به گزارش مجله خبری نگار/ورزش.آنلاین: هر زمان که رسانهها استایل و تیپ بازیکنان دنیا را مرور میکنند غیرممکن است که نامی از تاریبو وست نیاورند. وست زمانی که راهی فوتبال ایران شد، آنقدری اضافه وزن داشت که یک بار هم برای پیکان بازی نکرد.
وست در ۲۶ مارس ۱۹۷۴ در پورت هارکورت نیجریه متولد شد. او در لاگوس یک محله فقیرنشین و خطرناک که بسیاری آن را با برانکس شهر نیویورک مقایسه میکنند. وست از دوران کودکیاش میگوید: در منطقه ما هر کسی برای خودش تشکیل باند داده بود. شما یا با آنها بودید یا مخالف که بهتر بود دوست آنها باشید تا دشمن؛ سرقت، دعوا و مواد مخدر یک اتفاق عادی برای آنها بود و ما به طور خودجوش مردم را در خیابان میکشتیم.
یک روز او و دوستش هنگامی که با یک کیسه پول از خانه برمیگشتند، با یکی از اعضای باند رقیبانش درگیر شد. این دو با یکدیگر درگیر میشوند و در این دعوا دوستش بر اثر خونریزی کشته میشود. تاریبو وست با پولها فرار کرد و تا یک ماه در خانه ماند و پس از آن محل سکونت خود را تغییر دادند.
او فوتبال خود را در آکادمیهای نیجریه آغاز کرد تا اینکه در سال ۱۹۸۹برای نخستین بار به اوبانتا یونایتد رفت و سپس به تیم دوران کودکیاش شارکز بازگشت و پس از عملکردی درخشان مورد توجه استعدادیابهای فوتبال فرانسه قرار گرفت و راهی اوسر فرانسه شد. او در اوسر با لوران بلان و صبری لاموچی قهرمان جام حذفی فرانسه شد و اوسر با حضور وست روزهای خوبی را پشت سر گذاشت و به همین دلیل در سال ۱۹۹۶ به عضویت تیم المپیک نیجریه درآمد و مدال طلای المپیک را به دست آورد. وست در تک تک دقایق مسابقات بازی کرد و عملکرد او با توجه به موهای رنگارنگش باعث میشد از تمامی بازیکنان حاضر در زمین متمایز شود.
قهرمانی در المپیک و راهیابی به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا ۱۹۹۶/۹۷ مورد توجه اینتر میلان قرار گرفت و با قراردادی چهار ساله همبازی دیگو سیمئونه و رونالدو نازاریو شد. وست در حالی که تبدیل به رهبر خط دفاعی اینتر شده بود، قهرمان جام یوفا شد و بعدها گفته شد که او با یک جادوگر در نیجریه ارتباط داشته و از او کمک میگرفته است. همه چیز به یکباره تغییر کرد؛ ستاره نیجریهای نیمکت نشین شد و در انتقالی جنجالی راهی میلان شد. او تنها چهار بازی برای میلان انجام داد و تنها یک گل به ثمر رساند.
پس از موفقیت در کالچو، وست تصمیم گرفت یک فصل را در دربی کانتی بگذارند و سپس راهی آلمان شد تا بری کایزرسلاترن شد. او به دلیل اختلافات از دربی کانتی نیز کنار گذاشته شد و دوباره به انگلیس بازگشت تا راهی منچسترسیتی شود، اما تنها پس از ده روز تمرین به دلیل عدم آمادگی جسمانی از این تیم کنار گذاشته شد. وست با پیشنهاد پارتیزان مواجه شد و راهی بلگراد شد. وست این بار در صربستان شروع به درخشش کرد، اما مصدومیت او باعث شد تا در اواسط فصل با توافقی دو جانبه بگراد را به مقصد دوحه ترک کند.
