجود در جریان خون شما اشاره دارد
اگر هر یک از این موارد خارج از محدوده معمول باشد ممکن است پزشک شما بگوید که سطح بیلی روبین شما پایین است.
سطوح پایین بیلی روبین معمولا هیچ علامتی ایجاد نمیکند و معمولا دلیلی برای نگرانی نیست. بیشتر مردم حتی نمیدانند که سطح بیلی روبین پایینی دارند تا زمانی که پزشک آزمایش خون برای آنها تجویز کند.
اگر سطح بیلی روبین پایینی دارید و متوجه علائم غیرعادی شدید به پزشک مراجعه کنید. ممکن است یک بیماری داشته باشید که نیاز به درمان دارد.
هیچ بیماری خاصی وجود ندارد که باعث کاهش سطح بیلی روبین شود. اما مصرف برخی مواد میتواند به طور موقت بیلی روبین را کاهش دهد که عبارتند از.
*کافئین
*داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) به نام سالیسیلاتها مانند آسپرین
*باربیتورات
مصرف هر یک از اینها چند ساعت قبل از آزمایش خون میتواند باعث شود سطح بیلی روبین خون شما در نتایج آزمایش پایین به نظر برسد.
برای جلوگیری از این امر حداقل هشت ساعت قبل از آزمایش خون، هیچ یک از این مواد را مصرف نکنید. پزشک شما همچنین ممکن است دستور العملهای بیشتری را در مورد موارد دیگر به شما بدهد تا قبل از انجام آزمایش به نتایج دقیقی دست پیدا کنید.
هیچ ارتباط واضحی بین سطوح پایین بیلی روبین و بیماری وجود ندارد. با این حال برخی تحقیقات نشان میدهد که بیلی روبین به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل میکند. آنتی اکسیدانها از بافتهای سراسر بدن در برابر آسیب موادی که میتوانند باعث تجزیه سلولها شوند، محافظت میکنند.
برخی معتقدند که به دلیل خواص آنتی اکسیدانی بیلی روبین، نداشتن مقدار کافی از آن میتواند برخی از قسمتهای بدن را در معرض آسیب قرار دهد؛
یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان میدهد که سطوح پایین بیلی روبین میتواند خطر ایجاد ضایعات عمیق ماده سفید در مغز را افزایش دهد حتی اگر هیچ مشکل دیگری نداشته باشید. این ضایعات با چندین بیماری از جمله زوال عقل و بیماری قلبی مرتبط هستند.
طبق یک مطالعه در سال ۲۰۰۹ سطوح پایین بیلی روبین ممکن است با آسیب عروق خونی مرتبط باشد.
این نوع آسیب میتواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد. این مطالعه خاطر نشان میکند که زنان کمتر به سکته مغزی مربوط به سطوح پایین بیلی روبین مبتلا میشوند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ نشان داد که سطوح پایین بیلی روبین ممکن است نشانگری برای رتینوپاتی دیابتی باشد – یک بیماری چشمی است که زمانی اتفاق میافتد که رگهای خونی نزدیک شبکیه در پشت چشم آسیب ببینند.
به خاطر داشته باشید که قبل از اینکه متخصصان بتوانند ارتباط مشخصی بین سطوح بیلی روبین و خطر ابتلا به این بیماریها در افراد پیدا کنند، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
در حالی که سطوح بالای بیلی روبین میتواند نشان دهنده چندین بیماری باشد، سطوح پایین بیلی روبین معمولا جای نگرانی نیست. در برخی موارد این میتواند یک عارضه جانبی دارویی باشد که مصرف میکنید یا قهوه بیش از حد قبل از آزمایش خون خود مصرف میکنید.
در حالی که سطوح پایین بیلی روبین ممکن است با بیماریهای خاصی مرتبط باشد، این ارتباط هنوز کاملا مشخص نیست.
اگر نتایج آزمایش شما نشان دهد که سطح بیلی روبین پایینی دارید، پزشک احتمالا فقط مراقب علائم دیگری است که دارید و بعد از مدتی آزمایش دیگری را انجام میدهد.
منبع:سومیتا