ادعای رسانه پرتغالی: طارمی بهترین بازیکن لیگ پرتغال!

به گزارش مجله خبری نگار، پورتو در نخستین ساعات بامداد پنج شنبه، با درخشش مهدی طارمی توانست چهار بار دروازه آروکا را باز کرده و راهی مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی شود. بازیکن ایرانی اژد‌ها در این بازی ۲ پاس گل داد و همین مسئله بهانه‌ای شد تا یک رسانه پرتغالی به تمجید از او بپردازد.

وب سایت maisfutebol در یادداشتی به قلم سوفیا اولیویرا در تمجید از طارمی منتشر کرده که در زیر می‌خوانیم:

لیگ پرتغال یک مورد عجیب و غریب است. به لطف کیفیت منحصر به فرد آن، اشتهای شما را بسیار افزایش می‌دهد، مانند کیک پخته‌ای که مادرتان تصمیم دارد در جمعه شب درست کند. لیگ پرتغال رستورانی است که با صدای بلند به این می‌بالد که دقیقاً پشت سر پنج تا از بهترین لیگ‌های جهان قرار دارد و رستوران ششم به حساب می‌آید.

گاهی اوقات، لیگ پرتغال احساس می‌کند که در حقش ظلم شده است، هر چند که برخی شایعات پیرامون برخی از روسایش، در نهایت اعتبار آن را خدشه دار می‌کند. از منظر دیگر، این لیگ احساس بی‌حوصلگی می‌کند، زیرا از فصل ۲۰۱۲ – ۲۰۱۳ همواره سه تیم روی سکوی قهرمانی قرار گرفته‌اند.

با وجود این اوصاف، سیرک به شهر می‌رسد تا جمعیت را برای تشویق گرد هم جمع آورد. برخی از مربیان و روسای باشگاه‌ها پس از بازی، در نشست مطبوعاتی به انتقاد از داوران می‌پردازند. کسانی نیز هستند که به جای فهمیدن علت پایان دوران آندره آلمیدا (بازیکن ۳۲ ساله بنفیکا که در این فصل هرگز به میدان نرفته است)، بیشتر منتظر مسائل حاشیه‌ای هستند. به خصوص از زمانی که مهدی طارمی به عنوان یک متخصص در گرفتن پنالتی نزد مردم شناخته شد.

مهدی طارمی بهترین مهاجم و یکی از بهترین بازیکنان لیگ پرتغال است. درخشش او در دادن پاس گل، همه هواداران آقا و خانم را به سمت این سوال سوق می‌دهد که آیا با یک مهاجم روبرو هستند یا یک هافبک؛ و منِ ساده لوح فکر می‌کنم کریم بنزما و هری کین قبلاً در بالاترین سطح به ما نشان داده بودند که مهاجمان نیز می‌توانند خلاق باشند که علاوه بر گل زدن، در سایر لحظات بازی نیز تعیین کننده باشند.

امروز، در باشگاه پورتو که فاقد خلاقیت فردی است، طارمی تلاش می‌کند تا جدایی ویتینیا، فابیو ویرا یا لوئیس دیاز به چشم نیاید. نه به این دلیل که او از نظر سبک بازی به این افراد نزدیک است، بلکه به دلیل توانایی‌های مهدی برای ایجاد گل‌های قابل انتظار، آن هم با استفاده از ویژگی‌های خودش.

بازیکنانی که نزدیک به مهاجم ایرانی بازی می‌کنند، مانند گالنو، اوا نیلسون، تونی مارتینز و گابریل ورون، می‌توانند با پاس‌های او در موقعیت گلزنی قرار بگیرند.

طارمی در سن ۳۰ سالگی یک بازیکن تمام عیار است، با چنان هوش تاکتیکی بالایی که به خوبی می‌داند چگونه در عرصه‌های مختلف زمین و در زمینه‌های متعددی که یک بازی فوتبال ارائه می‌دهد، چه تهاجمی یا دفاعی، تفاوت ایجاد کند. این ویژگی، طیف وسیعی از کارایی در وظایف دفاعی را در بر می‌گیرد، مسئله‌ای که همیشه سرجیو کونسیسائو در تیم‌هایش به کار می‌گیرد، به طور واضح یعنی نیاز به ایجاد شک و تردید در خط دفاعی حریف.

اگر طارمی یک هم تیمی داشته باشد که منتظر پاس باشد، سعی می‌کند به فضای خالی حمله کند و برای او ایجاد موقعیت کند. اگر فرد دیگری حمله به فضای خالی را تضمین کند، طارمی سعی خواهد کرد از ضد حمله حریف جلوگیری کند. او جایگاه یک بازیکن تیمی را دارد، زیرا موفقیت جمعی را بیشتر از موفقیت فردی در اولویت قرار می‌دهد.

هوشی که مهدی طارمی در جزییات به جا می‌گذارد، کیفیت مورد علاقه من است. به جزئیات و زمان دقت می‌کند، از سمت راست توپ را به فضا‌های باز حرکت می‌دهد. همیشه پاس‌هایش را به کسی می‌دهد که در بهترین شرایط حضور دارد، حتی اگر واضح‌ترین مکان یا ساده‌ترین مکان برای پاس دادن نباشد.

در این یادداشت از ارزیابی مهاجم پورتو، چیزی درباره توانایی او در تمام کنندگی فرصت‌ها گفته نشد. نه به این دلیل که طارمی در این پارامتر ضعیف است بلکه قابلیت او در پاس دادن تنها یکی از ویژگی‌های اوست که می‌توان آن را ارزیابی کرد.

حتی اگر نتوان به طارمی لقب قاتل را دارد، اما او در مواجهه با فرصت‌ها و یا زمانی که می‌خواهد به هدف برسد، خصوصیاتی به مانند یک قاتل را دارد. این احساس وجود دارد که توانایی‌های طارمی، او را از سن و سالش دور کرده است. (درخشش او باعث شده تا سن بالای او مورد توجه قرار نگیرد.)