به گزارش مجله خبری نگار به نقل از مای کلیولند کلینیک، گوش شناگر (که اوتیت خارجی نیز نامیده میشود) یک عفونت در کانال گوش شما است، مسیر بین گوش خارجی و گوش میانی. گوش شناگر ممکن است یک عفونت باکتریایی یا عفونت قارچی باشد.
به آن گوش شناگر میگویند، زیرا بسیاری از شناگران مشتاق در مقطعی از زندگی خود به این بیماری مبتلا میشوند. اما حتی افرادی که به ندرت سر خود را در استخر، دریاچه یا اقیانوس غوطه ور میکنند نیز ممکن است دچار گوش شناگر شوند. به عنوان مثال، بیماریهای پوستی مانند پسوریازیس خطر ابتلا به گوش شناگر را افزایش میدهد.
اگر گوش شناگر درمان نشود، ممکن است بر شنوایی شما تأثیر بگذارد و باعث کاهش شنوایی شود. در بیشتر مواقع، درمان، مشکلات شنوایی ناشی از گوش شناگر را حل میکند. پزشکان گوش شناگر را با قطرههای گوش درمان میکنند که عفونت را از بین میبرد.
خیر. گوش شناگر یک عفونت در کانال گوش شما است که تا زمانی که درمان نشود از بین نمیرود. در صورت عدم درمان، عفونت گوش شناگر ممکن است به قاعده جمجمه، مغز یا اعصاب جمجمه شما سرایت کند.
علائم گوش شناگر بسته به عفونت در گوش شما میتواند خفیف یا شدید باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
*گوش درد: اگر گوش خود را بکشید، ممکن است گوش درد داشته باشید یا متوجه درد شوید. اگر عفونت زمینهای درمان نشود، گوش درد اغلب بدتر میشود. گاهی اوقات، درد ممکن است از گوش به کنار صورت شما سرایت کند.
*خارش داخل گوش
*تخلیه از گوش: این ممکن است چرک بدبو یا چرک زرد یا سبز باشد که از گوش شما تراوش میکند.
*گوش مسدود شده: احساس میکنید که چیزی در گوش شما است یا احساس پری در گوش خود دارید.
*قرمزی و تورم در گوش خارجی شما
*کم شنوایی موقت یا کاهش شنوایی
*تب خفیف
*غدد لنفاوی متورم در اطراف گوش یا بالای گردن شما
بسیاری از چیزها ممکن است باعث گوش شناگر شود، اما شایعترین علت آن فعالیتی است که آب را در کانال گوش شما به دام میاندازد. از آنجایی که باکتریها و قارچها در مکانهای گرم و مرطوب رشد میکنند، تجمع آب در مجرای گوش شما محیط مناسبی برای استقرار باکتریها و قارچها، شروع تکثیر و در نهایت ایجاد عفونت است.
علل دیگر عبارتند از:
از دست دادن جرم گوش: جرم گوش از مجرای گوش شما در برابر باکتریها و قارچها محافظت میکند. ممکن است جرم گوش را از دست بدهید، زیرا آب بیش از حد در گوش شما وجود دارد یا به این دلیل که به طور تصادفی مقدار زیادی جرم گوش را هنگام تمیز کردن گوش پاک میکنید و پوست ظریف مجرای گوش را تحریک میکند.
آسیب رساندن به گوش: شما میتوانید با چسباندن اشیاء به گوش خود برای حذف جرم گوش به مجرای گوش آسیب بزنید. (به سوابهای پنبهای، خودکار، سنجاقهای بابی یا گیرههای کاغذ فکر کنید) کاوش کردن گوش ممکن است جرم گوش و کثیفی را حتی عمیقتر به داخل مجرای گوش شما فشار دهد.
شنا در آب شیرین: شما میتوانید گوش شناگر را از شنا در استخرها تجربه کنید. اما شنا کردن در آب شیرین (شنا در دریاچه ها، برکه ها، رودخانه ها، نهرها و اقیانوس ها) خطر شما را افزایش میدهد، زیرا آب شیرین ممکن است آلوده باشد و حاوی باکتریهای بیشتری نسبت به آنچه در استخر است، باشد.
بیماریهای پوستی: اگزما یا پسوریازیس در کانال گوش، خطر ابتلا به گوش شناگر را افزایش میدهد.
مواد شیمیایی: مواد شیمیایی موجود در اسپری مو و رنگ مو که وارد کانال گوش شما میشود ممکن است به گوش شما آسیب برساند و خطر عفونت را افزایش دهد.
استفاده از سمعک: سمعک یا هدفونهایی که توسط خاک یا مواد دیگر آلوده شده اند ممکن است باعث عفونت گوش شوند.