ستاره تیم ملی نیجریه قراردادی یک ساله را با باشگاه العربی امضا کرد، ولی بعد از یک ماه دوباره به انگلیس بازگشت و پس از پنج بازی قراردادش را فسخ کرد. به نظر میرسید قرار نیست او در هیچ تیمی قراردادش را به پایان برساند. او به کرواسی رفت تا با ریکا قرارداد امضا کند، اما در تستهای پزشکی این تیم رد شد و تنها یک گزینه بیشتر نداشت؛ ایران!
سال ۱۳۸۶ بود که در ایران تقریبا همه فوتبالیها از کیفیت نه چندان خوب بازیکنان خارجی که به لیگ برتر میآمدند گلایه داشتند. در آن مقطع، اما مسئولان باشگاه پیکان تهران تصمیم گرفتند یک بازیکن خارجی بزرگ را جذب کنند و تاریبو وست گزینهشان شد. اینکه مدافع سابق اینتر و میلان به ایران بیاید و در لیگ برتر بازی کند، جذابیتهای خاصی داشت و خیلی از فوتبالدوستان در انتظار رونمایی از وست بودند. این بازیکن بعد از امضای قرارداد در تمرینات پیش فصل پیکان هم حاضر شد و به نظر میرسد همه چیز خوب پیش میرود، اما ناگهان او بدون اینکه یک بازی هم برای پیکان به میدان برود، ایران را ترک کرد تا باعث تعجب همگان شود.
ابراهیم سنایی مدیرعامل سابق پیکان درباره اینکه چرا وست نتوانست برای پیکان بازی کند، بیان کرد: «در بازی با ابومسلم مشهد سرمربی ارمنستانی ما آقای ساموئل دارابینیان این بازیکن را روی نیمکت گذاشت. حدود ۲۵ دقیقه مانده به پایان مسابقه او از وست خواست که برای گرم کردن بلند شود، اما ناگهان تصمیمش برگشت و وست را به زمین نفرستاد. دفاع ما در آن بازی مجتبی سرآسیایی بود. سرآسیایی اصالتا مشهدی است و سرمربی اعتقاد داشت که اگر او را تعویض میکرد، در شهر خودش شرایط بد میشد. به همین خاطر وست به زمین نرفت و همین موضوع سبب اختلاف شد.»
سنایی درباره هزینههایی که تاریبو وست روی دست پیکان گذاشت، بیان کرد: «قرارداد ما با ایشان حدود ۸۰ تا ۹۰ هزار دلار بود. آن زمان دلار قیمتی ۸۰۰ تومانی داشت و ما هیچ هزینه گزافی برای عقد قرارداد با او پرداخت نکردیم. وقتی هم رفت، کل دستمزدش را بخشید و ما فقط حدود ۱۲ هزار دلار بابت اقامتش به هتل المپیک دادیم و ۱۵ هزار دلار هم مدیربرنامههایش گرفت تا قطع رابطه کند. وست در زمانی که به ایران آمد، ۳۵، ۳۶ساله بود و فکر میکنم رسانهها خیلی ماجرا را بزرگ کرده بودند. او واقعا بالای ۴۰ سال نداشت و این را آمادگی بدنیاش نشان میداد. شک نکنید اگر او میماند و در ترکیب ما کارش را ادامه میداد، شرایط فرق میکرد و همه متوجه آمادگیاش میشدند.»
پس از بازنشستگی وست گفت: روزی به میلان میروم و یک کشیش حرفهای میشوم. هیچ راهی وجود ندارد که بتوانم مربی باشم و این پایان فوتبال من است.
اما مدتی نگذشت تا در سال ۲۰۱۰ یک رسانه مدعی شد اوبافمی مارتینز، جی جی اوکوچا و تاریبو وست، حداقل هفت سال از آن چیزی که ادعا میکردند پیرتر بودند. در آوریل ۲۰۱۳، ژارکو زچویچ، دبیرکل سابق پارتیزان، گفت که وست ۱۲ سال از سن ادعایش بزرگتر است. البته تاریبو تمامی این مسائل را رد کرد و اکنون در کلیسایی در نیجریه مشغول به کار است.