پزشک گوشهای شما را از نظر قرمزی، تورم یا سایر علائم آسیب بررسی میکند. اگر از گوشهای شما جرم خارج میشود، پزشک ممکن است نمونهای از آن بگیرند تا مشخص کنند چه چیزی باعث عفونت شده است. عفونتهای باکتریایی و قارچی نیاز به درمان متفاوتی دارند.
پزشکان ممکن است قطرههای گوش حاوی آنتی بیوتیک و کورتیکواستروئید را تجویز کنند. آنها معمولاً داروهای مسکن بدون نسخه را برای کاهش درد توصیه میکنند.
کارهایی وجود دارد که میتوانید برای جلوگیری از گوش شناگر انجام دهید. خشک نگه داشتن گوشها موثرترین راه برای جلوگیری از گوش شناگر است.
گوش شناگر زمانی اتفاق میافتد که آب در مجرای گوش شما حبس شده باشد و مکانی برای تکثیر باکتریها و قارچها ایجاد کند. راههای خشک کردن گوش عبارتند از:
* هنگامی که شنا میکنید یا زمانی را در آب میگذرانید از گوش گیر تمیز استفاده کنید.
* هنگام دوش گرفتن از کلاه دوش استفاده کنید.
* وقتی موهای خود را میشویید، گلولههای پنبهای را در گوش خود قرار دهید تا میزان آب موجود در گوش کاهش یابد.
* بعد از حمام کردن، شنا کردن یا قرار گرفتن در آب از یک حوله خشک برای خشک کردن گوشها استفاده کنید.
* با چرخاندن سر از این طرف به طرف دیگر و کشیدن لاله گوش در جهات مختلف، آب را از گوش خود تخلیه کنید. ترکیبی از کج کردن و کشیدن به تخلیه آب از کانال گوش شما کمک میکند.
* از سشوار برای خشک کردن آب در گوش خود استفاده کنید. از کمترین تنظیمات ممکن برای سرعت فن و سطح حرارت استفاده کنید و نازل خشک کن را چندین اینچ از گوش خود نگه دارید. به این ترتیب، خطر سوختن گوش خود را تهدید نمیکنید.
* از یک پزشک در مورد قطرههایی برای خشک کردن مجرای گوش بعد از شنا یا حمام کردن بپرسید. بپرسید که آیا محلول خانگی سرکه و الکل را توصیه میکنند یا خیر.
* چیزی به مجرای گوش خود نچسبانید.
* در آبهای آلوده شنا نکنید.
* اگر از هدفون یا از سمعک استفاده میکنید، حتما آنها را قبل از قرار دادن در گوش خود تمیز کنید. اگر از سمعک استفاده میکنید، از شنوایی سنج خود بپرسید که چگونه سمعک خود را تمیز نگه دارید.
اکثر افرادی که گوش شناگر خفیف دارند، طی هفت تا ۱۰ روز پس از شروع درمان، احساس بهتری دارند. اگر گوش شناگر شدید است، زمان بیشتری برای درمان دارویی برای خلاص شدن از عفونت میگیرد.
گوش شناگر یک عفونت در کانال گوش شما است. اگر برای گوش شناگر تحت درمان هستید، میتوانید از طریق موارد زیر از خود مراقبت کنید:
درمان خود را کامل کنید: اگر پزشک شما آنتی بیوتیک یا داروهای ضد قارچ تجویز میکند، دستورالعملهای خود را در مورد استفاده از دارو دنبال کنید.
دور نگه داشتن آب از گوش: هنگام دوش گرفتن کلاه بپوشید و تا زمانی که عفونت از بین رفته است از شنا کردن خودداری کنید.
محافظت از گوش: با انگشتان خود به گوش خود نزنید و از اشیایی مانند گیره کاغذ، مداد و خودکار یا سنجاق بابی برای تمیز کردن گوش خود استفاده نکنید.
شما باید به پزشک خود مراجعه کنید اگر:
* شما در حال درمان برای عفونت باکتریایی یا قارچی هستید و ۱۰ تا ۱۴ روز پس از شروع درمان از بین نرفته است.
* گوش درد شما بدتر میشود.
* شنوایی خود را از دست میدهید.
* چرک از گوش شما خارج میشود.
اگر گوش شناگر دارید، ممکن است بخواهید سوالات زیر را از پزشک خود بپرسید:
* چه درمانی را توصیه میکند؟
* چه زمانی احساس بهتری خواهید داشت؟
* آیا میتوانید با گوش شناگر شنا کنید یا دوش بگیرید؟
* آیا گوش شناگر برمی گردد؟
منبع: سلامتنیوز